*UNIVERSITY ✨🏫✨
រឺងៗ🔔
សូរជួងបានបន្លឺឡើងក្រោយពេលម៉ោងសិក្សាត្រូវបានបញ្ចប់ ដែលជាពេលវេលាសម្រាប់សិស្សគ្រប់គ្នាមកសម្រាកបរិភោគអាហារ ។
* រោងអាហារ
« វើយ៎ អាគុកពួកយើងនៅទីនេះ » យ៉ុងគីនិយាយទៅកាន់មិត្តដែលកំពុងដើរស្វែងរកតុអាហាររបស់ពួកគេ
« មកចោលយើង ហើយឲ្យយើងដើររកឡើងយូរយ៉ាប់មែន » ជុងគុកនិយាយទៅកាន់មិត្តកំហូចរបស់គេ
« អើ៎ ឲ្យពួកយើងសូរី ចឹង អាហូបទៅកម្មងអាហារតិចមកវើយ » ណាំជូននិយាយទៅកាន់មិត្តដែលកំពុងបើកភ្លែកភ្លឹសៗសម្លឹងមកកាន់នាយ
« យី ប្រើអញទៀតហើយ អើទៅក៏ទៅ » ជេហូបរអ៊ូង៉ូវៗ គ្នាឡើងម៉ាទ័ពប្រើតែគ្នាមួយយ៉ាប់មែន
« ទៅហើយនៅឆ្លៀតរអ៊ូទៀតវ៉ី » ជុងគុកនិយាយតិចៗខ្លាចគេលឺ
« អាយ៎ !!! » សំឡេងស្រីៗមួយក្រុមបានស្រែកឡើងព្រោះគេជាFanផ្កាប់មុខរបស់ជុងគុកដែលជុងគុកជាអ្នកចម្រៀងល្បីម្នាក់នៅសាលានោះ
« បងគុកមកទីនេះយូរហើយហ្អ៎ »
« បងគុកសុំថតរូបមួយបានទេ »
« បងគុកមានសង្សារនៅ »
« សុំថតរូបមួយមកណា៎ »
« បងថ្ងៃនេះសង្ហាដល់ហើយ»
ក្រុមស្រីៗទាំងអស់នោះសម្រុកមកសួរ ប្រជ្រៀតមករកជុងគុកដូចស្រមោចរោមស្ករឡើងរញ៉េរញ៉ៃពេញនិង វាមិនផ្លែកដែលស្រីៗទាំងនោះធ្វើបែបនេះនោះទេ ព្រោះជុងគុកទាំងសង្ហាទាំងពូកែ ទាំងច្រៀងពិរោះនរណាមិនលង់គេនោះទៅ
« ស្អីទេនេះ មកស៊ីបាយពេលណារញ៉េរញ៉ៃរហូត » យ៉ុនគីនិយាយដោយធុញទ្រាន់ ធ្វើម៉េចបើពួកគេជាក្រុមប្រុសស្អាតប្រចាំសាលានោះ ទៅទីណាស្រីៗតាមតែរហូតនិង
« នេ៎ មីនាងៗ ហ្អា៎ កន្លែងមីងលក់ដូរណា កុំរញ៉េរញ៉ៃកន្លែងនេះវើយ៎ » មីងអ្នកលក់ដោយទ្រាំមិនបានក៏ស្រែកជេរពួកស្រីទាំងនោះទៅ
« នេ៎ មីងកុំចេះដឹងរឿងខ្ញុំបានទេ ឆើស៎ » នាងតូចម្នាក់ស្រែកជំទាលញ៉ែតៗថាឲ្យគាត់វិញ
« អើ៎ បើមិនទៅក្បាលម៉ាខ្ទះនេះ កុំថាយើងកាចវើយ៎ » មីងនោះកាន់ខ្ទះ បណ្តើរញេញធ្មេញបណ្តើរ
