When Pain Can Heal?(Black Rebel Gang Story#1)

.

Intro

I can't move.

At hindi ako maaaring pumikit. Because if I just close my eyes for a moment, maybe I won't wake up again.

Nagpipigil hininga rin ako dahil sa isang matalim na kutsilyo na nakatutok sa leeg ko. Isang maling paggalaw ko, katapusan na ng buhay ko.

"Would you let her die?" He said. I can feel his warm breath in my ear.

"Bakit mo ito ginagawa sakin? A-ano bang kasalanan ko?" Sambit ko at nagpigil akong hindi lumunok.

"I know its that you, Jane." He smile devilish.

Agad bumaling ang tingin ko ngayon sa aking harapan. Nakaupo lang ito habang nakayuko ang ulo. I could see no expression on him because his messy hair covered his face.

Did he hear that?

No. Hindi nya maaaring malaman na ako ito. Masisira ang mga plano ko. Paano kung narinig nya? Paano na ngayon? Paano ko na sya maibabalik? Paano na ang lahat? I want him back. I want to be with him again!

"Why you're crying? disguiser." Arc said sarcastically.

Hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang mga luha ko kaya tuluyan na akong napapikit.

Sa tingin ko ito na ang katapusan ko. Naramdaman ko na may dumiin sa leeg ko kaya mas lalo pa akong napapikit. Ilang segundo akong hindi dumilat.

Natatakot ako na baka sa pagmulat ng mga mata ko ay bumungad sakin si San pedro.

Hanggang sa nakarinig ako ng pagbagsak kaya mabilis kong dinilat ang mga mata ko. Now, i see Arc falling to the floor, unconscious and his neck is full of blood.

"AHHHHH!"

I saw Koen standing in front of him while holding a knife. "I'm sure you're with real satan now." mariing sambit nito sa nakabulagta at duguan na si Arc.

"H-he died? You k-kill him?" Even my voice was shaking too.

He looked at me slowly.  His sharp look at Arc was replaced by sadness as his eyes turned to me. 

I could see in his eyes that it was full of sadness.

That he was full of pain.

"Yes, i killed him." Naglakad ito papunta sa direksyon ko kaya sa bawat hakbang nya ay ganun din ang paghakbang ko paatras. "Are you scared at me now?" He raised his hand and tried to reach me with every step he took. Pero patuloy parin ako sa pag-atras.

Hanggang sa huling pag-atras ko ay napasandal ako sa pader. Nang lumingon ako sa likod ay mukhang wala na akong maatrasan pa. Nagulat ako ng bumungad ang mukha ni Koen nang bumaling ang tingin ko saking harapan.

Our faces are so close now. And his eyes stare that seem to melt me.

"Listen...." Nagsimula na itong magsalita habang nanginginig ako.

Bakit ba ayaw makisama ng katawan ko?! Ayoko manginig ok? Pakinggan nyo ako. Ako ang tao dito, body organs lang kayo. So stop shivering.

"I will not let you die."

He touched my cheek so it was covered in blood and with his thumbs finger he touched my lip so it also had blood.

Naging pipe yata ako dahil hindi ko makuhang makapagsalita. I just stared at her glowing eyes and her beautiful eye-lashes.

Bigla itong ngumiti na ikinagulat ko at ikinawala ng takot ko. Katulad ng dati nawawala ang mga mata nito sa tuwing ngumingiti sya at talagang napaka

gwapo nya.

Looks like I saw Koen again.