Aradan o kadar zaman geçti ki gerçekten. Neler oldu hayatta...
Özgecan. Yüreğimizin derinden yandığı, yakıldığı bir acı çektik. Geçen sene küçük Gizem için yazdığım yazıdaki halimi hala hatırlarım. Balkona çıkıp Gizem'in ailesinin yaşadığı sokağa bakıp bile ağladığım zamanlar oldu.
Yaşananların, zalimce yaşatılanların unutulmasını istemiyorum.
Allah bu acıyı yaşayan ailelere, yakınlarına ve bize sabır; içinde kötülük olanlara da merhamet versin.
Bu konudaki düşüncelerimi sizlere aktarmak istedim, teşekkür ediyorum.
Diğer bir konuya gelirsek hikayeyi aslında o kadar içten yazıyorum ki bilemezsiniz. Çünkü benden, benim yaşantımdan kopan o kadar kesit var ki... Bölümler için de en kısa zamanda yazacağıma söz veriyorum.
Tüm okurlara ve özellikle ara bölümleri okuyan okuyucularıma bile teşekkür ederim.
