Hayalet Sokak

Yanığım ben sana

Yürümeye kalksam ayağım topal, ama sana koşmam gerek.

**
Mehdi söz verdiği gibi beni Melikelere bırakmıştı, yolda gelirkende elimi ellerinden bir saniye bile ayırmamıştı. Ayrıca yarın için Melike hanımdan ilaçları yazdırmak için ravdevu almıştık. Herşey normal bir insan yaşantısında gerçekleşecekti. Mehdiye kalsa ilaç adını öğrendikten para basıp almaktı ama, eğer onun raporlu bir hastalığı varsa o rapora göre kullanacaktı ilaçlarını böyle istemiştim Mehdi de söz verdiği gibi karşı çıkmamıştı.

Yarın için Ömer bey ile sözleşmiştim birde, saat 12 gibi Mehdi beni alıp oraya bırakacaktı, sanırım bazı huylarından vazgeçmeyecekti ama olsun bizim için büyük bir adım attı ya başka birşey istemem.

"Hadi gir içeriye üşüme"

"Bu havada mı?"

"Ne bileyim başka bahane gelmedi aklıma " dedi gülerken. Annesine gidecekti Mehdi, bugün ne zamandır ihmal ettiği şeyleri yapacaktı oda benim gibi çok geç olmadan işini ihmal etmeden normal bir hayat sürecektik, evet belki bela yine başımızdan eksik olmayacaktı ama biz tekrar tekrar çabalayacaktık.

"Melek teyzeme selam söyle öp benim için "

"Bana yok mu o öpücükten"

"Mehdi " dedim uyarıcı ses tonu ile

"Ne Mehdi Mehdi, anasını satayım sevgilimin öpmesi için bile izin istiyoruz " dedi homurdanarak. Bu tavrına dayanamayıp Mehdiye yaklaştım önce boynuna sarılıp kokusunu içime çektim daha sonra kokladığım yere  küçük bir öpücük kondurup zar zor kendimi ondan ayırdım.

"Git artık, yoksa bırakamayacağım"

"Asıl amacım o zaten, neyse söz verdik mecbur gideceğiz " dedi arabaya bineceği sırada aklına bir şey takılmışcasına geri döndü

"Bu arada  bu gece Batuhan geliyor, erken tezkere almış, akşamına hep beraber bir yemek yeriz gelirsin değil mi?"

"Yaa, gerçekten mi Feride çok sevinmiştir bu duruma. Gelirim tabi "

"Feride niye seviniyormuş" dedi ağızımı aradığını biliyordum fakat ondan bir şey saklamayacaktım en azından söyleyeceklerim kendi düşüncelerimdi.

"Her ne kadar Tom ve Jerry gibi didişselerde birbirlerine bakarken aşkla bakıyorlar, yani hislerime dayanarak söylüyorum iki güne kalmaz bizden önce evlenirler söylemedi deme" dedim gülerek. Mehdi saçlarını karıştırıp bana yaklaştı ve gülerek.

"Bana kalsa sabaha basarım nikahı sen nazlanıyorsun. " Dedi

"Daha bir yüzük bile takmadın. Kaçar gibi evlilik yapmak istemiyorum. " Dedim

"Her şeyin en güzelini layıksın, bugüne kadar herşeyi eksik yaşadık, ama biz birbirimizde tamam olacağız, herşey hayal ettiğin gibi olacak söz veriyorum"

"Ama önce " dudaklarını dudaklarıma sürtüp duruyordu öpmesi için içimden dua etsemde bu durum bir zaman sonra işkencevi bir hal alıyordu

"İyeleşeceğiz" dedi ve dudaklarımızı kavuşturdu, ne kadar süre öyle kaldık bilmiyorum ama artık ayrılmamız gerektiğini nefesimin yetmediğini hissettiğimde anladım. Ellerimi Mehdi'nin göğsüne koyup geri çekildim Mehdi alnını alnıma yaslayıp dudaklarını yaladı. Daha sonra küçük bir fısıltı ile

"İşte benim ilacım bu " dedi. Mehdiden uzaklaşıp artık gitmesi gerektiğini söylediğimde sanki git dememi değil de kal dememi bekler gibiydi, hani derler ya ayaklarım geri geri gidiyor diye şuan Mehdi de öyle duruyordu.