Υπόθεση Για Τρεις: Το καταραμένο δαχτυλίδι

Κεφάλαιο 2

Τα τρία παιδιά είχαν μείνει πραγματικά εντυπωσιασμένα από την ευρυχωρία και τη διακόσμηση του κοιτώνα τους. Υπήρχαν τρία κρεβάτια, τρία κομοδίνα και τρία γραφεία αντίστοιχα, καθώς και μια μεγάλη ντουλάπα και βιβλιοθήκη. Τα ξύλινα έπιπλα έδιναν μία ευχάριστη νότα στους κάτασπρους τοίχους. Στα δεξιά της εισόδου υπήρχε μία πόρτα που οδηγούσε στο μπάνιο, και τα δύο παράθυρα στο βάθος του δωματίου είχαν θέα στο μπροστινό τμήμα της αυλής.

-Είναι πολύ καλύτερο από ότι το περίμενα, σχολίασε η Κική καθώς τακτοποιούσε τα πράγματά της.

-Πράγματι, συμφώνησε ο Παύλος. Οι εγκαταστάσεις φαίνονται πολύ σύγχρονες σε σχέση με το κτήριο.

Ο Άρης δε νοιαζόταν ιδιαίτερα ούτε για την αισθητική των δωματίων ούτε για τις εγκαταστάσεις τις σχολής, επομένως δεν πήρε μέρος στην κουβέντα. Κατευθύνθηκε προς τη βιβλιοθήκη και έπιασε ένα βιβλίο Μαθηματικών στα χέρια του. Το ξεφύλλισε και σταμάτησε τυχαία σε μια σελίδα.

-Έχουμε διδαχτεί τις Ανισώσες; ρώτησε πραγματικά μπερδεμένος.

Ο Παύλος αγνόησε τη γελοία απορία του Άρη, ενώ η Κική ένωσε τα χείλη της μεταξύ τους για να μη μιλήσει. Πάντα πίστευε ότι η διασημότητα έκανε στους ανθρώπους πλύση εγκεφάλου και τους μετέτρεπε σε ξεροκέφαλους. Ο Άρης σίγουρα δε θα αποτελούσε εξαίρεση.

Ο Άρης συνέχισε να ξεφυλλίζει το βιβλίο, αλλά τα περισσότερα από όσα ήταν γραμμένα εκεί μέσα του έμοιαζαν σαν να είχαν γραφτεί σε κάποια κωδικοποιημένη γλώσσα. Μόρφασε και έβαλε το βιβλίο πίσω στη θέση του. Δε θα έβλαπτε τελικά να είχε δώσει λίγη παραπάνω σημασία στα μαθηματικά. Ο κύριος λόγος που δεν τα πήγαινε και τόσο καλά στα μαθήματα ήταν επειδή δεν έβλεπε πώς αυτά συνδέονταν με τον αθλητισμό, με τον οποίο ήθελε εκείνος να ασχοληθεί επαγγελματικά στο μέλλον.

Λίγη ώρα αργότερα, και αφού τα τρία παιδιά είχαν τακτοποιηθεί πλήρως, θεώρησαν πως ήταν πλέον ώρα να πάνε στην τραπεζαρία.

-Ωραία μέχρι εδώ, είπε ο Άρης ενώ κατέβαιναν τις σκάλες, αλλά υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα. Έχει κανείς ιδέα για το πού μπορεί να είναι η τραπεζαρία;

Η Κική με τον Παύλο αλληλοκοιτάχτηκαν και σταμάτησαν στη μέση της σκάλας, κάτι που έκανε τον Άρη να σταματήσει κι εκείνος.

-Δεν έχει διαβάσει κανείς το σχεδιάγραμμα της σχολής; ρώτησε η Κική, ελπίζοντας πως δε θα λάβαινε αρνητική απάντηση.