Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~Belki bir umut... Belki bir son... Belki Ömür boyu yol açan bir karanlık...
2.bölüm: Umut Sokağı
Aldırış etmeden yolumuza devam etmeye başladık. Gene rahatsız edici bir tavırla Charlie ilerlemeye başladı. Umursamadan devam ettik.
" Kahve içer misiniz kızlar ?"
" Olur abla."
Kantine gelmiştik. Samantha ve jessica yer seçip oturmuşlardı bile. Bende kantin sırasına girmeye mahkum kalmıştım. Anlaşılan bir 5 dakika sürecek gibi gözüküyordu. Umarım sürmez. Aklıma son anda geldi. Ceplerimi kontrol ediyordum ki parayı almadığımı fark ettim. Hemen sıradan ayrılıp masaya doğru koştum.
"Ne oldu abla ?"
" Ya... Parayı almayı unutmuşum."
" Hahaha. Abla ya."
" Geliyorum hemen."
Parayı alır almaz arkamı bir döndüm. Yerime geçen bir çocuk diyeceğim ama etrafında duran 4 kişi daha vardı.
" Pardon... Burası benim yerimdi ama."
Seslenmeme rağmen takmamıştı resmen. Hayla arkadaşları ile konuşuyordu.
" Heyy! Duyuyor musun ?"
Hayla cevap almamıştım. Ters ters bakıp önüne geçmiştim. Bir anda gülme seslerinin kısıldığını fark ettim. Omuzum da bir el hissettim. Emin olamadım. Ya jessica ya da büyük ihtimalle o çocuktu. Bakmamaya devam ettim. Bir anda beni kendine doğru çevirdi. Bir baktım O. Tırsmıştım diyebilirim. Mavi gözleriyle , keskin bakışlarıyla bana dik dik bakıyordu.
" Yerime geçmişsiniz Hanımefendi, Büyük cesaret. Tebrik ederim."
" Anlamadım ne diyorsun sen? Sana iki saattir seslendim. Yerime geçmişsiniz diye ama takmadın. Bende takmazsan önüne geçerim."
Hafif gülümsemişti. Gözlerini gözlerime adamıştı resmen.
" Sessiz konuşursan duyamam demi ?"
" Sessiz konuşmadım. Yanındaki arkadaşlarınla bağıra bağıra konuşursan eğer duymazsın."
" Tamam, tamam sakin ol. Geç bakalım. Sen tahmin ettiğimden de farklı çıktın."
"Ne bekliyordun?"
" Normalde kızlar hemen yer verir. Böyle senin gibi sert konuşmaz da şaşırttın beni."
" Banane."
Son sözümü söyleyip önüme dönmüştüm. Sonunda sıra bana geldi diyebilirim. Üç tane kahve söyledim yanına da hepimize çikolata almıştım. Bayılıyorum bu ikiliye. Kahveleri ve çikolataları tepsiye koyup masaya doğru ilerlemeye başladım. Bir yandan o çocuğa ters ters baktım. Neden baktım bende bilmiyorum.
