One Shot Stories

Scent of LOVE

"If there ever comes a day that we can't be together, keep me in your heart, I'll stay there forever." 

 ****

Saturday, December. Nakaupo ako sa isang park-bench. Pinagmamasdan ang bawat puno na malagasan ng dahon. Wala! Ang tahimik talaga dito. Konting-konti na lang papalit na to sa sementeryo sa sobrang tahimik. Hahaha! Pero, ito ang pinakapaborito kong lugar sa lahat. (>____<)  

"like water on roses, the smell of your skin

like snowflakes on noses, warm breath brings me in

musty old piano and creaky old floor

the beat of your heart makes me want more..."

*toot*  

"Hello. (^__^)"  

"Oy bruha! Asan ka? Yung notes ko! Ibalik mo sakin!"  

"Halaaaa! Wala sakin noh?!"  

"Weh?! Eh ikaw lang naman may motibo sa notes ko eh!"  

"Hoy! Hindi ako kumuha noh?!"  

"Ewaaaan! Ilabas mo naaaaaaa!"  

"Hoy! Wala nga saken! Eto eh!"  

"Alam ko na sayo!"  

"Abaaa! Nambibintang kaaa! Wala kang ebidensya noh?! Haahaha!"  

"Sha, pumunta ka na lang dito samen."  

"Ano namang gagawin ko dyan?"  

"Ahm..... linisin mo yung banyo namin, tanggalan ng pulgas si Fulgoso, at magluto ng hotdog dahil nagugutom akoooo!"  

"Hoy Marion! Kapal mo ha!"  

"Ilabas mo kasi yung notes ko eeeeeh... (paiiyak voice)"  

HIIIHIHI! Iyak na eh! (>.<)  

"Wala nga sakin eh. Anong magagawa ko?"  

"HOY LORRY VENUS PEREZ!!! PAG NALAMAN KONG NASAYO ANG NOTES KO, MAY KALALAGYAN KAAAA!!"  

*toot*(call ended)  

Grabeh! Sya na nga tong nambibintang tas ako pa sinigawan ako pa rin ang binabaan ng phone?  

Teka nga..... AKO BIDA DIBA?! Tss (=___=)  

Makaalis na nga dito.  

-------------------------  

Nasa labas ako ng bahay nina Marion. Inilabas ko yung notes nya. XD HAHAHAH! Naawa ako eh! Baka magbigti yun. Math kase tong ninenok ko eh! Hahaha! (>.<)  

Magdo-door bell na sana ako nang...  

*swashoooooooooooosh*  

Biglang humangin ng super lakaaaaas! Kaya yung mga nakaipit na papel sa notes ni Marion nilipad.  

WAAAAAAAAAH!!! Habol dito-habol doon. Walang katapusan paghabol ang peg ko. (>.<) Nung huling papel na yung hinahabol ko.....  

(sniff-sniff-sniff)  

May naamoy ako.... ang bango! Hindi sya pagkain ha?! Grabeh naman! Pero hindi ko na lang pinansin yung amoy na yun. Hinabol ko na yung papel.  

Nung nakuha ko na lahat ng papel, naglakad na ulit ako papunta sa harap ng bahay ni Mariong lukaret. BWISET NA HANGIN! (>.<)  

*ding dong*