cig love ❦ hyunlix

❦ 10

"Cidden... Evden tam vaktinde çıkmışız."

Felix, kucağında sıkıca sarmaladığı Hyunjin'i yere yavaşça bırakıp alnını silerken mırıldandı. Salona girip kardeşi ve sevgilisini bastığında Hyunjin de arkasındaydı, az daha her şeye şahit olacaktı yani.
Ama Felix biliyordu, bu beden böyle şeyleri görmek için henüz hazır değildi.

"Bana neden apar topar evden kaçtığımız anlatacak mısın?"

"Ee... Abin ve kardeşimi basmak ister miydin uygunsuz hâllerde?" Mesela sevişirken falan?"

Hyunjin, çilliye rahatça bakabilmek için başını hafifçe kaldırıp gözlerini birkaç kere kırpıştırdığında Felix kalbinin eriyip gideceğini hissetmişti.

Bir insan nasıl böyle güzel olabilir?!
Kusursuz resmen!

"Ee, yani başka bir yere mi gidelim?" diye sessizliği bozdu en sonunda Hyunjin. Çilli olan ise ona gülümseyip bir kolunu güzel bedenin omuzlarına sardı.

"Biliyor musun Hyunjin, bebek sigaralar gibisin."

"Öyle bir şey mi var be?"

"Sigarayı severim, bırakmayı da düşünmüyorum. Bebekler de sevimli olur. Sen, sevimlisin ve bağımlılık yapıyorsun."

Hyunjin, aldığı ani itirafla yanaklarına kanın toplaştığını hissetmişti, bir de kalbi öyle hızlı atıyordu ki ne diyeceğini şaşırmıştı.

"A-ama sigara çok zarar verir..."

"Eh, mutlu ettiği sürece sorun yok. Hem beni öptün az önce, onun bir açıklaması var mı yoksa gözüne anlık çok mu yakışıklı geldim?"

Hyunjin, kızarırken ve dudaklarını büzüp kendi kendine bir şeyler mırıldanırken Felix'e en doğru cevabı vermişti zaten.

(...)

Siteden ayrılıp tenha sokaklarda öylesine dolanmaya başladı ikili, serin akşamın ve sessizliğin tadını çıkarıyordu. Yaklaşık yarım saattir öylesine geziniyorlardı ve tek bir kelime bile konuşmamışlardı. Yine de ikisi de hâlinden memnun gibiydi.

En sonunda Felix dayanamayıp durdu, güzel bedene döndü.

"Sevgilin var mı, Hyunjin?"

"Eğer sevgilim olsa seninle öpüşür müydüm, Felix?"

Hyunjin gözlerini devirerek büyüğün sorusuna cevap verdi soruyla. Yine de bundan sonra ne geleceğini biliyor gibiydi, kalbinin ritmi bozulmuştu anında.

Felix, artık soğukta kalmaktan buz kesmiş iki güzel eli sıkıca kavrarken titriyordu. Heyecandan mı soğuktan mı anlamamıştı gerçi, ama önemli olan bu değildi.

"Sana çıkma teklifi edeyim mi?"

"Bu ne biçim soru ya?"

"Artık soruma soruyla cevap verme," diye sızlandı çilli olan. "Şurada heyecandan yerin dibine gireceğim yoksa..."

Bir şey demek yerine sırıttı Hyunjin, ardından Felix'in bir elini kavrayıp sıkıca tuttuktan sonra tekrar yürümeye başladı.

"Soruna cevap vermeden önce... Bir yere gidelim istiyorum."

"Nereye?"

"Söylemem. Gidene kadar bekle."

Yaklaşık beş dakikalık bir yürüyüşün ardından ufak bir oyun parkına varmışlardı ki Felix buna şaşırmıştı, çünkü Hyunjin'in bu çevreyi bildiğini hiç aklına gelmemişti.

"Neden buraya geld-"

Çilli olan, kendisini bir salıncağın üstünde bulduğunda susmak zorunda kaldı çünkü Hyunjin onun kucağına oturmuş ve bacaklarını Felix'in beline dolamıştı sıkıca.
Pekâlâ, biraz tehlikeli bir pozisyon olabilirdi bu, yine de Hyunjin bunu umursuyor gibi değildi.

Güzel ellerini, çillinin yumuşak saçlarına atıp usulca okşamaya başladı. "Artık sorabilirsin istediğini."

"Hm..." Felix, yüzünü büyük bir memnuniyetle tatlı kokulu boyna gömerken iki eli ince bele sarılmıştı hızla.

"Benimle çıkar mısın diye soracaktım ama böyle güzel bir ortamda sevişmek istesem daha iyi olurdu. Sevişelim mi?"

"Lan, düzgün sor şunu..."

"Tamam. Sevişebilir miyiz?"

"Gerizekalı! Onu değil!"

Sanki az önce Felix'in kucağına istekle oturan kendisi değilmiş gibi kızarıp mızmızlandığında Felix onun bu tatlı hâline gülüp dudaklarına ufak bir öpücük bıraktı.

"Seni seviyorum. Sevgilim olur musun, Hwang Hyunjin?"

"Soyadımı nereden öğrenmiştin sen?"

"Lan! Artık sorularıma soruyla cevap verme!"

Felix haklı hayıflanması üzerine Hyunjin dayanamayıp kıkırdadı. Ardından gülümsemesini bozmadan sıkıca sarıldı ona.

"Ben de seni seviyorum ve evet, sevgilin olurum Lee Felix."