Skies Of Mistakes

Chapter 40

Nakakasunog ang kaniyang mga titig saakin, natanggal lang ang mga mata niya saakin ng hilahin ni Zaire ang laylayan ng damit niya at doon lang ako nakahinga, hindi ko nga namalayan na hindi na pala ako humihinga.

Pilit akong ngumiti sa crowd, habang hawak ang isang kamay ni Zech. Kinunan kami ng picture bilang isang pamilya at sumunod na ang performance na inihanda nila Zech at Zaire. Sasayaw sila, prinaktis nila yun kasama yung limang gago, sila ang nagturo sakanila nung sayaw na sinasayaw nila ngayon.

Bumaba na ako sa stage kasama at syempre kasama naman si Ezzy. Muntik pa akong matapilok ng bigla na lang niya akong hilahin ng mariin.

"Teka! Ano ba?! Sandali lang!" sigaw ko pero walang nakakarinig saakin. Dinala niya ako sa loob ng bahay, malapit na sa likod.

"The f*ck woman! Can you explain to me what is that?!" sigaw niya. Napapikit pa ako dahil sa pagkabigla. Hindi ako makaimik sa hindi sa hindi malamang dahilan.

"Tell me the fucking truth! Totoo ba yun?! Mga anak ko ang mga yun?! Potangina naman kasi!" ginulo niya ang buhok niya at tila gusto na magwala. Humugot ako ng malalim na hininga bago nagsalita.

"Oo. Totoo yun! May anak tayo! Sasabihin ko naman dapat sayo pero tignan mo plinano ito ng mga kaibigan mo!!!" sigaw ko din at hindi ko na mapigilan na lumuha.

"Pinahanap kita at pinahahanap hanggang ngayon! Wala kang karapatan na itago saakin ang mga anak ko!" umiling-iling ako. Parehas kami na naghahanol ng hininga pero ako lumuluha na, siya namumula pa lang ang mata.

"Pasensya na kung kailangan ko itago sayo yung mga anak mo ha. Hindi ko kasi alam kung ano ang magiging kinabukasan nila kapag inuna ko ang ipakilala ko sila sayo." True enough, inuna ko ang kumita ng pera para sakanila kasi ayaw ko na umasa lang sa kapatid na kaya naman magprovide para saamin.

Kung hindi lang niya pinapasok sa bank account ko ang mga pera niya ay hindi ko iyon tatanggapin pero up until now, yung mga pera na binibigay niya saakin nasa bangko pa din. He is my brother, not the father of my kids to have a responsiblity and it's two different things. Nung mga panahon na naghihintay ako ng sweldo at wala na akong pambili ng diapers nila pinagbibenta ko yung mga sobrang gamit na ibinibigay niya sakanila. Sulit naman na ibenta kasi mga branded. And through that nakakapag-ipon rin ako.

"Then you should have come to me and tell me that I have kids! Fuck your nonsense reasons!"

Napaupo na ako sa garden box habang umiiyak. Hindi ko alam kung papano ipapaliwanag sakanya ang lahat o kahit ikuwento sakanya ang lahat ng napagdaanan ko para lang mapunta sa ganitong kalagayan ang mga anak ko, ang hindi nakakaramdam ng hirap. Kasi iyon naman talaga ang gawain ng mga single mom diba? All-around na tao para sa mga anak.

"Hindi mo alam ang pinagdaanan ko. So, shut up! Please..." I'm begging parang mapapaos na naman ako.

He scoffed. "You told me to shut up without hearing your full explanation?! Damn it! Are you insane?!" he close his eyes and heaved sighed. "Give me explanation why you hide my kids first then I'll shut up!"

Magsasalita na sana ako ng may isang event organizer ang lumapit saamin, tinatawag na daw kami sa stage. Tumalikod ako para punasan ang luha ko at si Ezzy na lang ang sumagot sakanya na susunod na kami. Hindi ko malaman kung bakit ang dami ng event organizer sa party na ito.

"Let's finish the party first and we'll talk properly. And I'm demanding you to tell me your explanation, from the very beginning.... since the day you leave me." The last words are almost whispered and he walked out.

Siniguro ko muna na maayos ang ayos ko bago sumunod sakanya. Sabi nung MC bibigay lang daw kami ng birthday message para sakanilang dalawa.

"Uhm. I just wanna say thank you first for my friends who organize this parties and to this children from the orphanage for coming here and join the celebration..." I got thumbs-up and applause from them. Pinilit ko ngumiti kahit na naalala ko yung nangyari kanina. "Sa mga anak ko, babies, I know you have a lot of questions in your mind right now, and I promise Mommy will answer all of that when the party ends." I forced smiled at them, they flash a small smile mukhang pilit pa. Hindi ko na din makita sa mga mata nila iyong ningning ng kasiyahan bago pa man ipakilala si Ezzy na tatay nila. "This is another year for the both of you and I can say that you two are growing up so fast. But don't forget that your pretty Mommy is always here at your back helping and watching you shine,... at the skies." I bit my lower lip to supress my tears. "I thank god everyday because at the verge of giving up, when disastorous things happened in my life, you two came bringing back the colors of my life. " I lost it. I tear-up. "Even if there are things that you didn't understand right at this moment I know someday you'll know because you are my curious-detective-little-kids and all things that you want, the explanation and they didn't give it to you, you'll find an explanation by yourselves... I'm so grateful that I am your mother, I love you my babies, a million times." They come to me, to hug and kiss me. Hindi sila naiyak pero halatang gusto na nila umalis dito at makapag-isa kaming tatlo.