Recht in eigen hand ~moordvrouw

Hoofdstuk 8 ~Liselotte

Ik zit in de auto naast Bram. Menno zit achter ons in het midden. We rijden naar het adres dat Lise ons gegeven heeft. Lise hebben we op het bureau laten zitten, want die kan ik hier niet ook nog bij hebben. Zeikwijf. Ik weet niet wat ik heb maar op de een of andere manier kan ik daar niet meer zo goed tegen. Eerst maakte het mij niet uit met wie ik werkte, maar nu ik hier al langer werk beginnen de irritaties steeds meer te komen. Zoals een Lise die zich overal mee bemoeit, of een Evert die altijd alles wilt weten, een Fenna die altijd haar eigen gang maar gaat, en zo kan ik nog wel even doorgaan. We rijden een lange oprit op. Het is een enorm huis. Met een groot grasveld eromheen en een grote voortuin. Bram parkeert de auto en stapt uit. Ik en Menno stappen ook de auto uit en ik neem een mapje mee waar dingen over het onderzoek instaan. Bram heeft intussen al aangebeld en Menno staat naast hem voor de deur. Ik blijf een beetje achter hun staan. Ik ben hier alleen voor sporen onderzoek, niks meer niks minder. Hun mogen het praatje doen. Er doet een vrouw van rond de 40 de deur open. De heeft blond haar, een beetje krullend. Bram en Menno pakken hun ID.

"Bram Amezian, recherche. Dit zijn mijn collega's, Menno de Waard en Liselotte van Kempen."

Ik kijk haar even kort aan en kijk dan weer snel in het papierwerk dat Lise heeft uitgeprint.

"Wij zouden U graag wat vragen willen stellen over de dood van Lisa Vermeer." Zegt Menno met een lage serieuze stem.
"Natuurlijk." Zegt de vrouw beleefd.
"Kende u Lisa goed?" Vraagt Bram.
"Ja tuurlijk, iedereen kent iedereen hier."
"Klopt het dat uw zoon een relatie met haar had?" Vraagt Menno.

Als we zo doorgaan wordt dit z'n lang gesprek. Maar no way dat ik me ermee ga bemoeien.

"Kan wel, ja jongens van die leeftijd zeggen niet zo veel."
"Heeft u Hein thuis horen komen vanacht?" Vraagt Bram. Ik zie dat ze denkt. Volgensmij heeft ze door dat we Hein verdenken ofzo. Dat blijkt ook wel uit de vraag die ze stelt:
"U denkt toch niet dat..."
"Uw zoon is nu op het bureau voor verhoor." Onderbreekt Menno haar.

Pff... Ik kan hier zo moe van worden, al die lange gesprekken.

"Luister ik weet dat Hein wel eens wat uitspookt maar..."
"Heeft u hem thuis horen komen?" Onderbreekt Bram haar. Volgens mij wordt Bram er ook een beetje moe van. Vooral omdat ik gewoon hier wat sta te luisteren.
"Ja."
"Goed, hoe laat was dat?" Vraagt Bram zo rustig mogelijk.
"Ehm, ik lag er zelf net in dus rond een uur of 1 denk ik."
"En hij daarna niet meer weggegaan?" Hoor ik Menno zeggen.

Pff... Hoelang gaat dit nog duren! Ik ben het zo nu onderhand wel zat.

"Nee, dat zou ik gehoord hebben."

Goed hij heeft een alibi. Genoeg gepraat. Ik loop naar de deur, geef het mapje aan de vrouw en vraag:

"Vind u het goed als we even bij u rondkijken?"

Zonder antwoord af te wachten kijk ik Bram met opgetrokken wenkbrauwen aan en loop de deur in langs de vrouw. Ik hoor dat Bram bedankt zegt en rustig achter me aanloopt. Ik zie een deur rechts van me. Ik vraag of het de garage is. De vrouw knikt . ik loop naar binnen en trek handschoenen aan. Bram doet hetzelfde en doet de garage deur van buiten ook open aangezien Menno nog steeds buiten staat. Ik kijk naar alle spullen. Het is er nog best opgeruimd. Alles staat op planken en ik zie een rij met flessen. Ik loop er naartoe en kijk op de labels.

"Velgen reiniger!" Zeg ik terwijl ik een fles oppak.
"Chil!" Hoor ik bram zeggen die ook bij een aantal flessen staat te kijken. Menno komt via buiten de garage in hoor ik.
"Gootsteen ontstopper!" Zegt Bram als ook hij een fles oppakt.
"En, wat missen we nog?" Vraagt Menno. Ik kijk naar de laatste paar flessen.

"Dat is allemaal van mijn ex-man." Zegt de vrouw. Ik draai de laatste fles om. Bingo! Ik pak de fles op.
"Gedestineerd water" zeg ik. Bram en ik lopen alvast naar de auto terwijl ik Menno nog even bedankt hoor zeggen. Dan komt ook hij aanlopen en rijden we terug.