ពេលវេលាដើរទៅមុខជារឿយៗ ស្នេហាក្មេងខ្ចី របស់ពួកគេកន្លងទៅយ៉ាងរលូនទោះជាក្នុងន័យស្នេហាែបប Private តែពួកគេមិនងាយនិងទាស់ទែងគ្នានោះឡើយ ។ បើគិតពីដើមឆ្នាំទីមួយ របស់ ជុងហ្គុក មកដល់ពេលនេះគឺដើមឆ្នាំទី2 ជិត កៀកនិងថ្ងៃគំរប់ខួបមួយឆ្នាំស្នេហាពួកគេហើយ ។ ជុងហ្គុក បានសន្សំទិញរបស់ខ្លះទុកអោយ ថេហ្យុង ដែរ ។ នេះជាថ្ងៃសម្រាកហើយពេលចូលរៀនវិញ បែបនេះ ថេហ្យុង បានរើមកនៅជាមួយ ជុងហ្គុក សារជាថ្មី ។ ចំណែកការរកសុីរបស់ ថេហ្យុង វិញមិន សូវជារលូនប៉ុន្មានទេ ពេលខ្លះបាត់ភ្ញៀវដោយសារគេតបយឺតព្រោះរវល់រៀនត្រៀមប្រលងអីបែបនេះឯង ។
ចេញពីរៀន ជុងហ្គុក កំដរ ថេហ្យុង ទៅដើរទិញ របស់ប្រើប្រាស់ខ្លះនៅក្នុងផ្ទះរបស់ ជុងហ្គុក អត់សូវ មានអ្វីប្រើនោះទេ ថេហ្យុង ចេញមុខថាខ្លួនជាអ្នក ស្នាក់អាស្រ័យទើបសុំទិញរបស់ប្រើប្រាស់និងបង់ ថ្ងៃទឹកភ្លើងអោយនាយដោយគ្រាន់តែនាយចំណាយលើតែថ្លៃផ្ទះប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយខែៗ ។
" អូនចង់ទិញអីទៀត? នេះក៏ច្រើនហើយ "
" ច្រើនឯណា? នៅប៉ុន្មានមុខទៀត ជុងហ្គុក ខាងមុខ នោះមានហាងលក់ឧបករណ៍តន្ត្រីពួកយើងចូល មើលសិនទៅ " ថេហ្យុង អូសដៃ ជុងហ្គុក ចូលទៅ មើលលេង នាយក្រឡេកទៅមើលហ្គីតាមួយនោះ ពណ៌ទឹកបុិច smooth (like butter) 😂 ស្អាតខ្លាំងណាស់តែលុយសន្សំរបស់នាយទុកទិញរបស់អោយ ថេហ្យុង សិន ។ ហ្គីតាឯងចាំវេនក្រោយណាសម្លាញ់ វេននេះអោយសង្សារយើងសិន ។
" មួយនោះស្អាតណាស់ ជុងហ្គុក បងចាប់អារម្មណ៍វា មែនទេ? "
" អឺ...អត់ទេ! តោះទៅវិញយើងត្រូវទៅខ្ចប់ឥវ៉ាន់ផង ណា "
" ហឹម...ក៏បានដែរតោះ "
ពួកគេត្រលប់ទៅវិញដោយបើកឡានរបស់ ថេហ្យុង ទៅ ។ ដោយសារមុនថ្ងៃកំណើរនាយ ថេហ្យុង ធ្លាប់សួរថាចង់បានអ្វី ជុងហ្គុក ក៏ឆ្លើយលេង ថាចង់បានកុំព្យូទ័រទុកធ្វើកិច្ចការសាលាហើយថែម ហ្នឹងអាចសរសេរចម្រៀងបានទៀតផង ទើប ថេហ្យុង ទិញអោយនាយ ។ ម្តងនេះនាយមិនហ៊ាន និយាយទេនាយមិនចង់អោយ ថេហ្យុង ចំណាយមក លើនាយព្រោះនាយចង់ចំណាយលើ ថេហ្យុង អោយបានច្រើនវិញ ។
ថ្ងៃគំរបខួបស្នេហាពួកគេបានមួយឆ្នាំ ជុងហ្គុក និង ថេហ្យុង បែរជារវល់រាងខ្លួន នាយតូចត្រូវខ្ចប់ឥវ៉ាន់ចំណែក ជុងហ្គុក ទៅធ្វើការរហូតដល់ម៉ោង 10យប់ទើបមកគិតថាមិនបានធ្វើទៅហើយចង់លើកទៅថ្ងៃស្អែកព្រោះជាថ្ងៃសម្រាកតែ ជុងហ្គុក បានត្រលប់មកវិញជាមួយខេកមួយធំល្មមដែលគិតថា ថេហ្យុង មិនទាន់គេងនោះទេ ។ ការគិតរបស់នាយគឺត្រូវ ថេហ្យុង មិនទាន់គេងថែមទាំង មានអាហារមួយតុរងចាំនាយទៀតផង ។
" ថេហ៍! "
" មកហើយហេស មោះ! "
" នេះ...មានរបស់ថែម " ជុងហ្គុក យកនំចេញពីប្រអប់មកដាក់លើតុ ។
" Happy Anniversary? វាគួរអោយស្រលាញ់ណាស់ "
" Happy Anniversary អូនសម្លាញ់ " ជុងហ្គុក ដក ប្រអប់តូចមួយដែលមានខ្សែរករបណ្តោងគ្រាប់ពេជ្រ តូចឆ្មារមួយអោយទៅនាយតូច ។
" អា៎...អរគុណបងណាស់ " ថេហ្យុង បែរមកអោប និងថើបថ្ពាល់របស់នាយមួយខ្សឺតបន្តមកបបូរមាត់ ស្តើងសង្ហាររបស់នាយជាសង្ហារថើបមួយដង្ហើមទើបលែង ។
" ឆាប់ញាំទៅអូនបានត្រៀមយ៉ាងពិសេសសម្រាប់ បង! សូមប្រាប់ថាជាអាហារកម្មង់ព្រោះអូនរវល់តែ កម្មង់ចេញពីបេះដូងរបស់អូនពិតៗ "
" ហេះៗ...អរគុណអូនណាស់ ថេហ៍! អរគុណដែលអូនព្រមស្រលាញ់មនុស្សទន់ទាបដូចជាបង អរគុណ អូនដែលតែងផ្តល់គ្រប់យ៉ាងអោយបងរួមទាំងក្តី ស្រលាញ់បរិសុទ្ធរបស់អូនមកកាន់បង បងពិតជាគ្មាន អ្វីតបស្នងអូនវិញនោះ បងពិតជាសុំទោសអូនណាស់ ថេហ៍... "
" កុំនិយាយថាសុំទោស អូនមិនដែលចង់បានអ្វីពីបង ឡើយសុំត្រឹមក្តីស្រលាញ់ស្មោះត្រង់មកកាន់អូនគឺ គ្រប់គ្រាន់ហើយ អូនអរគុណបងដែលស្រលាញ់អូន ផ្តល់តម្លៃអោយអូន មើលថែបារម្ភពីអូនគ្រប់យ៉ាង អរគុណបងណាស់ ជុងហ្គុក អូនស្រលាញ់បង " ថេហ្យុង តបវិញជាមួយស្នាមញញឹមលាយឡំនិងទឹក ភ្នែករលីងរលោងអោយក្តីរំភើបដែលមានមនុស្ស ប្រុសស្មោះត្រង់ម្នាក់ព្រមដាក់ចិត្តដាក់កាយ ស្រលាញ់គេដែលជាមនុស្សប្រុសដូចគ្នាបែបនេះ ។
" បងស្រលាញ់អូន " ជុងហ្គុក ចាប់ក្រសោបមុខនាយ តូចផ្អឹបបបូរមាត់ថើបដោយក្តីស្រលាញ់ទន់ភ្លន់ទៅ កាន់មនុស្សជាទីស្រលាញ់របស់នាយ ។ រួចចាប់ផ្តើម ញាំអាហារលើកតុជាមួយគ្នា ភ្លុំទាននំខេក Anniversary របស់ពួកគេ ។
បញ្ចប់ការញាំអាហាររួចរាល់ក៏អង្គុយលេងមួយ សន្ទុះទើបចូលទៅគេង ។
" ឆាប់ទៅងូតទឹកនិងបានចូលគេង យប់ជ្រៅណាស់ហើយ "
" បាទ " ជុងហ្គុក កាន់កន្សែងទៅបន្ទប់ទឹកមួយសន្ទុះ ចេញមកជាមួយកន្សែងរុំមួយល្វែងក្រោមលើកទីមួយដែល ថេហ្យុង បានឃើញក្នុងរយៈពេលទាក់ទងគ្នាមួយឆ្នាំមកនេះ ព្រោះរាល់ថ្ងៃគឺ ថេហ្យុង តែងតែដេញនាយមកងូតទឹកដោយគេនៅអង្គុយធ្វើ ការនៅខាងក្រៅបន្ទប់ ។ សាច់ដុំហាប់ណែនចង្កេះតូចសាច់សុីសាច់សរម៉ត់ជាងគេទៅទៀត ក្បាលពោះមានសាច់ដុំកង់ៗដូចបន្ទះសូកូឡាគួរ អោយចង់លិឍ ។ ដើមដៃសាច់ដុំណែនៗមួយតួរខ្លួន គឺសាច់ដុំទាំងអស់ព្រះអើយមុខនិងរាងមិនសមគ្នាទាល់តែសោះ ។ ក៏ព្រោះពីមុននាយធ្លាប់ទៅធ្វើការ នៅកន្លែង Gym សាច់ដុំនាយធំជាងនេះទៅទៀត តែក្រោយពីលាឈប់គ្មានពេលហាត់ប្រាណអ្វីនោះ ឡើយក៏បានត្រឹមតែដើរទៅសាលាចាត់ទុកជាការ ហាត់ប្រាណនិងនៅសាលាហាត់បន្ថែមនៅម៉ោងកីឡា ការលេងកីឡាក៏ល្អដល់រាងកាយនាយដែរ ។
" ថេហ៍! "
" អឹម...ហាស? "
" អូនកើតអីឬអត់? "
" អ...អត់ទេ អត់កើតអីទេ គឺ...នេះ ជុងហ្គុក អូនមាន របស់អោយបង " ថេហ្យុង ដើរទៅយករបស់មក អោយនាយ ។
" ថេហ៍... " ជុងហ្គុក សើចឡើងរបៀបអៀនគ្រាន់តែបានឃើញរបស់នោះ វាជា ហ្គីតា ដែល ពួកគេបានឃើញវានៅហាងកាលពីថ្ងៃមុននោះ ។
" របស់ដែលបងស្រលាញ់! អូនជូនវាទៅបង "
" តែបងថា... "
" ទិញមកហើយបងចង់ប្រកែកមិនទទួល? "
" អរគុណ ថេហ្យុង! បងស្រលាញ់អូន " ជុងហ្គុក ទទួលវាយកមកទុកមួយឡែកសិនរួចក៏អោបនាយតូច ជាការអរគុណដល់ទឹកចិត្តរបស់គេដែលតែងតែចំណាយអោយនាយកន្លងមក ។ នាយនិងខំ ប្រឹងប្រែងរកលុយទិញរបស់ជូន ថេហ្យុង វិញអោយ បានច្រើនបំផុត ។
" អូនស្រលាញ់បង អ្វីដែលអូនអោយទៅបងគឺចេញ ពីក្តីស្រលាញ់ បងកុំមានសម្ពាធអី " ថេហ្យុង បញ្ចប់ ប្រយោគក៏លែងចេញពីការអោបមកសម្លឹងមើលមុខ គ្នាវិញ ។
" អរគុណក្តីស្រលាញ់ អរគុណគ្រប់យ៉ាង បងក៏មិនដឹងគួរប្រាប់ថាអរគុណបែបណា ប្រាប់ថាស្រលាញ់បែបណាអោយសមនោះទេ ថេហ៍ "
" តបស្នងក្តីស្រលាញ់និងមិនក្បត់ទំនុកចិត្តអូនតែ ប៉ុណ្ណឹងអូនមិនចង់បានអ្វីច្រើនទេ "
" បងស្រលាញ់អូន " ជុងហ្គុក និយាយហើយក្រសោបមុខ ថេហ្យុង មកថើបជាមួយក្តីស្រលាញ់ បរិសុទ្ធដែលមានអោយគ្នាទៅវិញទៅមក ។
ថើបយូរទៅកាន់តែយូរ ជុងហ្គុក ទម្រេតខ្លួន ថេហ្យុង អោយដេកលើកម្រាលទាំងមាត់នៅតាែនេបនិត្យគ្នានៅឡើយ...។ នាយងើបមុខចេញពីការថើបប្រើខ្សែរភ្នែកស្រទន់មើលចំកែវភ្នែកថ្លារបស់ ថេហ្យុង នាយតូចមិននិយាយអី ជុងហ្គុក អោនថើបបបូរមាត់ផ្អែមជក់ចិត្តចង់តែថើបៗៗនោះម្តងទៀត ថេហ្យុង លើកដៃអោប ក ជុងហ្គុក តបការថើបវិញយ៉ាងសុីចង្វាក់ ។
ជុងហ្គុក បន្តថើបចុះមកតាមក្លិនពង្វក់អារម្មណ៍ មកដល់កញ្ចឹងករក្លិនក្រអូបចាំបានច្បាស់ណាស់ថ្ងៃ ដំបូងគេបានស្រង់ក្លិនក្រអូបនេះ ។ នាយបន្តថើបបឺតខ្លាំងៗចេញជាស្នាមជាំក្រហមដុំៗដូចជាត្រាបញ្ជាក់ ភាពជាម្ចាស់លើរាងកាយមួយនេះ ។
"អឹម...ឈឺ..." ថេហ្យុង ថ្ងូរមកតិចៗព្រោះមានអារម្មណ៍ថាឈឺស្រកៀរសាច់ត្រង់កន្លែងដែលនាយ កំពុងបឺតបង្ករស្នាម ។
" អូនពិតជាពង្វក់បងណាស់..." ជុងហ្គុក ងើប និយាយបន្តិចអោនទៅថើប ថេហ្យុង សារថ្មីម្តង ទៀតដៃរាវចូលក្នុងអាវនាយតូចអង្អែលរាងកាយមួយ នេះមិនក្រែងចិត្ត រាវខាងលើអស់ចិត្តលូកចុះក្រោម បន្ថែម...ដៃរវាមបម្រុងលូកចូលក្នុងខោរាងតូចតែត្រូវគេចាប់ដៃឃាត់ ។
" ពិតជា...ពេលនេះ? "
" បើអូនមិនទាន់ព្រម បងក៏មិនបង្ខំដែរ " ជុងហ្គុក បម្រុងងើបចេញតែនាយតូចឃាត់និងគេងើបខ្លួនមកខ្សឹប ។
" ទេ ជុងហ្គុក ពួកយើងទៅរកត្រើយជាមួយគ្នា " ថេហ្យុង ប្រើសម្លេងស្រាលដាស់អារម្មណ៍អោយទ្រាំលែងបាន ជុងហ្គុក ពុះកញ្ជ្រោលកាន់តែខ្លាំង នាយចាប់លើកដាក់ ថេហ្យុង អោយអង្គុយច្រកកៀវលើភ្លៅរបស់នាយដែលអង្គុយលើកម្រាលក្រសោបចង្កេះតូចមកជិតសើចអាវយឺតលើខ្លួននាយតូចឡើង រួចចាត់ការបឺតជញ្ជក់លិត Cherry ក្រហមព្រឿងទាំងសងខាងឆ្លាស់គ្នា ។
" អ្ហឹស..." ថេហ្យុង ពើងទ្រូងបន្ថែមទាញអាវចេញពីខ្លួនលែងខ្មាស ។ គេបោះអាវទៅម្ខាងដៃក្រសោបក្បាលនាយដែលកំពុងញ៉ក់ញីលើខ្លួនអង្អែលសក់រលោងរបស់ ជុងហ្គុក តាមអារម្មណ៍កំពុងអណ្តែតឡើងតាមការថ្នាក់ថ្នម ។
" អឹម...ជុងហ្គុក...បាន...បានហើយ " ថេហ្យុង ឃាត់តែ ជុងហ្គុក ក៏ប្តូរមកថើបសព្វរាងកាយគ្មានចន្លោះ អោយ ថេហ្យុង ទ្រាំលែងបានពីការបំបោះអង្អែល ខួរក្បាលគេទទេស្អាតពេលនេះក្នុងខ្លួនគឺត្រូវការ ប្រុសម្នាក់នេះមកបំពេញអ្វីដែលគេកំពុងត្រូវការ ។
ថេហ្យុង ចាប់មុខ ជុងហ្គុក មកថើបមាត់ហើយផ្តេក រាងក្រាសទៅលើកម្រាលដោយគេនៅអង្គុយពីលើនាយនៅឡើយ ។ នាយតូចងើបចេញពីការថើបចាប់ដោះអាវ ជុងហ្គុក ចេញរួចអោនទៅថើប នាយម្តងទៀត ។
ជុងហ្គុក ងើបផ្តួលអោយ ថេហ្យុង នៅក្រោមវិញ នាយងើបចាត់ការរបស់ទើសទាល់ចេញអស់ពេលនេះក្នុងខ្លួនឡើងកម្តៅជាងត្រូវថ្នាំ សម្រើបទៅទៀត ។ ជុងហ្គុក អោនទ្រោមលើនាយតូច ម្តងទៀត ម្តងនេះចាត់ការមិនចាំយូរលូកដៃទៅកាន់ ថេថេតូច សាប់វាតិចៗ ។
" អា...ជុង...លឿនជាងនេះទៀត " ថេហ្យុង ថ្ងូរខ្ញាំកម្រាលសឹងតែរហែក ជុងហ្គុក បន្ថែមលឿនដៃតាម បញ្ជារបន្តិចក្រោយមកក៏បញ្ចេញទឹកស្នេហ៍ចេញមកខ្ជោកៗ ។
" ហឹម...អឹស..." ថេហ្យុង បញ្ចេញសម្លេងពេលនាយជ្រប់មុខនិងប្រឡោះជើងរបស់គេលិ*សម្អាតត្រង់នោះ ។
" ត្រៀមណា " ជុងហ្គុក បញ្ឈរជង្គង់ទាញត្រគាក ថេហ្យុង មកជិតកៀក ដៃនាយចាប់កាន់សាប់លើភាពរឹងមាំដែលកំពុងរីកមាឌនោះ ថេហ្យុង ឃើញហើយលេបទឹកមាត់អ្ហឹក ។
" បងដាក់ចូលហើយណា "
"...ជុងហ្គុក គឺវាធំណាស់ " ថេហ្យុង ធ្វើមុខភ័យ ព្រោះតែទំហំនិងច្រករបស់គេមិនសុីគ្នាសោះ ។
" ដល់ដំណាក់កាលនេះហើយបញ្ឈប់មិនបានទេ បង និងថ្នមអូនបំផុត " ជុងហ្គុន អោនថើបលួងលោមអោយគេភ្លេចខ្លួនរួចក៏ដាក់វារុញចូលកន្លែងសម្ងាត់នោះយឺតៗ ។
" អាក៎...ឈឺ...ឈប់សិន!" ថេហ្យុង ឃាត់អោយ នាយផ្អាកដំណើរ មកអោនថើបបំបោះ អង្អែលថ្នាក់ថ្នមគេសារជាថ្មី ។
" ហឹម...យ៉ាងមិចហើយ? " ជុងហ្គុក អង្អែលក្បាលគេតិចៗ នៅពេលសួរនាំ ។
" ឈឺ... " ថេហ្យុង ក្រវីក្បាលតិចបញ្ចេញទឹកមុខកម្សត់ យ៉ាងណាជាលើកទីមួយគឺវាពិបាកបន្តិចហើយ ។
" អញ្ចឹងមានតែទ្រាំទៅ" ជុងហ្គុក ចាប់ផ្តើមធ្វើចលនា ព្រោះទ្រាំទៀតលែងបានទៀតហើយ ត្រង់ច្រកនេះ គឺរួមរឹតខ្លាំងណាស់ ។
" អាស...ហុិក..ហុិក...យឺតៗសិនទៅ ជុងហ្គុក "
" បន្តិចទៀតលែងអីហើយ ថេហ៍ កុំប្រឹងពេកអូនរឹត បងឈឺដូចគ្នា " ជុងហ្គុក និយាយលួងលោមអោន ថើបផងអុកផងរហូតអារម្មណ៍ថ្មីចូលមកដល់ ។
" អឹម..." ថេហ្យុង ថ្ងូរឡើងក្នុងបំពង់ករព្រោះតែ ជុងហ្គុក ថើបបំបិទមាត់របស់គេបាត់ទៅហើយ ។
" លឿនឡើង..." ថេហ្យុង និយាយបានបន្តិចក៏ថើប ជុងហ្គុក បន្តហើយនាយក៏ប្រឹងសម្រុកតាមចំណង់ សម្លេងថ្ងូរមិនដាច់ពេញបន្ទប់រហូតដល់គោលដៅ បញ្ចេញសារធាតុខាបៗចូលទៅក្នុងខ្លួនគេទាំងអស់ ហូរហៀរចេញមកក្រៅ ។
ជុងហ្គុក ក្រោយបញ្ចក់ទឹកទម្លាក់ខ្លួនគេងទៅម្ខាង មួយសន្ទុះទើបងើបខ្លួនទាញភួយដណ្តប់ជាមួយគ្នា គេងអោបគ្នាពេញមួយយប់ទល់ភ្លឺ ។
To be continue....
