«Ειπα δεν θα πας!»
Με κολλαει πισω στην πορτα κλεινοντας την.
Με τρομαζει!
«Αλεξαντερ με καταπιεζεις!»
«Σε καταπιεζω; Σαλιαριζεις μπροστα σε ολα τα γαφεια με καποιον που σε αποκαλει μωρο του και σε φιλαει στο στομα; Και σε καταπιεζω;»
Με αφηνει και κανει ενα βημα πισω..
Απελευθερωνω μια ανασα και αρχιζω να εξηγω.
«Αλεξαντερ ειναι φιλος μου! Για την ακριβεια εχουμε καποιο βαθμο συγγενειας!»
Με ακουει προσεκτικα με ανεκφραστο υφος,ακινητος και αμιλητος μα ετοιμος να εκραγει.
«Η μητερες μας ειναι τριτες ξαδελφες! Εχουμε μεγαλωσει μαζι! Ο μπαμπας του ειναι απο την Αργεντινη οπου μετακομισαν στο Σαν μαρινο τα τελευταια δεκατρια χρονια! Τον εβλεπα καθε καλοκαιρι και τον εχω σαν αδελφο μου! Οσο για το φιλι δεν περιμενα να το κανει! Απο μωρα ετσι χερετιομασταν. Τωρα ειχα να το δω ενα χρονο και φυσικα δεν ηξερε για εσενα!»
Η εκφραση του μαλακωνει και ανακουφιζομαι. Γλυφει το χειλος του και κοιταζει κατω ενω περναει το χερι του απ τα μαλλια του.Υψωνει το βλεμμα ξεφυσοντας και με κοιταζει.
«Πιστεψε με...»
Τον πλησιαζω και κανει ενα βημα πισω.Παγωνω ολοκληρη! Οχι.. οχι.. δεν το θελω αυτο! Τον αγαπαω! Θεε μου τωρα καταλαβαινω ποσο τον αγαπαω.Ποσο τον εχω αναγκη!
«Με πιστευεις;» ψελλιζω..
Με κοιταζει αδιαφορα και αφηνει το βλεμμα του να πεσει στην μεγαλη τζαμαρια του γραφειου του.
«Σε παρακαλω Αλαξαντερ.. πες κατι!Μην μου το κανεις αυτο!»
Δεν μπορω μα κρατησω τον εαυτο μου και δακρυα βρεχουν το προσωπο μου.
«Οχι!»
Φωναζει και με παιρνει στην αγγαλια του.Αυτο με κανει να σπαραξω!
«Εσυ μην μου το κανεις αυτο! Μην κλαις μωρο μου! Μη! Σε πιστευω!»
«Αλεξαντερ σε αγαπαω!» Χριστε μου του το ειπα!
Παγωνει και με κοιταζει κρατοντας με απ τα μπρατσα! Ξεροκαταπινει και επειτα με κοιταζει χαμενος με τα χειλη μισανοιχτα!
Σκουπιζω τα δακρυα με την αντιστροφη της παλαμης μου και τον κοιταζω αναζητοντας καποιο στοιχειο για το τι αισθανεται!
«Καθριν! Στην ιδεα πως καποιος αλλος σε αγκιζει.. ποσο μαλλον φιλαει τα χειλη που μου ανηκουν μπορω να τρελαθω! Εισαι δικη μου Καθριν.... Καταλαβαινεις; Δικη μου...»
«Ναι δικη σου..» Τον καθησυχαζω..
«Εισαι τα παντα μου.. σε χρειαζομαι!»
«Ειμαι εδω Αλεξαντερ!»
«Εισαι; Γιατι δεν θα αντεξω να σε χασω!»
«Ειμαι! Δεν θα φυγω!»
«Το γεγονος οτι εισαι ενα ατομο που κανει παντα του κεφαλιου του και δεν με ακουει ποτε και παντα μου φερνει αντιρηση με εξηταρει! Με κανει να σε θελω! Να σε μαθω! Να σε προστατευσω! Να σε κυριευσω!»
Με φιλαει απαλα στα χειλη και απομακρυνεται κρατοντας με στο προσωπο.. κατεβαζει τα χερια του και χαιδευει τους ωμους μου.
«Ενας θεος ξερει πως κρατηθηκα πριν»
«Αλεξαντερ με φοβιζεις..»
«Θα πρεπε να με φοβασαι Καθριν... δεν ξερεις για τι ειμαι ικανος..»
«Να αγαπησεις; Εισαι;»
Κοιταζω κατω προβληματισμενος..
«Δεν ξερεις τιποτα για εμενα... ειμαι ικανος φυσικα!»
«Να αγαπηθεις ομως; »
«Εχω δουλεια.. Σε παρακαλω θα μιλησουμε μετα.»
«Κυριε Τρειντορ! Το ραντεβου σας ηρθε!»
Η ξανθη βοηθος του τον ενημερωνει ανοιγοντας στο ενα τεταρτο την πορτα!
«Σε ευχαριστω Καντις»
Ξεφυσαω και βγαινω απ το γραφειο του.
YOU ARE READING
Mr. Trador
RomanceΗ εικοσι δυαχρονη Καθριν Ρει πιανει δουλεια σε μια μεγαλης φημης λογο τρομερης επιτυχειας εταιρειας την Τρειντορ κομπανη ως οικονομικη συμβουλος! Η Καθριν ερωτευεται απ την πρωτη στιγμη το αφεντικο της.Τον πολυεκατομιριουχο νεαρο Αλεξαντερ Τρειντορ...
