The Uncontrollable

/ 3

လမ်းတစ်လျှောက်လုံး သူတို့ရဲ့မြင်းလှည်းကိုမြင်တာ
နဲ့သွားလာနေသူများကလမ်းဘေးသို့ဆင်းပေးကြသည်။တစ်ချို့ကဦးညွှတ်အရိုအသေပေးကြသည်။
ထိုအ​ခြေအနေတွေကို မြင်းလှည်းထဲမှာ Lisa
လှမ်းမြင်နေရသည်။

" ဖေဖေက ဒ‌ီမြို့ မှာသြဇာညောင်းတယ်လေ"

Lisa သိချင်နေမယ်ထင်လို့ Chaeyoung ကပြောပြသည်။

" ဖေဖေက ရာထူးတွေယူမထားဘဲအေးဆေးစာရေး
  ရတာကိုနှစ်သက်တယ် ပြီးတော့ အရင်က ကလေး
  တွေကိုစာသင်ပေးတယ် ဒါကြောင့် လူတွေက
  လေးစားကြတာ "

" Chae ဖေဖေကစိတ်ထားနူးညံ့သူပဲ
  အပြင်ပန်းကကြည့်ရင်မသိသာပေမယ့်ပေါ့"

" ဒါပေမယ့် ငါ့ကိုတော့အမြဲလျစ်လျူရှုထားတာ"

Chaeyoung ကိုသူလှမ်း​ကြည့်လိုက်သည်။
Chaeyoung ကမြင်းလှည်းအပြင်ဘက်ကိုငေး
နေသည်။Lisa ဘာမှပြန်မပြောဖြစ်ပါ။

တစ်ရွေ့ရွေ့ထွက်ခွာလာတဲ့မြင်းလှည့်ကခြံတစ်ခု
ရှေ့မှာတုံ့ခနဲရပ်တန့်သွားသည်။ရောက်ပြီဆိုတဲ့အသိနဲ့ Lisa မြင်းလှည်းထဲမှာထွက်လိုက်သည်။
Chaeyoung လည်းထွက်လိုက်လာသည်။

လူအဝင်အထွက်များသလိုရှုပ်ထွေးနေသော
အခြေအနေကြီးက Lisa ကိုစိတ်ပျက်စေသည်။
လူကြီးမင်းကို လမ်းပြခေါ်ဆောင်သွားကြလေသည်။
Chaeyoung ကတော့ လူကြီးမင်းနောက်ပဲလိုက်
သွားတာကြောင့် သူလည်းလိုက်ရပြန်သည်။

ခြံတစ်ခုလုံးတွေမီးရောင်တွေထိန်းလင်းနေကာ
အော်ဟစ်ရယ်မောသံတွေကိုလည်းအလွန်အကျူး
ကြားနေရသည်။ခြံထဲကမြေကွက်လပ်မှာ
ပွဲကိုစီစဥ်စားပြီး အစားအသောက်စီစဥ်သူတွေက
တော့ခြံထောင့်နားမှာအလုပ်ရှုပ်နေကြသည်။
ခြေတံရှည်စားပွဲရှည်တွေကိုသာခင်းကျင်းထား
ပြီးစားပွဲတိုင်းမှာလူပြည့်နေပြီဖြစ်သည်။
မွေးနေ့ပွဲစဖို့မလိုတော့ပါလားဆိုတဲ့အတွေးကြောင့်
Lisa စိတ်သက်သာမိသည်။မရင်းနှီးတဲ့လူတွေ၊
မရင်းနှီးတဲ့အသံတွေကြောင့်မွန်းကြပ်နေမိသည်။

Chaeyoung ကိုရှာသော်လည်းမတွေ့မိသလို
လူကြီးမင်းကိုလည်းမတွေ့မိပါ။သူတစ်ယောက်တည်းရပ်ရင်းကျန်နေခဲ့တာ။
ဘယ်ဘက်ကိုသွားရမလဲလို့ဝေခွဲမရဖြစ်နေစဥ်မှာပဲ
Chaeyoung ရောက်လာပြီးသူ့ကိုဆွဲခေါ်သွားသည်။