Τζέικομπ
Το ήξερα ότι έχουν συγγένεια! Θα ήταν πολύ μεγάλη σύμπτωση να έχουν το ίδιο όχι και τόσο κοινό χρώμα ματιών.
Εγώ κι ο Ρέι σηκωνόμαστε λες και μας τσίμπησε μύγα στην άφιξη της... πανέμορφης κοπέλας. Πραγματικά δεν μπορώ να πάρω τα μάτια μου από πάνω της...
«Δεν πειράζει, καλή μου. Τώρα ήρθαν οι κύριοι εξάλλου. Να στους συστήσω. Από 'δω ο κύριος Τζέικομπ Κάμπελ...», δείχνει προς το μέρος μου κι εγώ της δίνω το χέρι λίγο αποπροσανατολισμένος ακόμα. «...κι από 'δω ο κύριος Ρέι Μίλλερ...», δείχνει μετά τον Ρέι, ο οποίος της σφίγγει το χέρι και με τα δύο δικά του. Μας ανταπέδωσε τη χειραψία με το ίδιο κάπως σφιγμένο μειδίαμα. Ο Ρέι μοιάζει σα να 'χει δει νεράιδα, ενώ εγώ έχω επανέλθει απ' το αρχικό σοκ κι απλά αναρωτιέμαι· γιατί δεν ξέραμε ότι ο Λάρσον έχει μια κόρη μετά από όλη τη διεξοδική μελέτη που έχει κάνει η ομάδα μας για την οικογένεια και την "επιχείρησή" του;...
«Ούτε στο μυαλό σου να ήμουν, Σερίνα... Ταιριάξαμε απόλυτα!», λέει ο Λάρσον απευθυνόμενος στην κόρη του καθώς σηκώνεται απ' την καρέκλα του για να της δείξει ότι φοράει κι αυτός άσπρη μπλούζα και καφέ παντελόνι. Η... Σερίνα αφήνει ένα σφιγμένο γελάκι στο οποίο ο πατέρας της αποκρίνεται μ' ένα πλατύ χαμόγελο. Η σχέση τους φαίνεται κάπως αμήχανη. «Κάθισε μαζί μας...».
Η Σερίνα –καταπληκτική επιλογή για όνομα δεδομένου της ομορφιάς και της φωνής της, παρεμπιπτόντως... Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι οι γονείς της δε θα ήξεραν ότι θα είχε στο μέλλον αυτό το ταλέντο η κόρη τους...– κάθεται δίπλα στον Ρέι προσπαθώντας να χαμογελάσει όσο πιο πολύ μπορεί. Προφανώς δεν είναι και πολύ αυτό. Δε φαίνεται να συνειδητοποιεί πόσο όμορφη είναι και τι προκαλεί αυτό στους γύρω της. Είμαι σίγουρος ότι οι παλμοί του Ρέι έχουν φτάσει στο Θεό αυτή τη στιγμή και μόνο που κάθισε δίπλα του αυτή η οπτασία.
Τα μάτια της σε κάνουν να νομίζεις ότι κοιτάς τον ουρανό ή τα πεντακάθαρα νερά μιας εξωτικής παραλίας...
Έλεος, Τζέικομπ, σύνελθε! Ξέρεις πολύ καλά πόσο ψεύτικα και ψωνισμένα είναι κάτι τέτοια πλουσιοκόριτσα. Ειδικά όταν μπορούν να βάλουν το μπαμπά τους να τους κάνει όλα τα χατίρια. Να πλακώσει στο ξύλο ή να αφανίσει από προσώπου γης όσους δεν πηγαίνουν με τα νερά τους και δεν "υπακούν" στις προσταγές τους...
Η οικονόμος επιστρέφει μ' έναν ασημένιο δίσκο στα χέρια. Μας σερβίρει τα φλυτζάνια μας και στρέφεται προς τη Σερίνα. «Να σας φέρω κάτι, δεσποινίς;», τη ρωτάει μ' ένα ευγενικό χαμόγελο.
YOU ARE READING
Επιθυμίες της νύχτας ♤ Στο Σικάγο
General Fiction«Δώσε νόημα στη ζωή μου... Κι εγώ θα σου χαρίσω την ψυχή μου...», του είπε εκείνη με το βλέμμα της καρφωμένο κατευθείαν στα καταπράσινα μάτια του. «Σύμφωνοι», απάντησε ο 'δαίμονας', με τα πράσινα μάτια του να καίνε από τον ενθουσιασμό και η συμφωνία...
