Kendi Dünyam

Pişman mısın?

Benim söylediklerimi dayılarım ciddiye almazken annem söze girdi;

Begüm: O zaman düğünü erkene alıyoruz. İsmet Adem'e söyle kızının düğününe burada kalsınlar.

Efsun: Yalnız babam buraya hayatta gelmez.

Begüm: O da ona kalmış bir şey kendisi bilir.

Annem babama karşı  çok rahat konuşuyordu, düğün için olmasa bile benim için gelirdi.
Baran bana bakarak sırıtıyordu. Tabi onun da işine geldi.

Baran: Annecim bizde Efsun ile birlikte düğünü konuşalım. Gel çiçeğim.

Çiçeğim mi? kulağa çok hoş geldi böyle söyleyince. Baran beni belimden tutup arka bahçeye götürüyordu ben onun elini arkadan çekip sinsice ona bakıyordum.

Baran: Beni sınama Efsun eğer ben sinirlenirsem daha çok korkarsın benden.

Efsun: Korktuğumu kim söylemiş ki sadece artık önlem almaya çalışıyorsun.

Baran: Neden kendini seni terk etmiş, sana bir zamanlar bakmamış olan annene feda ediyorsun?

Efsun: Ben kendimi değil seni feda ediyorum annemin hiç bir şey bilmediğini sanıyorsun ama yanılıyorsun.

Baran şaşırdı ama bunu belli etmemeye çalışıyordu. Onu kıvrandırmak için söylemiştim bunu.

Baran: Nereden bilecek ki ailemi bilmiyor ve beni de.

Efsun: Sence tanımadığı birine kızını verir mi? Örnek vereyim 2 yıl önce ablam evlenecekti ama annem Poyrazı yani ex eniştemi araştırdı ve yolladı sonra ablam bir daha anneme sormadan evleneceğini falan söyledi.

Baran: Yani?

Efsun: Yani annem güvenmediği dala tutunmaz. Sana acıdığı için benimle evlenmeni istiyor.

Baran: Sen söyledin değil mi?
Ben sana demedim mi söylersen bir çok şeylere katlanırsın diye.

Efsun: Birincisi ben söylemedim ikincisi senden gelen topları tutmayı başarıyorum.

Baranı karşımda çıldırtmak o kadar hoşuma gidiyordu ki zevk alıyordum bana akıttırdığı göz yaşlarını bedelini kendim veriyordum. Baran beni kolumdan tutup salona sürüklüyordu. Sanki ezbere bildiği davranışlar sergiliyordu.

Efsun: Ya bırak yürümeyi biliyorum.

Salona girdiğimizde Baran hemen annemin karşısında bülbül gibi şakıdı.

Baran: Demek intikam için geldiğimi biliyordun da neden kızını bana verdin?

Begüm: Sen önce kiminle dans ettiğine bak.

 Annem ve Baranın konuşması nedense çok yapmacık geldi kulağıma. Yalın dayım ve ismet dayım yoktu nerede olduklarını az çok tahmin edebiliyordum ama şu an büyük bir kaos içindeymiş gibi hissediyordum.

Begüm: Sana kızımı vermemin sebebi geçmişteki hatamı düzeltmek içindi.

Baran: Geçmişteki hatanı bununla düzeltemezsin.

Begüm: İntikam nasıl alacaktın peki? Kızımla evlenip boşanarak mı yoksa beni gizlice öldürerek mi?

Baran: Ben öyle bir insan değilim senin gibi alçalmazdım.

Efsun: Sen alçalmışsın alçalanacağın kadar.

Baran anneme dönükken bu sefer yüzünü bana cevirdi;

Baran: Bütün sevgin sadece çiçeklere olamaz Efsun!

Efsun: Neden sadece onlara olsun belki bazılarını sevmişimdir,  bunu gören olmamıştır.

Begüm: Dediğim gibi ya bu düşmanlığı yani senin düşmanlığını bitirmek için evlenip güzel bir yuva kurarsın ya da intikamına kaldığın yerden devam edersin.

Baran: Ben senin kızını kullandım bide gelmiş güzel bir yuva diyorsun kızın beni sevmiyor bile.

Gerçekten böylemi düşünüyordu onu sevmediğimi bir şeyler hissetmediğimi, kalbimin durduk yere ağrıması bunların cevabı onu sevmemem miydi? İntikam, çıkar ilişkisi, sevgisizlik... 

Efsun: Ne bekliyorsun. Beni kendi çıkarları için kullanan birini, intikam hırsıyla yanıp tutuşan birisini sevmemi ister miydin?

Begüm: Ben söyleyeceğimi söyledim ister evlenin ister evlenmeyin sen benim evladımsın artık. En yakın arkadaşımın evladı benim de evladım.

Baran bir benim söylediğime birde annemin söylediğini kafasında tartıyordu anlaşılan. Annem arkasına bakmadan gitti Baran'a tiksinir gibi baktıktan sonra odama çekildim. Onun tek başına karar vermesi gerekti.
Odamda ajandamı alıp yazmaya başladım;

4 Ağustos 2021
Anneme söylememiştim ama onun bildiğini biliyordum annemi tanıyorum. Baran artık yanımda dolaşmasın onu görmeyeyim diye yaptım. Eğer bana bunu yapmasaydı bu kadar çok nefret olmazdı içimde. Baran bana "aşık olmak istemiyorum" dediğinde neden kalbim kırılıp karnımda kelebek oluşmuştu?

"Her şeyin bir bedeli vardı sevginin bile"

Yazımı yazdıktan sonra bahçede fesleğen bana masum masum bakıyordu. Okulu unuttuğumu hatırlayınca ve onu da yazmam gerekti bir kağıda çünkü unutmam gerekti, bazı şeyleri. Hemen yukarı çıktım kapıyı açtığımda Baran ajandamın başındaydı.

Baran: Sevginin bedeli olduğunu düşünüyorsun fakat sana olan sevgim asla bir bedel değildi intikam ve sevgiyi karıştırma!

Bunu o kadar sakin bir şekilde söyledi ki ne dediğine inanamadım. Baran burnumun dibine kadar geldi ben onun yaptığı hareketleri izliyordum.

Baran: Efsun sana aşık olmak istemiyorum dedim ama oldum galiba.

Efsun: Peki pişman mısın?

Baran elini belime attı, bana dokunması utanmama ve karın ağrısına neden oldu

Baran: Ne için?

Efsun: Yaptığın şeyler için beni kullandığına, ailemi kullandığına, kalbimi kırdığına ve aşık olduğun için pişman mısın?

Baran biraz benden çekildi, O da anladı olmayacağını.

Baran: ...  Aileni kullandığıma pişman değilim çünkü hak ediyorlar.

Efsun: O zaman pişman olana kadar bana "sana aşık oldum" deme.

Baran: Ben senin aileni değil seni seviyorum.

Efsun: Ben demek ailem demek.

Baran umutsuzca odadan çıktıktan sonra Hayat'ı aradım tek beni dinleyen, anlayan oydu. ona anlattığımda en yakın zamanda burada olacağını söyledi. Hayat sen de ona öyle şeyler hissediyorsun demişti ama ben ona aileme intikam duygusu duyan birini sevemeyeceğimi söylemiştim. Ben bunu beni bıraksın diye yapmıştım ama yine top bana döndü.

Ajandamı alıp okulum için mesleğim için planlar yapıp kapattım. Önce Baran bana gerçekten sevip sevmediğini kanıtlayacaktı. Şimdi yeni bir aşk maratonu başlayacaktı benim için.