Tagpuan 1995

Kabanata 5

Sa Bundok, Sa Tuktok.

Manong Cardo led the prayer before we start the expected 2-hour trekking.

Hindi na kami kumuha ng tour guide dahil kabisado na raw nila ang mga lusutan at lagusan dahil sa ilang beses nang pagpunta nila rito.

Tito Fernan was the one who contacted the group scheduled to hike today, and so here I am right now hiking with them.

Isahang pila ang mistulang inanyo namin para sa mga makikitid na daraanan.

Ang nasa harapan ko ay si Felicity at sa likod nama'y si Bernadette bago 'yong may-ari ng coffee shop. I didn't know his name yet kasi hindi ko pa naman sila naririnig na tawagin siya sa pangalan niya. 

I admit that I felt my heart trembled and pounded differently earlier for feeling something special about me lifting my hands in the air while he holds me by my waist kaya't ang makitang ibang babae ang sino-suportahan at ginagabayan niya ngayon ay parang isang sampal sa akin. 

A guilt crept in my mind as I think deeper about it.

Hindi konsensiya sa maaaring naramdaman kanina ni Bernadette, kundi konsensiya para kay Khiel.

That for that moment, I was happy that I wasn't eaten raw by the memories in the past I had with Khiel.

What a shallow thought to be considered a happiness, right? 

Shame on you, Mau. Walang bagay ang makakapantay sa nakaraan at walang sinumang makapagbabago roon.

It will always be him. Only him.

Hindi ka dapat nagpapadala sa mabababaw at walang kabuluhang mga bagay. 

"Pahinga muna." 

Wala sa diwa akong huminto sa paglalakad.

I hate how those pointless happenings literally affect my mood.

Napaupo ako sa isang malaking bato habang umiinom ng tubig mula sa aking tumbler. 

Sumisilip na ang sinag ng araw na kitang kita mula rito sa tuktok.

The golden fingers of sunlight somehow helps me calm.

It's as if reminding me to have hope and kindness in everything. 
Gaining back the strength I wasted in thinking, mariin akong pumikit bago tuluyang nagbuga ng malalim na hininga.

Seems like sighing heavily becomes a habit for me in the past few days. 

Forgetting all the negativities around, I just want to be optimistic throughout the journey.

Isinawalang bahala ko na ang nagkukumpulang mga tanong at ideya— kung mayroon bang namamagitan sakanila? na kung ganoon nga ay bakit niya ako hinila kanina? why does bernadette seems unaffected about it na kaya niya paring tumabi at saluhan ang kanyang presensiya? 

For the nth time around I let out a heavy breathe, hindi dahil sa pagod kundi dahil sa kagustuhan kong pawiin ang kung ano mang nagpapabigat sa dibdib ko.

I can feel the dampness of the ground probably because of the morning dew and mist.

Medyo putikan na rin ang aking sapatos ngunit tingin ko'y ayos lang iyon dahil may dala pa akong extra. 

The trekking becomes more difficult as we reach the vaguely seen part of the mountain due to the thickness of fog.

Ang kasalukuyang pagtawid namin sa isang makitid na sementong tulay ay hindi naging madali, Jake assisted Fel, Estephen helped Zara, Manong Cardo extended his hands to Nat, magkahawak kamay namang tumawid sina Mira at Amarah, while Deon crossed alone.