Boss Series 8: The boss hidden desire

Chapter 18

Nagising siya na wala na siyang katabi sa kama. Saglit siyang tumingala sa kisame at saka nag tungo sa banyo. Naghilamos siya at nag toothbrush saka lumabas nang silid.

Napakunot ang kanyang noo sa ingay na nag mumula sa kusina. Kaya doon siya tumuloy. Naabutan niya si Czesta na abala magluto nang breakfast.

" Good morning."

Bati niya dito at sumandal sa island counter habang pinapanood ito. Mukhang nakaligo na ito dahil suot nito ang kanyang long sleeve polo. Nakabalot nang tuwalya ang ulo.

" Hey, 'morning Sean."

Nakangiti nitong baling sa kanya. Pero may kakaiba sa ngiti nito. Kaya lumapit siya dito at sinilip ang ginagawa nito.

" Oh, good thing you did not burn my kitchen."

Komento niya dito at kinuha dito ang tong na ginagamit nito para sa pag prito nang bacon. Siya na ang nagpatuloy sa ginagawa nito.

" I'm sorry, hindi talaga ako marunong mag kusina."

Sabi nito at naupo sa stool.

" I know, matagal na. You should have wake me up. I don't mind."

Aniya at kumuha naman ito nang itlog sa kanyang fridge.

" Ang sarap nang tulog mo, nakakahiya naman sa panaginip mo."

Sabi nito at tumabi sa kanya. Tama ito masarap ang kanyang panaginip. Nag alis siya nang bara sa lalamunan at pinalis sa isip ang masarap at malaswang panaginip niya.

Hindi niya alam kung reward iyon o isa pa ding torment sa kanya. Or just his subconscious mind wanting badly Czesta to be in his arms.

" Sunnyside up, please."

Pukaw nito sa kanya at inabot sa kanya ang hawak na itlog.

" Fine, maupo ka na doon. Malapit na ito."

Utos niya dito, sumunod naman ito at sa halip na umupo lumabas ito nang kusina. Tapos na siyang ihanda ang agahan nang muli itong bumalik. Wala na itong tuwalya sa ulo, nakalugay na ang buhok nito na basa pa din.

" Ready na?"

Tanong nito at agad na naupo sa stool. Huli niyang inilapag sa harap nito ang tasa nang kape.

" Thank you, Sean."

Nakangiti nitong sabi, gusto sana niyang tanungin kung may naalala ito pero hindi na lang niya ginawa. Baka umiiyak lang ito katulad kagabi. Iyon marahil ang defense mechanism nito. She will treat the new day as a brand new day. Forget what happened yesterday, and live for today.

" Dito ka ba nag lalagi ngayon?"

Kaswal nitong tanong habang nag sisimula na silang kumain.

"Yeah, I don't want to worry Mommy. She doesn't need to know how alcoholic I become."

" Sebastian..."

Tumingin siya dito at may lungkot ito sa mga mata.

" Dhanya, can't make you happy?"

Umiling siya kaya nag baba ito nang tingin.

" I'm thinking about mommy's plan of sending me to study abroad. Gusto niyang kina grandma muna ako."

Natigilan siya sa sinabi nito. Bumalik siya para dito pero ito pala ang aalis.

" Kelan ang plano mo?"

Tanong niya na mabigat sa kalooban.

" Pinag iisipan ko pa. Will you be okay?"

Tanong nito.

" What do you mean?"

" What makes you happy, Sebastian?"

Sa halip ay sagot nito.

" You make me happy, Czesta.Only you."

Sagot niya looking straight into her eyes.

"And only you can put me into this too much pain. I don't think, makakawala pa ako sa masakit na sitwasyon at katotohanan na ito Czesta. I love you and I'm dying to make you mine. Only mine."

Biglang siyang nagtungo dahil sa sakit na nakita niya sa mga mata nito. Matagal siyang sa plato lang nakatingin, pinipilit na hindi pumatak ang mga luha.

Hanggang maramdaman niya ang mga palad nito sa kanyang balikat. Tumingala siya dito.

" Maybe we are like this because we're suppressing our feelings?"

" Ganun nga ba?"

Tanong niya dito na nakasapo sa kanyang mukha ang mga palad nito. Nakatunghay ito sa kanya na puno nang sakit sa buong pagkatao.

" But we can't be like this, Sebastian. Nasasaktan din ako, nahihirapan na ganyan ka. Dahil alam mong mahal kita,kung paano mo akong minamahal."

" What we should do?"

Tanong niya dito hinawakan niya ito sa beywang. Hindi ito sumagot sa halip ay bumaba ang labi nito sa kanya. Ginantihan niya ito nang halik, walang inhibisyon walang reserbasyon.

" Sean, kiss me when you feel like kissing me. Let's follow our hearts. I don't want to cry in my sleep anymore."

Sabi nito may luha sa mga mata pero nakangiti. Para itong nakalaya sa isang kulungan na naghihiwalay sa kanila.

Tumayo siya at yumakap dito nang mahigpit.Hindi niya napigilan ang pagtulo nang luha.Sa kasiyahan ba o habag para sa kanila ni Czesta.

" Ang tagal tagal kong pilit na supilin ang nararamdaman ko, Czesta. Pero hindi ko talaga maturuan ang puso kong magmahal nang iba."

" I know, ganun din ako, Sebastian."

Sabi nito at gumanti sa kanya nang yakap.

" Let's be partners again, Sebastian. Like we used to."

Pinahid niya ang luha at tumingin ditong nakangiti.

" Partners in crime."

Sabi niya at napatawa ito.

" Yeah, because we're committing a crime."

" Czesta, I just hope there is an explanation for all of this."

Sinapo niya ang mukha nito sa kanyang mga palad.

" Like what?"

" We're a family of werewolf and we are mates."

Sabi niya na nakapag patawa dito nang malakas. Bahagya pa siyang kinurot sa tiyan.

" Well, I prefer to be Renesmee and your Jacob Black. I'll ask mommy baka si Bella siya."

Natatawa pa din nitong sabi at naupo na sa upuan nito.

" Kumain ka na. Baka nalipasan ka lang nang gutom."

Utos nito at seryoso siyang tumingin dito.

" Did you know that you were already born when Tita Olga came from Boston para panagutin si Tito Theo sa iyo?"

Kumunot ang noo nitong tumingin sa kanya.

" Sean, let's not give high hopes para sa pagiging partners in crime natin. Just live for today, and bahala na bukas. Maging discreet na lang tayo sa ating action sa harap nang ibang tao."

" I still believe, para ka sa akin, Czesta. Why I have this strong feeling for you is because you are destined to be mine."

Punong puno na kumpyansa niyang sabi.Tinaasan siya nito nang kilay at sumilay ang nakakaloko nitong ngiti.

" Yes, my Alpha mate."

Sabi nito na ginantihan lang niya nang ngiti. Masaya siya ngayon, kahit hind niya alam saan sila pupulutin ni Czesta.

But one thing is for sure, he will always choose her! His mate and partner... in crime, as what she said it is!