Sabah öpücüklerle uyandım. Biri yüzümü öpüyordu. Tek gözümü zorlasa olsa açtım. Yüzüme öpücükler konduran kişi annemmis. Onlar 2 gün önce gelmişti. Bu iki günden annemle ve babamla gün yaptık ve çok eğlendik. Bende onun yanaklarını öptüm. Sonra yatağımda oturur pozisyona geldim.
-"Kızım hadi kalk bakalım kahvaltı yapicaz." Dedi.
-"Tamam annecim. Sen git ben hemen duş alıp geliyim." Dedim annemde kafasını salladı ve gitti. Hemen banyoya girdim. Kısa bir duş aldım. Üstüme bornozumu giyip banyodan çıktım. Giyinme odasına girdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunu giydim ve odadan çıkıp asansöre bindim. Okulum pazartesi başlıyacaktı. Bugün günlerden Çarşambaydi. Aaayy bugün dizim var benim. Unutmayalım da.
Asansörde Arda abi vardı. Sessizce aşağı indik. Gözleri kıpkırmızıydı. Acaba ağlamismışmıydı. Ona bakarken gözünden bir yaş geldi. Asansörden inmistik. Yanına gidip bana doğru döndürdüm abimi. Sonra göz yaşını silip sarıldım ona.
-"İyimisin abicim ?" Dedim geri çekilirken. Kafasıyla onayladı.
-"İyiyim Beste." Dedi beraber yemek masasına doğru ilerledik. Masada iki tane tanımadığım çocuk vardı. Yaşları 18-19 gibiydi. Merak ettim valla.
-"Günaydın Doğan ailesi." Dedimm. Hepsine bakarak.
-"Sanada günaydın." Dedi herkes. Tam sandalyeme gidiyordum ki. Biri beni çekti ve dizine oturttu. Kim diye baktığımda Yusuf abimi gördüm. Gözlerimi devirdim.
-"Abi her gün aynı şeyi yapıyorsun ya. Ben kendim yiyebiliyorum. Elim tutuyo çok şükür." Diye isyan ettim. Her gün bunu yapıyordu. Tınlamadi beni. Ve bana yedirmeye başladı. Ağzımı açmadım inat olarak.
-"Beste aç ağzını da ye hadi güzelim aç kalacaksın." Dedi abim ağzıma birşeyler sokmaya çalışırken. Babam söze girdi.
-"Kızım bak bunlar kuzenlerin yani amcanın oğulları. Samet ve Deniz." Dedi babam diğer çocukları göstererek. Onlara baktım bana içten bir şekilde gülümsüyordular. Bende onlara gülümsedim.
-"Baba abime birşey dermisin ya." Dedim isyam ederek. Babam birsye demeden Yusuf abim beni bıraktı. Gidip sandalyeye oturdum ve kahvaltımı yapmaya başladım. Babam yine söze girdi.
-"Kızım bugün yada yarın amcanlar gelicek." Dedi babam ona baktım gülümsedim. Başına duyurulmustu çocukların karıştırıldıgını. Yani benim Doğanların kızı olduğumu herke biliyordu. Mutluyduk yani. Sonra kahvaltı bitti şuan herkes salonda oturuyordu ve sohbet ediyordu. Sonra babam ise gitmişti. Annemde arkadaşlarıyla gün yapacakmış. İnsanlar zenginde olsa yine de gün yapıyormuş. Biz abimler, kuzen abiler, Ege, ikizim ve ben hep beraber salonda oturmuş telefon bakıyorduk hepimiz. Telefonu bıraktım ve abimlere baktım.
