Βιάστηκα να σε αγαπήσω

Έβδομο Κεφάλαιο

Γ: Στέλλα είσαι μεθυσμένη, δεν ξέρεις τι κάνεις..

Σ: Σταμάτα επιτέλους. Μεθυσμένη είμαι καλύτερα...

Γ: Ναι όμως θα κάνεις πράγματα που θα μετανιώσεις. 

Σ: Τι εννοείς βρε γλυκούλη; 

Και ξαφνικά ο ήσυχος Γιαννάκης, το καλό παιδί, αρπάζει την Στέλλα και άρχισε να την φιλάει. Αυτή ανταποκρινόταν κατάλληλα, αν και μεθυσμένη. 

Μ: Μα τι κάνει τόση ώρα; 

Π: Άσε πάω να δω εγώ. 

Ο Παναγιώτης κάτι είχε καταλάβει, αλλά ήθελε να επιβεβαιωθεί. Μπαίνει μέσα στο δωμάτιο και βλέπει τον Γιάννη με την Στέλλα, να το έχουν πάει σε άλλο επίπεδο. Δεν σκόπευε να τους ενοχλήσει. Για αυτό βγήκε ήρεμα από το δωμάτιο, και πήγε στο σαλόνι που καθόντουσαν τα παιδιά. 

Α: Τι έγινε; 

Π: Θα ήταν καλύτερα αν φεύγαμε γιατί και οι δυο αποκοιμήθηκαν. Πάμε να πιούμε κανένα ποτάκι. Να ξεφύγουμε και λίγο. 

Μ: Αα, εγώ δεν φεύγω. Ανησυχώ για την Στέλλα. Θα μείνω εδώ. 

Π: Μαρινέλλα! Είναι με τον Γιάννη. Θα είναι μια χαρά. 

Μ: Ναι όμως...

Π: Δεν έχει όμως. Πάμε να φύγουμε. 

Μ: Καλά καλά. 

Π: Έλα Αναστασία! Πάμε! 

Α: Όχι βρε παιδιά. Βγείτε τα δυο σας. Θα πάω αλλού εγώ. 

Μ: Πας καλά; Μόνη σου δεν σε αφήνω. Άλλωστε ο Παναγιώτης δεν έχει θέμα. 

Π: Αν δεν θέλει να έρθει δεν μπορώ να πω κάτι. 

Α: Πηγαίνετε βρε παιδιά. Έτσι κι αλλιώς δεν είμαι και πολύ καλά. 

Μ: Σίγουρα αγάπη; 

Α: Ναι. Φύγε! 

Π: Έλα Μαρινέλλα πάμε. 

Μ: Καλά. Δεν θα αργήσω.