မက္​မြန္​ပြင္​့တို႔သက္​​ေသတည္​၍ (season 2/COMPLETE)

အခန္​း ၁၁။ ငါဆန္​ျပဳတ္​မႀကိဳက္​ဘူးလို႔!!!!

AN - Hello! update ၾကာသြားတာ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​ ​ေလျပည္​မ်က္​လံုး​ေရာင္​​ေနလို႔ စာ​ေရးရပ္​ထားရတာပါ။ ျပန္​​ေကာင္​းသြားၿပီမို႔ ျပန္​တင္​​ေပးပါၿပီ​ေနာ္​။ အစကအခန္​း ၁၁မွာ ဇာတ္​သိမ္​းမယ္​လို႔​ေျပာထား​ေပမယ္​့လို႔ ​ေလာဘႀကီးသြားၿပီး ၂ပိုင္​းစာ​​ေတာင္​ ​ေရးနိုင္​သြားပါတယ္​ XD ဒီ​ေတာ့ ​ေနာက္​အခန္​းက်မွ ဇာတ္​သိမ္​းပါမယ္​​ေနာ္​။ ၁၂က တစ္​၀က္​​ေလာက္​ၿပီးၿပီမို႔ မနက္​ျဖန္​​ေလာက္​​ေတာ့ အပ္​​ေပးနိုင္​မယ္​ထင္​။ XD

-----------

အခန္​း ၁၁။ ငါဆန္​ျပဳတ္​မႀကိဳက္​ဘူးလို႔!!!!

နံနက္​ မိုးလင္​း​ေခ်ၿပီ။ ​ေန​ေရာင္​ျခည္​က ျပတင္​းတံခါးမွျဖတ္​၍၀င္​လာသည္​့တိုင္​ ​ေရွာင္​းက်န္​႔မနိုးလာ​ေသး။ အအိပ္​ဆတ္​သည္​့ရိ​ေပၚက​ေတာ့ နိုး​ေနခဲ့​ေခ်ၿပီ။

လက္​ဖ၀ါးတစ္​ဖက္​ကို​ ​ေခါင္​း​ေအာက္​တြင္​ခုၿပီး တံ​ေတာင္​ဆစ္​ကို​ေထာက္​ကာ​ေခါင္​းတင္​ရင္​း ခ်စ္​ျမတ္​နိုးရသူ၏ အိပ္​​ေမာက်​ေနဆဲမ်က္​နွာ​ေလးကို တစ္​၀ႀကီးၾကည္​့ခြင္​့ရ​ေနသည္​။

သို႔​ေသာ္​လည္​း မည္​မွ်ပင္​ၾကည္​့​ေနရပါ​ေစ။ သူ႔မွာတင္​းတိမ္​သည္​ဟူ၍မရွိ​ေပ။ ​ေန​ေရာင္​ျခည္​ႏုႏုက ​ေရွာင္​းက​်န္​႔၏မ်က္​နွာထက္​ဆီ ျဖာက်လာသည္​့အခါ မ်က္​ခြံတို႔လႈပ္​ခတ္​သြားသည္​မို႔ နိုးမွာစိုးကာ လက္​ျဖင္​့ကာ​လိုက္​သည္​။

သို႔​ေသာ္​လည္​း ​ေရွာင္​းက်န္​႔က​ေတာ့ နိုးသြားခဲ့ၿပီျဖစ္​သည္​။ အိပ္​ခ်င္​မူးတူးျဖစ္​​ေနသည္​့မ်က္​၀န္​းအစံုကို ပုတ္​ခတ္​ပုတ္​ခတ္​လုပ္​ရင္​း မ်က္​နွာ​ေရွ႕မွရိ​ေပၚ၏ လက္​ကိုၾကည္​့သည္​။

အဓိပၸာယ္​ကိုနားလည္​သြားသည္​့​ေနာက္​မွာ​ေတာ့ ​ေရွာင္​းက်န္​႔က​ေယာင္​​ေယာင္​​ေလးၿပံဳးကာ ရိ​ေပၚ၏လက္​ကိုဆြဲယူ၊ ရင္​ဘတ္​မွာကပ္​ကာဖက္​ထားလိုက္သည္​။

မ်က္​၀န္​းအစံုက​ေတာ့ ထပ္​အိပ္​ခ်င္​​ေန​ေသးသလို။ ရိ​ေပၚလည္​း စားပြဲတင္​နာရီကိုတစ္​ခ်က္​မွ်ၾကည္​့လိုက္​ၿပီး အိပ္​ရာထခ်ိန္​တန္​ၿပီဆိုတာသိလိုက္​သည္​။