𝐋𝐲𝐢𝐧𝐠 𝐋𝐨𝐯𝐞𝐫 | MYG • KJN

12/2 "AŞIK OLDUM"

•••

Odada bulunan hemşire karnımdaki morluğa krem sürerken ben onu seyrediyordum. Gözlerimin üzerinde dolaştığının farkında mıydı bilmiyordum ama o karşımda böyle dururken onu izlememek mümkün değildi. Jennie'ye benziyordu. Özellikle yüz ifadeleri bana direkt Jennie'yi çağırıştırıyordu. Hatta o kadar çok benziyordu ki eğer Jennie gelip bana, "Bak Yoongi bu benim ikizim!" Deseydi hiç tereddüt etmeden inanırdım. Baktıkça daha fazla benziyordu ona. Git gide yüz hatları daha da belirginleşiyordu karşımda. Sanki bir insanın başka birine dönüşümünü izliyordum.

Gözlerini bana çevirdiğinde beni içeri getiren hemşireden eser yoktu. O tamamen Jennie gibiydi. Resmen şu an karşımda Jennie duruyordu. O bana gülümseyerek bir şeyler söylerken ben kendime gelmek için üstün çabalar sarf ediyordum. Şu an yatağında dinlenmesi gereken kız bana pansuman yapıyordu ve bu beni daha da şaşırtıyordu. Dudakları düz bir çizgi halini aldığında konuşmayı bitirdiğini anlamıştım. Tekrardan ufak bir gülümseme sunup arkasını dönerek kapıya doğru ilerleyip çıkmaya yeltendiği sırada hızla kolunu tutup kendime çevirmiştim. Tam o an gördüğüm manzarayla gözlerim fal taşı gibi açılmıştı.

Az önceki Jennie yoktu. Beni bu odaya getirirken gördüğüm yüz vardı. Sinirle kaşlarımı çatıp kadına baktığımda onun da şaşkınlıkla bana baktığını görmüştüm.

"Sanırım kavga esnasında ufak bir beyin sarsıntısı geçirdiniz." Diyerek tuttuğum kolunu çekmeye çalıştığında canının acıdığını fark ederek bırakmıştım kolunu.

"Özür dilerim, ben sizi başka birine benzettim de.." Dediğimde gülümsemişti.

"Eğer söylediğim gibi beyin sarsıntısı geçirdiyseniz halüsinasyon görmüş olabilirsiniz. Daha önce de karşılaştım çok, sorun değil yani. Bu arada," dedi ve elini uzattı.

"Ben Yuna." Her ne kadar gereksiz bir tanıtma olsa da kızın yüzündeki masumluğa dayanarak ben de gülümsemiş ve sıkmıştım elini.

"Yoongi, memnun old-" Sözümü kesen kişi "Hyung!" Diye bağırarak içeri giren Jungkook'tu. Ben ne olduğunu anlamadan bana sarıldığında gülümsemiş ve ben de ona sarılmıştım.

"İyi misin hyung? Kim yaptı bunu sana? Hangi piç yaptı söyle! Ay adamın haline bak kırmışlar ağzını burnunu.." Diyerek beni süzdüğünde son söylediğine sinirlenmiştim.

"Ne varmış halimde! Sen bir de karşı tarafı göreceksin. O bayıldı, ben bayılmadım. Değil mi Yuna? Sen de gördün, bir şey söylesene." Topu Yuna'ya fırlattığımda Jungkook da arkasındaki Yuna'ya dönmüştü.

"hass-" Küfür edeceği sırada ağzını kapattığımda Yuna ikimizin de bu haline gülmüştü.

"Yoongi doğru söylüyor Jungkook. Karşı taraf daha bitkin halde." Ben başımı sallayarak onaylasam da Jungkook onun söylediklerini dinliyormuş gibi gözükmüyordu. Sadece bakıyordu. Ah pardon, "aşık aşık" bakıyordu.

Yuna "Jungkook?" Diyerek elini bir sağa bir sola götürmüştü. Ancak Jungkook hala öküzün trene baktığı gibi öylece Yuna'ya bakıyordu.

Yuna bir kaç kez daha aynı işlemi tekrarlayıp Jungkook'u kendine getirmeye çalışsa da başarılı olamamış ve bıkkınlıkla nefes vermişti.

"Tamam şimdi ben gideceğim, yapmam gereken şeyler var. Sen de yatıp dinlen. Çok ciddi yaraların yok, istediğin zaman taburcu olabilirsin. Bu arada," Diyerek bir elinin dudağının kenarında açmış ve bana doğru yaklaşarak sadece benim duyabileceğim bir sesle konuşmuştu.

"Eğer o iyi olmazsa beni çağır, iki oda yanda olacağım." Söylediklerine gülüp baş sallamıştım. O da gülümseyip odadan çıktığında tekrar Jungkook'a bakmıştım.