Roomates By Accident

Chapter 1

Ντριιιιιιιιν
"Σκάσε βλαμμένο"λέω την ώρα που το ξυπνητήρι χτυπάει
Ξέχασα να σας πω ποια είμαι. Λοιπόν είμαι η Ελένη είμαι 16 και πάω Δευτέρα Λυκείου,είμαι είμαι ψηλή γύρο στο 1,70, καστανή με μπλε μάτια,έχω δύο κολλητές την Νεφέλη και την Αλκμήνη. Επίσης έναν κολλητό τον Βασίλη που τον νιώθω σαν αδελφό μου.
Πίσω στη πραγματικότητα

Σηκώνομαι από το κρεβάτι πάω στο μπάνιο να κάνω τα απαραίτητα και πάω να ντυθώ,έβαλα ψηλομεσο τζιν και ένα μαύρο τοπακι. Κατεβαίνω στο σαλόνι τρώω πρωινό περνώ λεφτά κινητό και φεύγω(δεν χρειάζεται να πάρει τσάντα γιατί θα πάμε για αγιασμό).

Αμέσως μόλις βγω από το σπίτι βλέπω την Νεφέλη να έρχεται κατά πάνω μου
"Ελ"την ακούω να φωνάζει και να τρέχει στην αγκαλιά μου
"Τι κάνεις;"τη ρωτάω
"Τι εννοείς τι κάνω εδώ εσύ ερωτεύτηκες πες τα μου όλα"λέει και ξεκινάω
"Τον λένε Άρη και φέτος θα είναι στο τμήμα μας "λέω και έχει μείνει με το στόμα ανοιχτό
"Α και έχει έναν κούκλο κολλητό τον Μάνο"λέω και αρχίζει να τσιριζει ενώ όλοι μας κοιτάνε
"Μην ανχωνεστε απλά ο ian somerhalder ανέβασε καινούργια φωτογραφία στο Instagram"λέω και όλοι γυρνάνε στις δουλειές τους και πάλι

Μόλις τελείωσε ο αγιασμός και συναντήσαμε τον Βασίλη με την Αλκμήνη
"Πάμε για κανένα καφέ;"λέω και όλοι συμφωνούν
Μόλις μπήκαμε στο καφέ συναντήσαμε τον Άρη και τον Μάνο και πήγαμε και κάτσαμε μαζί τους

"Πώς κι από δω;"ρωτάει ο Άρης
"Ήρθαμε να πιούμε καφέ"το απαντάω ψυχρά
Η Νεφέλη κάθεται δίπλα μου και σκύβει και μου λέει ψυθηριστα"ξέρω ότι του φέρεσαι έτσι για να μην του δείξεις ότι σου αρέσει αλλά κάντο πιο διακριτικά"λέει και όλοι την κοιτάνε επειδή μου μιλούσε ψυθηριστα
"Τέλος πάντων εγώ πρέπει να φύγω γιατί έχω δουλειές"λέω και παίρνω τα πράγματα μου και φεύγω

Την ώρα που περπατούσα άκουσα κάποιον να με φωνάζει γυρνάω και τι να δω;

"Άρη;"λέω και σταματάω
"Έγινε κάτι;"με ρωτάει
"Παιδί μου πας καλά εσύ δεν με σταμάτησες"ρωτάω και μου έχουν ανάψει τα λαμπάκια
"Εννοώ πριν στην καφετέρια"λέει"φαινοσουν θυμωμένη μαζί μου"συμπληρώνει και εγώ τον κοιτάω σα χανο
"Ααααα αυτό λες; Ναι είχα νεύρα αλλά όχι μαζί σου και σου ζητώ συγγνώμη"λέω ενώ κοιτάω το πάτωμα γιατί αν τον κοιτάξω στα μάτια θα φαίνομαι σαν ηλίθια
"Όταν το λες πρέπει να με κοιτάς στα μάτια γιατί αλλιώς θα νομίζω πάλι ότι με εμένα έχεις θυμώσει"λέει και μου σηκώνει το κεφάλι για να τον βλέπω
"Ωραία αλλά μετά βγάλε εσύ τα συμπεράσματα"λέω"συγγνώμη"συμπληρώνω και φεύγω
"Κάτσε τι εννοείς;"λέει αλλά εγώ δεν γυρνάω να απαντήσω

Μόλις έφτασα σπίτι πήγα για ένα χαλαρωτικό μπάνιο και μόλις βγήκα χτύπησε το κουδούνι μόλις ανοίγω την πόρτα βλέπω τον Άρη
"τι κάνεις εδώ;"ρωτάω όλο έκπληξη
"Ήρθα για να μιλήσουμε"λέει και μόλις μου ήρθε στο μυαλό η πρωηγουμενη συζήτηση
"Γ-για π-π-ππιο πράγμα;"λέω τραυλιζοντας
"Καλά δεν σου είπε τίποτα η μαμά σου;"λέει και τον κοιτάω καλά καλά
"Έχουμε να μιλήσουμε πολύ καιρό"λέω και πάει και κάθεται στον καναπέ
"Σαν το σπίτι σου"λέω όλο ειρωνία
"Ευχαριστώ"λέει"γιατί από την επόμενη εβδομάδα θα είναι"συμπληρώνει και έχω μείνει κάγκελο
"Τι εννοείς"λέω και έχω γίνει άσπρη σαν το πανί
"Θες λίγο νερό γιατί σε βλέπω και έχεις γίνει άσπρη σαν το πανί"λέει και γνέφω θετικά
"Καλύτερα να πηγαίνω θα σε πάρω τηλέφωνο όταν είναι να φέρω τα πράγματα μου"λέει και γνέφω θετικα

Μετά από λίγο ξανά χτυπάει το κουδούνι πάω να ανοίξω και τι να δω........

Ποιος λέτε να ήταν στην πόρτα;;;;
Τεσπά αυτή είναι η πρώτη μου ιστορία οπότε ελπίζω να σας αρέσει επίσης έχω να σας πω ότι θα προσπαθήσω να ανεβάζω τουλάχιστον 2-3 φορές την εβδομάδα. Αυτά τα λέμε.....