Ash

PROLOGO

AUTHOR'S NOTE:
This is a work of fiction. Unless otherwise indicated, all the names, characters, businesses, places, events and incidents in this book are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

WARNING:

This whole story contains brutality. If you are under 18 years old, don't.ever.read this!!!

"Those it hurt?" Pangsiyam kong tanong Nakakairita!, hindi ba siya nasasaktan? Bakit hindi siya sumasagot?

Kanina kasi nakita ko siyang nakikipaglampungan sa likod ng building namin.

I don't know what gotten into my mind to wait for her outside the school.

Nakakairita lang talaga na ang tagal niya lumabas kaya bumalik ako sa loob para hanapin siya.

Hindi nako nahirapan. Napakadali lang naman niya hanapin eh. Sikat kasi siya at maraming stalker kaya di na ako nagpakahirap maglibot, nagtanong lang naman kasi ako sa number one stalker niya na si Francis.

Kalat sa school namin na siya ang most and top zero stalker ni Abby, dahil sa hindi niya pasekretong pagsunod dito. Lantaran rin si ugok kung humanga.

Good thing I found her in the gymnasium.

Hinintay ko lang siyang matapos sumayaw at hinila ko na siya papasok ng bathroom.

Sigaw ito ng sigaw kung kaya't inuntog ko ulo niya sa lababo. Kairita ang ingay kasi!

Ngayon na gising na siya kita ko ang pagdaan ng takot sa kaniyang mga magagandang mata. Ngunit pagkalaan ng ilang segundo ay napalitan ito ng galit.

"Who the hell are you!?!"maarte niyang sigaw. I just remain my pokerface and ask her once again.

"Those your head hurt?"kanina kasi tinanong ko siya tulog pala. Ngayon na gising na siya mas lalo ata ako nairita sa arte ng boses niya.

"I asked you first idiot!" sigaw niya sa pagmumukha ko. Napangisi ako, agad ko namang napansin na nanginig ang kaniyang mga binti.

"opss..." maarte kong bitaw sa martilyong kanina ko pa hawak. Nabored kasi ako kanina kakahintay na magising siya kaya ng libot ako sa school para maghanap ng istrumento upang gamitin sa aking obra maestra

At sa swerte nga naman nakakita ako ng martilyo sa sa gilid ng ginagawang cafeteria. Naiwan siguro nung mga trabahador.Well, thanks to them, may magagamit nako sa art piece ko.

Wala akong narinig sakaniya, kung kaya't pinulot ko ulit ang martilyo at saka siya pinagpopok-pok sa tuhod.

Napahanga ako sakaniya, sobrang tapang at lakas niya dahil ni isang impit hindi ko marinig. Ayon nga lang umiiyak na siya, ng dugo.

Napangisi ako at dali-daling binuhat ang kaniyang katawan sa bathtub na tinanggalan ko ng tubig kanina para maisalin ko rito ang kaniyang dugo.

Nahirapan akong isalin ang kaniyang dugo sa bathtub kung kaya't kinuha ko ang paborito kong gamitin sa paggawa ng mga art piece ko at binutasan nalang ang kaniyang tagiliran para mabilis.

Naramdaman kong nanginginig ang kaniyang katawan sa hirap. Ikaw ba naman ang hindi humiyaw kahit nasasaktan kana e di maiipon yung sakit sa dibdib.

Agad kong nilapag ang kaniyang katawan ng maubos ang kaniyang dugo at mangalahati lang ito sa bathtub.

Isinawsaw ko ang aking daliri upang matikman ang kaniyang dugo. Ngunit hindi ko nagustohan, ang alat! Parang ugali lang.

Inumpisahan kong putulin ang kaniyang mga paa at isinunod ang kaniyang binti. Hiniwa ko ang kaniyang ibabang masilang bahagi pa-v-shape. Agad akong namangha rito, anglinis niya, wala akong masabi.

Siguro kaya nag-uunahan ang mga lalaki sakaniya kasi anglinis ng katawan niya. Maganda rin hubog nito, Marami narin sigurong nakatikim nito?

Napangalumbaba ako at nag-isip ng magandang istilo upang makilala ang aking obra.

Hiniwa ko ang gitnang dibdib niya at saka ipinasok ang aking daliri upang maramdam ang kaniyang mga laman. Ngunit hindi ako nakuntento, hiniwa ko ulit ito pababa hanggang sa tuluyang mahati ang kaniyang katawan at bumulaga sakin ang kaniyang mga sariwang laman.

Lumawak ang aking ngiti ng maramdaman sa aking kamay ang kaniyang puso. Humihina na ang tibok nito, pinagmasdan ko ito ng maigi at saka ibinulsa.

Tinapos ko na ang aking obra maestra at naligo upang makapaglinis ng katawan. Buti nalang at may lamang damit ang duffel bag ni Abby kung kaya't iyon nalang ang ginamit ko.

Iniwan ko ang aking obra sa loob at naglakad na paalis upang makauwi.