5. BÖLÜM: Geçmişten bir gün.

1.3K 78 97
                                    

bu bölüm biraz uzun. ona göre okuyunuz...

BÖLÜM ŞARKILARI:

Emre aydın: Belki bir gün özlersin. 🔥

Kolpa: Nasıl öğrendin unutmayı. 🔥

Pera: Ağla. 🔥

Şanışer ft. Cem Adrian: Düştüm. 🔥

Oy ve yorum atmayı unutmayın.

Oy ve yorum atmayı unutmayın

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

💜M O R💜

3 SENE ÖNCE...

Öğle Arasıydı Hava çok sıcaktı. O kadar sıcaktı ki ördüğüm saçlarımı açıp kafamın üstünde kuş yuvası gibi olan bir topuz yapmıştım. Ona rağmen ensemden ter akmaya devam ediyordu.

10. Sınıfın ilk haftasının son günüydü... Naz ile arkadaş oluşumuzun ilk senesine girmiştik. Her ikimizde çok mutluyduk.

"Alev, eğer yedi yıl daha arkadaş kalmaya devam edersek sonsuza kadar birlikte yaşayıp büyüyebiliriz... Ay hatta çocuklarımız bile birbirleri ile arkadaş olabilirler... Ay Alev hayali bile çok güzel değil mi?"

Naz'ın saçlarının uçlarında o zaman pembe boya vardı, özellikle ben yaptırmasını söylemiştim ve o da onun saçlarına çok yakışmıştı. Saçlarını ikiye ayırıp tepeden boynuz gibi salaş topuzlar yapmıştı ve çok güzel görünüyordu.

Bütün yazımızı birlikte geçirmiştik ve birbimizi daha iyi tanıma şansımız olmuştu böylece... Sonra kendi kendime dedim ki, O olmasa ben ne halde olurdum şimdi ye? Sanırım asosyal, zeki kızlardan biri olurdum.

"Pembe saç ve Uzun saç da buradaymış..." Oturduğumuz çardağın arkasından neşeli bir ses geldi. Sesin geldiği yöne doğru gülümseyerek döndüm... Gelen Bulut Sinan'dı. Yine yüzünden hiç düşürmediği gülümsemesi ile yanımıza gelmişti. Bulut Sinan, ile 9. sınıfın sonlarında tanışmıştık. O bizimle aynı sınıfta değildi ama karşı sınıfımızdaydı. Yani 9/A nur yüzlü, ama hüzünlü çocuk ile aynı sınıftaydı. Bulut'un hiç onunla konuştuğunu görmemiştim. Zaten o da kuzeni ve arkadaşları ile beraberdi hep... Ama hep sessizdi. Ama bakışlarının ateş gibi yakıcılığı bir garipti.

Etrafa nefret saçarak bakıyordu, ama hüzün de vardı içinde...

"Nasıl geçti ilk hafta? Of hocalar şimdiden bir sürü ödev verdiler." Bulut, karşımdaki bankın üstüne oturmuş Nazın saçlarını karıştırmak ile meşguldü. Naz ise ona vurmaya çalışıyor ve bir taraftan da ona sövüyordu.

"Valla benim için her zaman ki gibiydi. Sıkıcı." Naz yine Nazlığını konuşturmuştu. Ona göre hep sıkıcıydı...

ÇÖPÇATANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin