One Day In Forever

Chapter 1- i love you it hurts..

KARISTA'S POV

——————————————————

mag iisang taon na nang mawala sakin si Arjay.

Arjay Eeron Buencarpio
siya ang una at huli kong mahal.

magkasama naming inabot lahat ng pangarap namin.masayang nakikipaglaban sa laro na tinatawag na buhay.

marami pa kaming pangarap
isa na roon ang makapag libot sa iba't ibang bansa.

Isa siyang ceo sa pinapatakbong kompanya at ako naman ay 
nagpapatakbo ng resto.

magkasama naming binuo ang mga pangarap namin.

tatlong taon kaming magkasintahan ngunit nawala  iyon ng dahil sa isang aksidente...

nag celebrate kami nang ika tatlong taon bilang magka sintahan sa Sta. Cruz isa iyong lugar kung saan bundok ang nakapalibot.

umuwi kaming pagod pero masaya

ngunit sa di inaasahan may naka salubong kaming malaking truck na siyang dahilan ng pagka bangga.

prinotektahan niya ako, sinangga niya ang kanyang sarili sakin dahilan ng kanyang pagkamatay....

bangungot saakin ang nangyaring iyon.

nang ihatid ko noon si Arjay sa kanyang huling hantungan ay para akong mabaliw sa kakaiyak.

iyak na may bahid na sakit...

simula nong araw na iyon ay nagbago ang pananaw ko. Ni hindi ko na makilala ang sarili ko.

nawalan ako ng pag asang ipagpatuloy ang buhay. Nawalan ako ng kakampi,karamay,at higit sa lahat kaibigan.

mag wawalong buwan na akong nagkukulong sa kwarto hindi kumikibo.

Iniiyak ang sakit na nararamdaman.

iniwan ko ang lahat na trabahong sabay namin binuo pareho.

at nag desisyong hanapin muli ang sarili sa kawalan.

walang araw na hindi ako umiyak ...
walang araw na hindi ko siya naisip...

ni minsan ay nakakalimutan ko nang kumain.

wala ring araw na hindi ako kinatok ni mommy upang kumustahin.

mahirap.... sobraan hirap na mawalan ng mahal.

"anak?can i come in?.."
tinig iyon ni mommy

pag lingon ko naka pasok na siya sa aking kwarto. ngumiti siya saka binaling ang tingin sa tray niyang dala.

"I made you breakfast." ngiting Aniya.

"Thanks mom" ako.

inilapag niya ang tray sa mini table ko atyaka bumaling saakin.

"i know you're not okay Karista." si mommy

hinaplos niya ang pisngi ko.

adag nangilid ang aking mga luha.

"M-mom.." niyakap niya ko. nanghina ako sa bisig niya.umiyak lang ako ng umiyak hanggan sa humupa ito