108.Bölüm

712 71 202
                                    

Derin nefesler alırken Damla bana bakmıştı. "Nisa? Barış'ı çağırmamı ister misin?" Etrafı süzerken derin bir nefes aldım ve başımla onayladım. Damla giderken karnımı okşuyordum. Barış bir süre sonra geldiğinde ellerime baktım önce sonra Barış'a sarıldım. "Aşkım... Kötü bir kâbus gördüm. Uyanıkken kâbus görülür mü hiç?" Barış yanıma otururken ona sıkıca sarıldım ve yanağına uzun bir öpücük kondurdum. "Ama doktorun demişti güzelim bu bir iki gün ilaçların etkisiyle... Ne gördün bakalım?"

Gözyaşlarımı silerken derin bir nefes aldım ne kulağına fısıldadım. "Damla seni bıçakladı. Çok korktum ama hiç ağlamadım. Ağlarsam korkarmışsın öyle dedin." Saçlarıma uzun bir öpücük kondurmuş ve gülümsemişti. "Sen çok tatlı bir şeysin ama." "Sen dedin ki.. Neyse boşver sarıl bana." Damla'nın kenardan bizi izlediğini görünce derin bir nefes aldım. "Özür dilerim Nisa. Benimle ilgiliyse..." Onu başımla onaylarken Barış'ın boynuna minik öpücükler bıraktım. "Üzülme sen de ben kâbus işte..."

Barış da gülümserken ben de gülümsedim. "Senin kalbini yerim ben." "Yesene... Şimdi." Barış saçlarını göğsümün üzerine sürterken güldüm. "Miyav de..." "Miyav..." Gülümseyip yüzünü okşadım. "Ben oğlumuzun yanına gidip dinlensem daha iyi olacak gibi..." "Ben de çıkarım zaten şimdi." "Akşam olmadan gel bugün ama..." "Söz veriyorum." Ayağa kalkarken Damla bize bakmıştı. "Barış biz de konuşsak ya?" "Nisa'yı odaya götüreyim..." "Ben kendim giderim." "Olmaz öyle."

Barış beni dikkatlice kucağına aldığında gülümsedim ve kollarımı boynuna doladım. "Burayı özlemişim." "Değil mi? Nisa, ben de..." "Bak bir daha zarar görürsen ne ikizler ne Umut ne de ben... Kaldıramayız." Onu başımla onaylarken derin bir nefes aldım ve gülümsedim. "Eskisinden daha da dikkatliyim." "Damla'ya o yüzden kızmadım ben. Seni öptüğü için kızdım. Sonra oturduk ve bana hasta olduğu için kendini kontrol edemediğini söyledi. Sonrası..." "Kabus... Oy kıyamam sana. Bir yanak?" Yanağımı uzatınca upuzun bir öpücük kondurmuştu.

"Bir dudak?" Dudağımı uzatınca da uzun bir öpücük kazanmıştım. "Çene?" Çenemi kaldırınca oraya da öpücük bıraktı. "Alnından da öpsem?" Onu başımla onaylarken gülümsedim. Alnıma uzun bir öpücük bırakıp yüzümü okşamıştı. Ardından karnıma iki büyük öpücük bıraktığında gülümsedim. "Bizimkiler fazla obur ve..." "Ve bir şey istiyorlar." Onu başımla onaylarken bir sır verir gibi ona yaklaşıp fısıldadım. "Karpuz ve... Ve mantı." "Ovv baya... Getireceğim hemen. Bu akşam erken gelirim hepsini de getiririm." "Yanak, dudak ve boynundan..?"

Beni başıyla onaylarken derin bir nefes aldım ve onu öpücüklere boğdum. "Seni seviyoruz aşkım." "Ben de sizi..." Gidiyordu ki vazgeçip yanıma oturdu. Ellerimi tutarken ona baktım. "Eğer Damla konusu seni çok rahatsız ediyorsa bir çözümünü bulmaya çalışırım. Senden, sizden değerli tek bir şeyim yok zaten..." Ona sıkıca sarıldım ve tenine öpücükler bıraktım. "Gördüğüm en anlayışlı eşsin. Çok seviyorum. Ama o kız hasta ve son anında benim yüzümden yalnız olursa..." "Sen hamilesin. Üstelik ne kadar zor bir süreçti. Çok şükür daha iyisin ama..."

Elime uzun bir öpücük kondurduktan sonra devam etmişti. "O yüzden beni bile görmenin seni bunalttığının farkındayım. Sadece bilmeni isterim ki Damla konusunda Damla'dan bile daha masumsun. Onun yalnız kalmasında hiçbir suçun yok. Kaldı ki yalnız değil..." Barış'ı başımla onaylarken ellerini sıkıca tutup gülümsedim. "Ne güzel seviyorsun sen beni. Gelirken alacaklarını unutma. Aşkım... Biraz çekiniyorum ama..." Barış yüzümü okşarken derin bir nefes aldım ve elini tutup avuç içlerine öpücükler bıraktım. "Çekinme meleğim... Sen minik bir annesin."

"Biraz da çikolata alabilir misin?" Barış'ın yüzüne kocaman bir gülümseme yayılırken bakışlarımı kaçırdım. O günlerdir borçlar için gece gündüz çalışırken ben sürekli masraf çıkarıyordum. Zaten ne kadar iyi gözükse de ciğerleri benim yüzümden iyi değildi. "Ben çok özledim seni. Bir kere bile dokunamaz mıyım?" "Sen bunları doktora sor bence. Cevabı bende de yok. Ama sen utangaç bir kedi olduğun için sorar mısın bilemedim..." "Ben utangaç falan değilim. Hem utangaç halimle seni üç çocuk annesi yaptım, naber?" Bana göz kırptığında güldüm.

ALACAKARANLIĞIM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin