Ghost Rockers - De zoektocht naar Mila

Het nieuwe schooljaar

"Jonas, kom op jongen, je komt te laat voor school."

"Ja mama," antwoordde Jonas. Hij kroop uit zijn bed en staarde naar de foto op zijn nachtkastje. Het was er een van het Ghost Rockers concert, waar al zijn vrienden op stonden. Jonas keer er naar uit om ze terug te zien. Vooral Mila, ookal wist hij nog niet hoe het nu precies zat tussen hun. Mila was het leukste meisje dat hij kende, maar dat had hij haar nog nooit gezegd. Niet in die woorden, in ieder geval.

Jonas liep naar de badkamer om zijn tanden te poetsen en hoorde zijn gsm afgaan. Hij nam zijn gsm uit zijn zak en zag dat het een sms van Jimmy was.

Hey vriend,

Ik kijk er naar uit om weer samen te rocken.

Ik zie je straks op het DAM.

Jimmy

Hij glimlachte en dacht aan de mooie momenten die hij en Jimmy met elkaar hadden gehad. Jonas dacht erover om een sms naar Mila te sturen, maar voordat hij een beslissing had kunnen nemen, hoorde hij zijn moeder roepen.

"Jonas, je komt nog te laat als je nu niet naar beneden komt"

"Ja ik kom al," antwoordde Jonas. Hij liep de trap af.

"Hier jongen, jou jas, U rugzak en jou ontbijt. Haast je want de lijnbus komt over 2 minuten."

Jonas spurtte de deur uit, hij zag in de verte de bus al aankomen en hij rende naar de bushalte.

"Je bent net op tijd jongeman," zei de buschauffeur toen Jonas de bus binnenstapte. Jonas liep verder, op zoek naar een zitplaats. Achter hem hoorde hij geschreeuw.

"OMG! Dat is Jonas van Ghost Rockers, jullie zijn zo goed, mogen wij een handtekening?" Een groep tienermeisjes verzamelde zich rond hem.

"Uh, ja tuurlijk." Hij zette zijn handtekening een aantal keer. Jonas wist wel dat de Ghost Rockers populair waren, maar zó populair? Dat had hij niet verwacht.

De bus vertraagde. Er stapt een jongen met krullen op de bus. Het was Jimmy. Hij liep direct naar Jonas toe en ging naast hem zitten.

"Hé Jonas, heb je er zin in? Ik kijk er zo naar uit om weer aan de slag te gaan op het DAM," vertelde Jimmy enthousiast. "Oh, ik heb zoveel gedaan in de vakantie, ik ben op drumkamp geweest, en ik ben echt super goed! En psstt, ik heb geen geest meer nodig." Hij stopte even met praten en keek Jonas aan. "Hé, je bent zo stil? Scheelt er wat?"

"Nee hoor," antwoordde Jonas. "'t is gewoon.. vroeg."|

"Kijk, we zijn er bijna," riep een jongen op de achterbank. Het is waarschijnlijk zijn eerste keer op het DAM. Jonas denkt terug aan zijn moment toen hij het DAM voor het eerst zag.

Er werd gebeld op de bus en Jonas en Jimmy stonden klaar om uit te stappen.

"Ik heb er zo'n zin in om Charlie weer te zien," zei Jimmy. Jonas keek Jimmy verwonderd aan.

"Euh.. Euh.. Nou Alex en Mila ook hoor." Jimmy keek verlegen door de bus. De deuren van de bus openden. Jimmy en Jonas stapten uit. Het zien van het grote DAM-bord boven de ingang bezorgde hen spontaan een goed humeur, allebei hadden ze er zin om weer aan de slag te gaan.

"Beeeveeers!" Jonas en Jimmy keken beiden direct om. Ze zagen in de verte een meisje zwaaien.

"Is dat Charlie?" vroeg Jonas. Het meisje liep huppelend naar de jongens toe.

"Ja. Dat is onze Charlie," antwoorde Jimmy. Hij kon een glimlach niet onderdrukken.

"Hé bevers, hebben jullie er ook zo'n zin in?" vroeg Charlie toen ze bij de jongens stond. Wachten op antwoord deed ze niet, ze vertelde meteen verder.