Unicode
စက်ရုံဟောင်း၏တစ်နေရာတွင်သတိမေ့နေသောလူတျောက်ကိုတစိမ့်စိမ်ထိုင်ကြည့်နေသောလူတျောက်လဲရှိလေသည်
သို့သော်ဖမ်းဆီးခံထားရသူမှာ သတိမရသေးသဖြင့်ရေနှင့်ပက်လိုက်သောအခါ
"ဗွမ်း..."
သတိမေ့နေသောလူမှာ သတိပြန်လည်လာ၍ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သောအခါ သူရှေ့တွင်တစ်ကိုယ်လုံး ဝတ်စုံအမဲအပြည့်အစုံနှင့် လူတျောက်ကိုတွေ့လိုက်ရသည်
"Yoongi-Jimin ဘာလို့ငါ့ကိုဖမ်းထားတာလဲ ငါ့ကိုပြန်လွှတ်ပေးပါ"
"Jimin-လက်စားချေဖို့ ဖမ်းလာတဲ့သူကို ဘာလို့ပြန်လွှတ်ပေးရမာလဲ"
"Yoongi-လက်စားချေဖို့.. ဘာတွေပြောနေတာလဲ
jimin ငါဘာတစ်ခုမှနားမလည်ဘူး"
"Jimin-နားမလည်တော့ ပြန်ရှင်းပြရမာပေါ့လေ ခင်များကြောင့် ကျုပ်အဖေနဲ့အမေသေရတာကို ခင်များက မေ့သွားပြီပေါ့ဟမ်" အက်လိုပြောပြီး yoongiဆီသို့ တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်သွားလေသည်
Yoongiက နားမလည်သောဟန်ဖြင့် Jiminကို ကြည့်နေလေသည်
"Jimin-လွန်ခဲ့တဲ့၁၂နှစ်ကျော်က လမ်းမပေါ်မှာ
ကလေးလေးတျောက် ဘောလုံးပြေးကောက်နေတုန်း
carတစ်စီးကအရှိန်နဲ့လာပြီး ကလေးကို တိုက်မိတော့မလို ဖြစ်သွားတဲ့အချိန်မှာ ဝင်ပြီးကယ်လိုက်တဲ့ မိန်းမကြီးက မြေပြင်ပေါ်မှာ သွေးအလိမ်းလိမ်းနဲ့ ဖြစ်နေတာကို
လမ်းဘေးတစ်နေရာကနေ ငိုယိုပြီးကြည့်နေတဲ့ ကောင်လေးတျောက်ကိုတော့
ဘယ်သူမှမမြင်ကြဘူးလေ"ဆိုပြီး မျက်ရည်ဝဲစွာနဲ့ ပြောလေသည်
"Yoongi-အဆိုမင်းက ငါ့ကိုချစ်လို့တွဲခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးပေါ့ဟုတ်လားjimin ငါကတော့ မင်းကိုချစ်လိုက်ရတာ"
"Jimin-ဟက်.. တော်စမ်းပါအပိုတွေ လာပြောမနေ
နဲ့ မကြားချင်ဘူး အက်တော့ ခင်များကြီးသေဖို့ အချိန်ကျလာပြီ ဟား..ဟား..ဟား.. "ဟု
အော်ရယ်ပြီး သေနတ်နဲ့ ပစ်လိုက်သည်
"ဒိုင်း"
"Yoongi-ငါမသေခင် တစ်ခုပြောပြသွားမယ်..
အက်တစ်ခုတော့ မှတ်ထား မင်းလုပ်ခဲ့တဲ့အရာတွေ အကုန်လုံးကိုငါသိတယ်။မင်းငါ့ကိုခနခနသေကြောင်းကြံစည်ခဲ့တာတွေ
ငါမသိဘူးထင်နေလားjimin
ငါအကုန်လုံးသိတယ်။မင်းကိုချစ်လို့
ငါဘာမှမပြောဘဲ အကုန်လုံးကို
မသိချင်ယောင်ဆောင်ထားခဲ့တာ မင်းကို
ငါကအရမ်းချစ်တာ "ဆိုပြီးအသက်မဲ့သွားလေသည်
အက်တော့မှ jiminတစ်ယောက် ပြာယာတွေ ခက်ပြီးyoongi ဆီသို့အပြေးသွားလေသည်
"Jimin-အက်လိုမဟုတ်ဘူးလေ Yoongi ထပါဦး..ထဦးလို့..Yoongiကျွန်တော့်ကို နောက်နေတာမဟုလား"ဟူ၍ရှိုက်ကြီးတစ်ငင်ငိုနေစဉ်
"ဗုန်း"ဟူ၍ကုတင်ပေါ်ကနေပြုတ်ကျလေသည်
"Jimin-ဟမ်..ငါအိမ်မက် မက်နေတာဘဲ အဆို yoongiရော"
"yoongi"
"yoongi"
"yoongiရေ"ဆိုပြီးအိမ်အောက်ထပ်သို့ဆင်းပြေးလေသည်
ဟော..တွေ့ပါပြီမီးဖိုချောင်မှာ ကုပ်ကုပ်နဲ့ တစ်ယောက်ထဲအလုပ်တွေရှုပ်ပြီး ဟင်းချက်နေသော သူရဲ့အချစ်ဆုံး ယောက်ျားလေး
အနောက်နေသွားပြီး ခါးလေးကိုသိုင်းဖက်လိုက်တော့
လန့်သွားလို့ ထင်ပါရဲ့ ကိုယ်လေးက တွန့်ခနဲဖြစ်သွား တယ်
"Yoongi-နိုးလာပြီလားjimin..ခနစောင့်နော်
မနက်စာရတော့မယ်"ဟူ၍ အရှေ့ကနေ သမင် လည်ပြန်လေးဖြင့်ပြောလာသည်
အက်တာနဲ့စိတ်မရှည်တော့ဘဲ ကိုယ်လေးကိုဆွဲလှည့်
ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖြည်းညှင်းစွာ ဆွဲနမ်းလိုက်သည်
ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် အနမ်းတွေ ကြာရှည်သွားတော့
မှအသက်ရှုကျပ်လာသဖြင့် ကျွန်တော့်ရင်ဘက်ကို ဖွဖွလေးထုလာသည် အက်တော့မှလွှတ်ပေးလိုက်ပြီး သူ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ ရှက်လို့ ပါးလေးတွေက ပန်းရောင်လေးတွေသန်းနေသည်။အိမ်ထောင်ကျပြီးတာတောင် ခုထက်ထိ ရှက်နေသေး တာကလဲ သူရဲ့ချစ်စရာကောင်းတဲ့ အမူအရာတွေထဲ
ကကျွန်တော်ချစ်ရတဲ့ တစ်ခုပါဘဲ
"Yoongi-မျက်နှာသွားသစ်တော့လေ မနက်စာ အဆင်သင့်ပြင်ထားမယ်"
"Jimin-ကောင်းပါပြီဗျာ...မွ"ဆိုပြီးပါးလေးကိုနမ်းကာ မျက်နှာသစ်ဖို့အိမ်ပေါ်ထပ်သို့ ပြန်တက်လာ လိုက်သည်
တစ်အောင့်ကြာတော့ အိမ်ပေါ်ထပ်ကနေ jimin ဆင်းလာလေသည်။Yoongiလဲ မနက်စာ အဆင်
သင့်ပြင်ပြီး ဖြစ်၍ Jiminကို စောင့်နေလေသည်။
ဤသို့ဖြင့်လင်လင်နှစ်ယောက် ချိုမြိန်လှသော မနက်စာကို စားသောက်ပြီး သာယာလှပတဲ့ တစ်နေ့တာကို ဖြတ်သန်းကြလေတော့သည်။
ပြီးပါပြီဗျာ။😊😊
ပထမဆုံးစရေးတဲ့ficလေးမို့ အမှားပါသွားရင် တောင်းပန်ပါတယ်။Authorစစ်စစ်မဟုတ်တဲ့ အတွက် ထပ်ပြီးတောင်းပန်ပါတယ်။yoonmin one shot လေးစိတ်ကူးပေါက်လို့ ထရေးလိုက်
တာပါ။အားလုံးကိုချစ်ပါတယ်နော်😘😘
