Uwaga!
Nie jestem autorką tej książki!
Oryginalnie jest pisana w języku angielskim
Prawdziwa autorka książki to @BikerWife
25-letnia Cordelia mieszka sama i nigdy nie miała chłopaka. Ale ma swojego zaufanego psa Maximusa. Ma dość swojego nudnego...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Obudziłam się z ogromnym bólem w lewej ręce, otwieram oczy i patrzę na swoją rękę, ktoś wciska piętę buta w moją częściowo zagojoną ranę kłutą. Patrzę w górę i widzę Dragona
„Och dobrze, nie śpisz, nudziło mi się, teraz zabawa może się zacząć" mówi zdejmując nogę z mojej ręki
„Dalej, Dragon, bij mnie, ile chcesz, zobaczmy, czy możesz mnie zranić na tyle, by powstrzymać mój śmiech". jestem silna, dam radę, zniosę bicie.
"Och kochanie, jak bardzo bym się cieszył tylko ty, ja i mój nóż, zaprosiłem przyjaciela na imprezę, masz ochotę na trójkąt?" spojrzałam na mężczyzn w pokoju, każdy ma czyste zło w oczach. Więc zostanę pobita przez 2 mężczyzn na raz, nadal mogę to znieść. Wtedy z cienia wychodzi mężczyzna i wiem, że to już dla mnie koniec, nawet jeśli mnie nie zabiją, to nie z tego powrotu. Mężczyzna podchodzi do mnie i patrzy na mnie
"Pamiętasz mnie? Jestem pewien, że zostawiłem 6 pięknych pamiątek na twoim pięknym plecach" mówi uśmiechając się szeroko, widzę podekscytowanie w jego oczach. Oto on, człowiek, który mnie zgwałcił. Nathana Lawrence'a. Zamykam oczy, modląc się, że to tylko kolejny koszmar i za chwilę obudzę się w ramionach Adriana, ale nie, to jest prawdziwe. To jest to.
"Dobrze wy dwoje, wystarczy wyłupiastych oczu, zagrajmy dobrze?" – mówi Dragon, wyrywając mnie z moich myśli. Przynajmniej tym razem nie jestem związana, mogę z nim walczyć, muszę, nie mogę się poddać, czekają na mnie Max i Adrian, muszę o nich walczyć. Nathan podchodzi do mnie, a ja się cofam
„Dlatego się cofasz, nie krępuj się, możesz od razu wejść do biznesu" – mówi, a ten głos sprawia, że cierpnie mi skóra i przywracają wszystkie wspomnienia. Dragon chwyta mnie za ramiona i trzyma nieruchomo, chwytając mnie wystarczająco mocno, by wiedzieć, że zostawia siniaki. Nathan podchodzi i zdziera mi koszulkę, zostawiając mnie stojącą w staniku, odwraca mnie i patrzy na moje plecy
"Próbujesz je zakryć, jestem rozczarowany" Dragon obraca mnie dookoła, więc znów jestem twarzą do Nathana i czuję, jak wsuwa rękojeść noża do mojej dłoni, zanim puszcza
"Cordelio, będziesz walczyć z Nathanem o swoje życie, a potem będziesz walczyć ze mną, ponieważ cieszy cię, że jesteś bita walka jest ciekawsza i, pomyślałem, że będzie fajniej" Spoglądam na Nathana
„To nie była część umowy Dragon, powiedziałeś, że jest moja, bym mógł robić z nią co chcę" Widzę mieszankę strachu i gniewu na jego twarzy
„Nathan, gwałcisz nieletnie dziewczyny od 10 lat, jesteś obrzydliwy, używam cię do tego, czego potrzebuję, a potem się ciebie pozbędę" – mówi Dragon plując Nathanowi w twarz.
Trwa walka, nie jestem już jego ofiarą, ale czy naprawdę mogę kogoś zabić? Moja mama kazała mi uczęszczać na zajęcia z samoobrony, gdy miałam 19 lat, mając nadzieję, że wyjdę z domu, chyba powinnam być teraz wdzięczna.
Chwyta mnie za nadgarstek, próbując chwycić nóż, ale uderzam go kolanem w pachwinę, a on puszcza, odpycham go, ale on wraca, wbijam mu głowę w nos i zaczyna płynąć krew. Uderza mnie w twarz, metaliczny smak wypełnia mój język, a warga zaczyna pulsować. obracam się, kucając i kopiąc mu nogi, klękam na jego klatce piersiowej i upuszczam nóż, uderzam go raz za razem w twarz tak mocno, jak ja, kostki mi krwawią, ale nie widać, czy krew jest moja czy jego, Dragon podnosi mnie z niego
„Spokojnie, dziewczyno, cieszę się widokiem, nie pozwólmy, żeby to się szybko skończyło" Nathan wstaje, ma złamany nos, krwawiące usta i spuchnięte jedno oko. To wciąż nie zbliża się do bólu, który mi spowodował. Nathan podnosi nóż i podchodzi do mnie, wciąż w uścisku Dragona, wbija mi ostrze głęboko w policzek,wypływająca krew spływa mi po twarzy
„Tę bliznę będzie trudniej zakryć, suko" mówi, jego usta są blisko moich, odwracam głowę, a on gryzie moją szyję na tyle mocno, że wylewa krew. Wbijam paznokcie w jego dłoń, walczę z nożem i wbijam go w jego klatkę piersiową, wyciągam go z powrotem i dźgam go jeszcze 3 razy, zanim upadnie na podłogę twarzą w dół.
Co ja zrobiłam? Zabiłam kogoś. Jestem pielęgniarką, uzdrawiam, nie zabijam. Dragon klęka obok mnie i przyciska usta do mojego ucha, zanim szepcze
"Jak mogłaś się tym nie cieszyć? Z pewnością tak" – wyjmuje mi nóż z ręki i wstaje, śmiejąc się głośno. Nagle wbija nóż w moje plecy tuż poniżej lewego ramienia, powodując, że krzyczę z bólu przeszywającego moje ciało. Słyszę głos Adriana, ale jest już za późno, skończyłam, nie mogę już na siebie patrzeć. On i Dragon wymieniają słowa, ale nie słucham.
Nagle słyszę strzały i słyszę ludzi biegających, ale nie mogę się ruszyć, widzę przede mną Scythe upadającego na ziemię, strzały się kończą, wszyscy odeszli. Klęczę przed Nathanem, jestem potworem.
