Kavuşmak (Alnaz)

Kaçırılma

Sabah olmuş Ali her zamanki saatinde uyanmıştı.Yavaşça gözlerini açtığında burnunu mest eden bir kokuyla karşılastı.İlk başta ne olduğunu anlamsa da  kafasını hafifçe aşagı doğru çevirdiğinde kokunun kaynağının Nazlıdan olduğunu anladı ve rahatladı.Nazlı uyurken Ali düşünmeye başladı.Nazlıyla ne zaman tam olarak barışacaklardı ? Ya da Onu tam anlamıyla ne zaman affedecekti ? Ali gözleri ile boş duvara bakıp bunları düşünürken ani bir ses onun tüm düşüncesini böldü.

Nazlı:Ali

Ali:Efendim Nazlı

Nazlı: yine her zamanki saatinde uyanmışsın

Ali:Evet

Nazlı:Neyse bende kalkayım artık malum bugün hastaneye gidicez.Hazırlanıp çıkalım

Ali:Tamam

Nazlı Alinin yanindan kalktı ve elini yüzünü yıkadı.Daha sonra üstünü değiştirdi ve Alininde üstünü değiştirip beraber kahvaltı yaptıktan sonra hastanenin yolunu tuttular.

Bugün Ali için çok önemli bir gündü.Hastanedeki sonuçlara göre Alinin felcinin kalıcı mı yoksa geçici mi olduklarını öğreneceklerdi.Ali bunun heyecanı ile hastaneye girdikten sonra bir anda yüzü düştü.Nazlı Alinin yüzünün düştüğü Anlamış olacak ki sormadan edemedi.

Nazlı:Ali birşey mi oldu neden yüzün asık ?

Ali:Yok birşey Nazlı ben iyiyim ?

Nazlı:Ali yalan söylemeyi bile beceremiyorsun hadi söyle noldu ?

Ali:Sey...Nazlı çevremizdeki bütün insanlar bana bakıyor.

Nazlı Alinin bu söylediklerinden sonra etrafına baktı.Gerçekten de herkes Aliye bakıyordu.Özelliklede hastane çalışanları ve hemşireler...

Herkesin Aliye bu şekilde bakması Nazlıyı oldukça öfkelendirmiş ve hışımla bağırmıştı.

Siz Neye bakıyorsunuz öyle ! Sizi rahatsız eden birsey mi var ! Eğer varsa bizzat söyleyebilirsiniz. Ayrıca merakınızı giderecekse söyleyeyim şu anda aşık olduğum adamı muayene etmeye götürüyorum. O yüzden sizden farklı gözüken her insanı bakışlarınızla aşağılamayı kesin! (Hemşirelere dönerek) Buna sizde dahilsiniz tabi Selvi Ablanın gazabına uğramak istemiyorsanız !

Nazlı Ani şiddet ve öfke ile bağırınca herkes önüne dönmüş.Bir anda işlerine odaklanmıslardı.Ali ise Nazlının yaptığı bu hareket karşısında çok etkilenmişti.

Ali:Teşekkür ederim Nazlı

Nazlı: Önemli değil Ali hadi seni götüreyim.

Nazlı Alinin sandalyesini itip Adil Hocanın odasına götürdü. Ve içeri girdiler.Her ikiside merakla sonucu bekliyorlardı.

Adil Hoca:Evet çocuklar hazırsanız açıklıyorum

Alnaz:Hazırız Hocam

Adil Hoca (sonuca bakarak):Alinin Felci kalıcı değil yani birkaç aya iyileşebilir.Ancak ayağa kalkması için çok çalışması gerekiyor

Ali:Hocam gerçekten mi ?

Adil Hoca: Ben sana hiç yalan söyler miyim çocuk ?

Ali:söylemezsiniz değil mi ?

Adil Hoca: Tabi söylemem çocuk ben senin babanım

Ali:Nazlı duydun mu yeniden ayağa kalkabileceğim

Nazlı:Duydum Alim ama çok çalışmamız gerekiyor.

Ali:Haklısın ama görüceksin başaracağım en sonunda ayağı kalkacağım.