Hot Chili Band | sope.

uno.

Jung Hoseok, profesyonel bir koregraf.

Min Yoongi, borçlar içinde yüzen bir piyano öğretmeni.

Bir yarışma bu ikiliyi nasıl bir araya getirecek?

——————————————————————

Jung Hoseok

Baristaya gülümseyerek sipariş ettiğim espressomu alırken, telefonumdan Jimin attığım bilmem kaçıncı mesaja cevap vermiş mi diye kontrol ediyordum. Alarmını kurmayı hep unutuyor ve bu beni deli ediyordu.

Güzel bir köşeye kurulduktan sonra limonlu cheesecake'ine gömülen kardeşime bir bakış attım.

Bu dönem liseden mezun oluyordu ve okul yönetimi kutlama için yapabilecekleri ne olursa söylemelerini isteyerek öğrencilerden fikirler toplamaya başlamıştı.

Benim kardeşim de durur mu! Hemen atlamıştı.

"Abimden istersem bir şov yapabilir!"

Yönetim kurulu buna dünden razıydı.

Şimdi de bir kafede oturmuş dans grubumla bu durumu tartışmak için onları bekliyordum.

Düşüncelerimi bölen Jimin'in aniden arkadan omzuma atlamasıydı.

"GÜNAYDIN HYUNG! Ee söyle bakalım neden toplandık?"

"Önümüzde bir iş var, Haneul'un mezuniyeti. Hanımefendi okul mezuniyetindeki dans gösterisi yarışmasında yarışmamızı istiyor."

Yüzü asıldı, bu ifade beni endişelendirmişti.

"Ama yapamayız, Kang Chul kaza geçirdi-"

"AMAN TANRIM O İYİ Mİ?!?"

"Evet, evet iyi sadece ayağı kırık bu yüzden 3 ay bir şey yapamayacak. Bunu söylemeyi unutmuşum."

Ne yapacağımızı düşünürken Jimin beni dürttü.

"HOSEOK HYUNG BAK! MIN YOONGI BURDA AMAN TANRIM KEŞKE BENİ BİR Sİ-"

Ağzına hafifçe vurup Haneul'un işaret ettim. Hemen sustu.

Park Jimin Min Yoongi'ye deliler gibi aşıktı, ama platonik takıldığından, Min Yoongi'nin ruhunu bile duymuyordu.

"Ona ne zaman açılmayı düşünüyorsun Chim-Chim?"

"Mümkünse hiçbir zaman. Beni reddetmesinden ölesiye korkuyorum, uzaktan sevmek herkes için daha iyi."

Parmaklarımla burnumun ortasını sıktım, değer verdiğim insanların üzülmesine tahammülüm yoktu. Bir şeyler yapmam gerekiyordu, o an aklıma gelen fikirle sırıttım.

" Yoongi dans edebilir mi?"

" Evet, aynı zamanda o mükemmel elleriyle piyano da çalabilir, ah keşke beni de çalsa! Kalbimi çaldı zaten!"

Güldüm, ayağa kalkarak içimden kahvesinin soğuk olduğunu ümit ederek americano kahvesiyle masalara doğru yürüyen Yoongi'ye "tesadüfen"  çarptım.

O sırada Jimin'in bağırmamak için kendini zor tuttuğunu hissedebiliyordum

"Önüne bakmayı küçükken öğrettiler sanıyordum?"

Ne kadar sinir bozucuydu.

"Kibar olmayı denemeyi küçükken öğrettiler sanıyordum, görmedim ve çarptım. Bu kadar büyütmeyin Yoongi-shi."