Her Şeye Rağmen

#34

Herkese selam🌿
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
Keyifli okumalaar 🍃

🌸🌸🌸🌸

Feriha tedirginlikle yürümeye devam ediyordu.Ama sessizlik sanki ona işkence ediyordu.Odaklanamıyordu. En sonunda  dayanamadı ve olduğu yere yığılarak ağlamaya başladı.Bağırmasını duyan Emir ise telefonu masanın üzerinde bıraktı ve panikle odadan çıktı.Peşinden Koray ve Hande de odadan çıktı.Koridorda birkaç adım attıktan sonra yerde oturmuş,dizlerini kendine doğru çekmiş bir şekilde ağlayam Feriha'yı gördü.

Emir Feriha'nın yanına oturdu ve başını gömdüğü dizlerinden kaldırmaya çalıştı.

"Feriha bir şey mi oldu?"

Feriha cevap vermedi.Ağlamaya devam ediyordu.Emir umutsuz bir şekilde başlarında dikilen Koray'a baktı.Ne yapacağını bilmiyordu.

"Feriha iyi misin? Konuş benimle.Bak korkmaya başlıyorum."

Emir kollarıyla Feriya'ya sarıldı ve bir süre sakinleşmesini bekledi.O sırada odadan gelen ses telefonun ısrarla çaldığını gösteriyordu.Koray dayanamayıp gidip telefona cevap verdi.

Biraz sonra Feriha'nın ağlaması kesilmişti.Ama o istemeden oturdukları yerden kalkmadılar.Koray'ın geldiğini gören Emir merakla sordu.

"Arayan kimmiş?"

"Emniyetten aradılar.Özgür'ü bulmuşlar."

Emir öfkeyle yerinden kalktı.

Koray onu sakinleştirmeye çalıştı.

"Dur Emir.Sakin ol önce.Hem ne yapabilirsin ki? Yakalanmış işte.Onun cezasını adalet verecek."

"Şu başımıza gelenlere bak ya!Feriha'nın haline bak! Hala korkuyor."

Hande araya girdi.

"Emir sakin olur musun lütfen? Korkar tabi.Kız ölümle burun buruna geldi ama sen böyle yaparak onun daha çok korkmasını sağlıyorsun."

"Tamam sakin olacağım.Ama o kızla hesaplaşmam lazım benim.Sizde bunu anlayın lütfen."

"Biz seninle ilçe emniyete kadar gidelim.Tek gitmene asla müsaade etmem baştan söylim.Hande Feriha ile birlikte eve dönsünler.Olur mu?"

"Olur olur.Hadi daha fazla vakit kaybetmeyelim."

Biraz sonra Hande ve Feriha, Ferihaların evine gitmek üzere yoldaydı.Arabada sessizlik hakimdi.Feriha gözlerini dışarıya dikmiş yol boyunca dışarıyı izliyordu.Sanki dışarıda birini arıyormuş gibiydi.

Hande radyoyu açtı.

"Belki de ihtiyacımız olan şey biraz rahatlamaktır ve ben ne zaman rahatlamak istersem müzik dinlerim!"

Feriha cevap vermedi.

Birkaç dakika sonra Hande pes ederek radyoyu kıstı.

"Tamam belki de iyi bir fikir değildi ama Feriha susma bir şeyler söyle.Senin için endişeleniyorum."

"İyiyim ben Hande.Ne kadar iyi olabilirsem o kadar iyiyim."

"Hele şükür ağzından iki kelime laf çıkabildi."

"O kız," dedi ve Hande sözünü keserek araya girdi.

"O kız yakalanmış ve inan bana bu yaptıklarının hesabını verecek,"dedi.

"Bana zarar verebilirdi ya da Emir'e...Bunu düşündükçe hala geriliyorum,"dedi Feriha gerginlikle.

"Kafayı falan yedi herhalde.Yoksa bunun başka bir açıklaması olamaz."