THE STORY OF MY LIFE, AS A BLACK|| NL

H22

'Wat is er gebeurd?' Vroeg ik met een verbaasde blik. 'Uhm' Zei Margot, 'Pansy is vanmorgen verdwenen..' Ik keek haar aan. Dit kan niet waar zijn ik draaide me om en liep regelrecht naar de leerlingenkamer, daar ging ik op mijn bed zitten en keek vooruit. Lotte had daarnet me nog geroepen maar ik heb haar gewoon genegeerd en ik liep toen door.
Na een paar minuten op mijn bed te liggen stond ik op en haalde uit mijn hutkoffer mijn rol perkament en mijn ganzenveer en ik begon te schrijven.
Dag vader,
Er is ondertussen veel gebeurd hier. Draco is nog steeds niet gevonden en ondertussen is Pansy ook verdwenen, eerlijk gezegd denk ik dat ze hem is gaan zoeken.
Y/N Black.
Ik stond op rolde het perkament op. Ik stond op en liep richting de uilenvleugel, ik bond het vast aan de poot v1n de eerste uil die ik tegenkwam.
Daarna moest ik een omweg maken om Filch te ontwijken. Daarna ging ik naar de Hagrid, ik heb de onzichtbaarheidsmantel van Harry even geleend. Ik was aan het hutje van Hagrid, maar ik h1d geen zin meer, dus draaide ik me om en liep naar de boom waar vroeger de Marauders altijd zaten. Ik leunde tegen de boom en liep me zakken. Ik keek naar de lucht en begon zacht te snikken.
Ook al noemt hij mij soms slet, hoer ik mis Malfoy. Ik wil niet dat hem iets overkomt.
Dat was het ding dat heel de tijd door mijn hoofd ging, maar ik was meer bang voor een bepaald ding, ik was vooral bang dat mijn vader, Sirius Black, me ooit ging vervangen door Harry Potter, de zoon van zijn beste vriend. 

Ik wil naar huis, ik mis Moony, Moony was mijn favoriete vriend van mijn vader.
Ik was helemaal in mijn gedachten toen ik besefte dat er iemand naast me stond, de onzichtbaarheidsmantel was ondertussen een beetje van me af gegleden. Het was Sprout, 'Wat doe je hier?' Vroeg ze op een vriendelijke toon, ik keek haar aan en ze zag het al, alsof ze in mijn ziel kon kijken.
Ze stak haar hand uit en trok me recht, 'kom, lieveling, ik breng je naar de ziekenzaal.'