Gece Treni Okuru - Bir Can Uğruna

2.BÖLÜM

Dün benim için bir güzel bir gündü.Çok yoruldum.Akşam erken yattım.Şu an saat 04.45 ve uyuyamıyorum.Nedenini bilmediğim bir şekilde uykum yok.Yatakta boş boş oturuyorum.Telefona bakıyorum.Az önce uykum gelsin diye ayağa kalkıp dans ettim ama yok ne yoruldum ne de uykum geldi.Enterasan bir şekilde annem de hiç odama gelmedi.Normalde dakika başı gelirdi.Heralde dün o da benim gibi çok yoruldu.Telefonum çalıyor.Gecenin bir saatinde sende kimsin?Bir de gizli numaradan aramış.
Merakıma yenik düştüm ve telefonu açtım.

"Ben sizin için önemli olmayan birisiyim.Bu saate sizi birinin aramasını beklemiyordunuz,haklısınız.Yarın çok kötü şeyler olacak.Başınıza çok kötü
şeyler gelecek.Kendine dikkat et prenses.İyi geceler"

Bu neydi şimdi?Niye beni aradı ve niye kapattı?Prenses derken benim kız olduğumu nereden biliyor?Çok tedirginim şu an. Başıma ne gelecek?Belki de saçma bir telefon şakasıydı attılar ve tutturdular.Belki de tekrar aramalıyım.Ya açmazsa.Denemeye değer.Ne demek aradığınız numarayı eksik ya da yanlış tuşladınız.Bu numara biraz önce beni aradı.Deliricem kim bu arayan?En iyisi bir daha arayana kadar beklemek.Tabi tekrar ararsa.Şaşkınım,korkuyorum bir o kadar da tedirginim. Belki de uyumak güzel bir çözüm olur.Belki de hepsi bir rüya kötü bir kabusun içindeyim.Gözlerini kapat ve şimdi uyku zamanı Arya.Uyku zamanı.....

-Arya hadi uyan kızım.Açelya git ablanı kaldır!
-Abla uyan! Kahvaltı hazır
-Uyandı mı ablan?
-Hayır anne uyuyor.
-Geliyorum Açelya bekle.

Çok kısık sesler duyuyorum.Çok derinden gelen.Uyanmamı bekliyorlar ama yapamıyorum.Gözlerim sanki açılmamaya yemin etmiş.Deniyorum ama açılmıyorlar.Kolumu kaldırmaya çalışıyorum kalkmıyor.Tek bir cümle çıktı ağızımdan güçsüz bir şekilde "Korkuyorum anne!"Gelen titreme hissi beni buzla dolu bir küvete girmişcesine üşütüyordu.Çok halsizdim.Gücü topladım ve sadece " Üşüyorum"diyebildim.Bilinci kaybetmek üzereydim.

-Açelya babını çağır çabuk.
-Selim uyan!
-Arya ateşler içinde yanıyor.
-Çabuk ol lütfen!                                                 
Biri beni kucağına aldı çok eminim hafif bir sarsıntı oldu.Bilincim kapanıyor sesler artık duyulmuyor.Huzurlu bir uykudayım uyanmak istemiyorum.
.....
Küçük bir acı hissediyorum kolumda.Yavaş yavaş bilincim açılıyor. Parmaklarımı oynata biliyorum.Hadi Arya şimdi konuşma zamanı "Anne ben ....."Devamını getiremedim ama olsun pes etmek yok "Anne ben ....." hadi Arya son kez deniyoruz. "Anne ben iyiyim" İşte başardık!Şimdi sıra gözlerde.Hadi Arya başarabilirsin! Azcık zorla kendini.Yaşasın!Açıldılar ama çok az.Sesleri de çok net duyabiliyorum

-Selim uyan!Arya parmağını kıpırdattı.
-Ne oldu Begüm?Ne bu telaşın?
-Selim!Arya gözlerini açtı.Konuştu benimle, hatta parmağını oynattı.
-Dur sakin ol bitanem hemşire çağıralım.
-Kırmızı tuşa bastım ben!
-Tamam bitanem geç otur.Birazdan gelir hemşire.

Annem çok heyecanlandı.Ben bir anda tepki verince ne yapacağını şaşırdı.Babam yine annemi sakinleştirmeye çalıştı.Annem kadar o da heyecanlanmıştır eminim. Açelya'nın sesi gelmiyor burada değil galiba.Annem komşumuza bırakmış olabilir.Onları çok korkuttum mu acaba?
Biri koluma bir şey taktı.Tansiyonumu ölçüyor olmalılar gözleri mi açmayı bir kez daha mı denesem.Hadi Arya aç gözlerini! Bu sefer tam açmayı başardım.

-Tansiyonu normal ateşi yok serumu bitince çıkabilirsiniz.Çok geçmiş olsun.Bir isteğiniz olursa yine butona basarak yardım isteyebilirsiniz.İyi günler
-Teşekkür ederiz hemşire hanım

Hafif bulanık görüyorum ama yavaş yavaş düzeliyor.Konuşmayı da denesek fena olmaz

-Anne!
-Selim bak konuştu gözlerini de açtı
-İyi misin kızım?
-İyiyim baba
-Bizi çok korkuttun.
-Özür dilerim.

Serumun bitmesine az kalmış.Biran önce çıkmak istiyorum hastaneden.Beni arayan kişinin gerçek olup olmadığın öğrenmek istiyorum.Umarım her şey bir kabustan ibarettir.