Gerçek Ailem

16. BÖLÜM

(Yazardan Not: Yakında multideki gibi bir ilan vermemek için zor tutuyorum kendimi djjdkdkdkeekk)

Tam atlıyordum ki biri tarafından arkamdan belimden tutularak geriye çekilmiştim. Kimdi bilmiyorum ama belimdeki kollar sımsıkı sarılmıştı bana. Sanki düşmemden veya atlamamdan korkar gibi.

Kim olduğuna bakmak için belimdeki kolların izin verdiğince arkama baktığımda Emre'yi görmeyi beklemiyordum.

"Ne yaptığını sorabilir miyim Emre?"

"Asıl sen ne yapıyorsun Yağmur?"

"İzin verirsen intihar edicem Emre"

"Salak mısın Yağmur? Ölecektin az daha"

"Ciddi misin sen? Bilmiyordum pardon ya"

Alayla söylediklerime Emre sinirli bir ifadeyle tepki gösterdi.

"Yağmur dalga geçme! Gelmeseydim şuan ölmüş bile olabilirdin."

"Çok pardon bölüyorum ama, bu seni ne ilgilendiriyor?"

"Farkında mısın bilmiyorum ama ikizimsin Yağmur"

"Hadi ya! Dün akşam hesap sorarken ya da benimle konuşmazken, veya 'keşke sana hiç güvenmeseydim' derken ikizin değil miydim? Yeni mi aklına geldi ikiz olduğumuz?"

"Şuna bak ya! Hem suçlu hem güçlü. Sen de öyle çıkarcı paragöz bir plan yapmasaydın Yağmur! Biz gayet çok güzel anlaşıyorduk, aramızı bozan sendin!"

"Ben dün bunun için sizden özür diledim zaten. Sizde yanlış hatırlamıyorsam beni affetmemiştiniz. Peki şimdi niye yanımdasın? Ya da niye ölmeme izin vermedin? Sanki çok umrundayım da"

İkimiz de çok öfkeli ve çok dolmuştuk. Şuan da sanki bunca zamanın acısını çıkarır gibi birbirimize hesap soruyorduk. Ya da kavga ediyorduk mu demeliyim?

Emre son cümlemle alaycı bir şekilde gülerek konuşmaya başladı.

"Gerizekalı tabii ki de umrumdasın! Her ne olursa olsun aramız iyi olmasa bile sen benim her daim umrumda olacaksın. Bak ikimizin de haklı olduğu yerler var. İkimiz de kendimize göre haklıyız. Ama intihar ederek ne yapmaya çalışıyordun? Bunu anlamıyorum. İntihar etmek hiçbir şeyi çözmez. Aksine her şeyi karmakarışık bir hale getirir. İntihar edecektin, arkanda gözü yaşlı birileri bıraktığından habersiz. Belki senden sonra bir daha toparlanamayacaktık. Belki arkana başkaları da intihar edecekti. Bunun vebalini alabilir misin? Bak eğer ki seni kurtaramasaydım, ö-ölseydin tek ölen sen olmazdın. Senin arkana bende ölürdüm."

(Yazardan Not: Arkadaşlar hani ilk bölümlerde Emre 'ben bunu ikizim olarak kabul etmiyorum' diyor ya, eğer orada "ss alıyım ilerde götüne sokarım" dediyseniz. Buyrun müsait fkfkfkkfkfgk)

Konuşurken bir yandan da ağlıyordu. Emre ilk defa yanımda ağlıyordu. Ve ben ne yapacağımı bilmiyorum. Daha önce yanımda hiçbir erkek ağlamamıştı sonuçta, ne yapılır bilmiyorum ki.

Emre hâlâ karşımda ağlarken içimden gelen şeyi yaparak ona sımsıkı sarıldım.

Gözlerim dolmaya başlamıştı, sanırım bende ağlayacaktım.

"Özür dilerim Emre, sağlıklı düşünemedim işte"

"Ben çok korktum Yağmur, yetişemeyeceğim diye seni kaybedeceğim diye. Seni bir daha göremeyeceğim diye, aramız bozuk ayrılacağız diye. Gerçekten çok korktum. Hani şu kısacık zamanda yaşamadığım korku, adrenalin, stres kalmadı. Lütfen bir daha böyle bir şeye kalkışma, yoksa bir daha nasıl dayanırım bilemiyorum."