The Accident 2 |h.s|

•Κεφάλαιο 1•

*edited*

"Που είναι θέλω να τον δω! Είναι καλά;" η φωνή μου βγαίνει τσιριχτή απο το άγχος μου για εκείνον, δεν είμαι προετοιμασμένη για τίποτα. Αν πάθει κάτι δεν ξέρω και εγώ τι θα κάνω.

Ο Liam με κρατάει ώστε να μην ορμιξω στον γιατρό. "Δεσποινίς Parker, ο νεαρός δεν διατρέχει κίνδυνο πια." Ο γιατρός λέει και αναστενάζω δυνατά, χαμογελώντας επιτέλους.

Ο Harry μου είναι ζωντανός. Ο Harry μου είναι ζωντανός. Ξέρω ότι κάνω σαν υστερική αλλα αν πάθαινε κάτι..

"Απλώς..." Ο γιατρός λέει. "Με τρομάζετε γιατρέ, πείτε μου!" λέω ενώ ο κόμπος στην κοιλιά μου δημιουργείται ξανά. "Απλώς έχει κάποιες απώλειες μνήμης, για την ακρίβεια, δεν θυμάται σχεδόν τίποτα εκτός από τα βασικά..δηλαδή να περπατάει κτλ." Ο γιατρός χαμογελάει συμπονετικά.

"Θα ξαναθυμηθεί ποτέ;" ο Zayn ρωτάει. "Ναι, η μνήμη του θα αρχίσει σιγά σιγά να επανέρχεται..όποτε μην ανησυχείτε! Μπορείτε να τον δείτε, δεσποινίς!" Ανακοινώνει στο τέλος και κάνει στην άκρη για να μπω στο δωμάτιο.

Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά καθώς προχωράω προς τα μέσα. Το σώμα του Harry είναι ξαπλωμένο στο κρεβάτι του νοσοκομείου και όταν με αντιλαμβάνεται γυρίζει το βλέμμα του σε μένα. "Γεια σου, Harry μου." του λέω διστακτικά. "Εμ γειά.." Λέει αμήχανα.

"Είμαι η Aria!" Λέω και γνέφει. Πόσο θελω να τον αγκαλιάσω, να τον φιλήσω... "Εμ συγγνώμη απλα-" πάει να πει αλλά τον διακόπτω. "Ναι, ξέρω δεν με θυμάσαι.." Δεν περίμενα ότι θα ήταν τόσο αμήχανο όλο αυτό. Ο άνθρωπος που έχει το πιο ξεχωριστό μέρος στην καρδιά μου δεν με θυμάται καν και εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό.

"Ήμουν..είχαμε σχέση" λέω και τα μάτια του συναντάνε τα δικά μου.

"Το κατάλαβα.." Χαμογελάει. "Πως;" λεω απορημένη. "Όταν σε είδα να έρχεσαι ένιωσα κάτι όμορφο κάτι περίεργα όμορφο και έτσι σκέφτηκα ότι ή είσαι η κοπέλα μου ή ότι απλώς είσαι ένα πολύ σημαντικό άτομο στην ζωή μου, αλλά νομίζω είσαι και τα δύο" λέει και κοιτάει άλλου.

"Ω εμ ωραια.." Αχ τι λεω;! Μου μίλησε τοσο όμορφα και εγω απλά...
Γαμωτο, Aria, σύνελθε! Είναι ο Harry σου.

"Είναι αμήχανο όλο αυτό ετσι;" λέει και ανακάθεται στο κρεβάτι. "Εμ ναι λίγο!" Λέω και τρίβω τις ιδρωμένες παλάμες μου στο παντελόνι μου. "Μπορείς να έρθεις λίγο πιο κοντά μου, ξέρεις, δεν δαγκώνω!"

Χαμογελάει ελαφρά. Γνέφω και σηκώνομαι από την καρέκλα που κάθομαι. Πλησιάζω στο κρεβάτι. Το χέρι του τραβάει το δικό μου και το σώμα μου πλησιάζει κοντά του. Τα πρόσωπα μας να απέχουν εκατοστά. "Νιώθω.." Ο Harry αναστενάζει και κλείνει τα μάτια του. "Νιώθω τόσο ωραία όταν είσαι κοντά.." τα χείλη του τρίβονται με τα δικά μου καθώς μιλάει.

"Aria;" η φωνή του Lou με κάνει να αναπηδήσω και να απομακρυνθώ από τον Harry, ενώ εκείνος αναστενάζει αγανακτισμένα.

"Συγγνώμη για την διακοπή αλλά πρέπει να φύγουμε.." Λέει ο Lou.

"Εγώ θα μείνω..εδώ" λέω.

"Πρέπει να ξεκουραστείς, εδώ και 4 μερες που είμαστε εδώ δεν έχεις κοιμηθεί καθόλου" λέει και νιώθω άβολα γιατί ο Harry μας ακούει. "Θα κάτσω εδώ" επιμένω και φαίνεται να νευριάζει αλλά δεν με νοιάζει.

Δεν μπορώ να αφήσω τον Harry και το ξέρει.

Νέο βιβλίο bbys! Είμαι πολύ χαρούμενη που συνεχίζω το accident. Για όποιον ήρθε εδώ πρώτα πρέπει να πάει να διαβάσει το accident 1 που βρίσκεται στην βιβλιοθήκη μου και ύστερα να ξαναέρθει εδώ. Σας ευχαριστώ πολύ πολύ για την στήριξη. Θα σας δω σύντομα!❤️