{9}

60 10 1
                                    

"Tabi ki "

Evet tamda düşündüğüm gibiydi. Tipik öğrenci evi.

"Yani önce burayı temizlemeliyiz."

"Zorunda değilsin dediğim gibi otur ben iki dakikada hallederim."

"Yapma iki dakikayı iki saate bile çıkarsan bitiremezsin yardım edem işte."

"İyi madem."

                   *.                *.             *.        

"Benim yerim bitti."

"Benimki de bitti."

"Yoruldun mu?"

"Biraz"

"Yapma demiştim ben."

"Boşveeer. Bize bir kahve yaparsan yorgunluğum gider."

"Tabii ki sen beni üst katta bekle ben geliyom. Bişey göstercem."

Üst kata doğru adımladım. Üst katta onun odası vardı. Ve çok güzel bir de balkon vardı. Temizlerken görmüştüm. Yukarı çıkıp kendimi sandalyeye bıraktım.

Biraz sonra kahvelerle Yoongi hyung da geldi. Masaya koydu onları ve yanıma gelmeye başladı. Ananı satıyım noluyo lan. Sonra da arkandan teleskop gibi bir şey aldı.

Gerçekten korkmuştum üstüme doğru gelince.

"Hadi balkona gidelim."

"Tamam."

Daha yeni fark etmiştim ama gökyüzü çok güzeldi. Ve yıldızlar şehrin ışığına rağmen dikkatlı bakılınca belli oluyordu. Yoongi hyung teleskopu kurdu ve ayarlamaya başlamıştı.

Küçüklükten beri teleskopla yıldızlara bakmayı çok severdim. Babamla bakardık ama babamın ölümünden sonra sonsuza kadar kaldırmıştım bodrum katımıza.

Biraz böylece vakit geçirdik ardından da aşağı inip akşam yemeği hazırlamaya başladık. Evde olsaydım annemin o güzel yemeklerine karşın körili noodle yerdim.

Ama burda sanırım ayıp olurdu öyle bir şey yapsam o yüzden sesimi çıkartmadım. Beraberce sofrayı hazırladık ve oturduk. Uzun zaman sonra ev yemeği yediğim için tadı biraz garip gelmişti. Bozuntuya vermemeye çalıştım.

                 *.                 *.                 *.      

"Hadi uyuyalım artık malum yarın bayağı yorulcaz."

"Tamam, nerde yatıcam ben."

"Sen benim odamda yat bende koltukta yatarım. "

"Olur tamam."

Arkadaşlar kısa yazdım çünkü bir sonraki bölümde bomba geliyoooo.

Bunu Hak Ediyorsun SOPE/YOONSEOKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin