Hazır Demon Slayer'ı bitirmişken dedim ki neden çeviri yapmayayım?
İyi okumalar ^^
---
Kitapta +18 yoktur. Olmayacak da.
Kız karakterlerde erkek olduğumuzu düşünelim lütfen.
↪ Bölümler çeviri ve kendi yazdıklarımdır.
↪ İstekler açıktır.
Kitap kapağ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bazı insanlar Kagaya'nın tek amacı Muzan'ı öldürmek olan çok çekingen bir adam olduğunu düşünürdü. Ancak, karısı olarak, elbette daha iyi biliyordunuz. Aslında çok sevecen biriydi ve hastalığı hiçbir şeyi değiştirmedi. Daha yumuşak olurken, sizin sevginize gelince daha da muhtaç hale geldi. Belki de ikiniz de onun yakında öleceğini bildiğiniz içindi? Ya da belki de etrafınızda çocuk sahibi olmanızın sizi "sevgi girişimlerinizde" engellediği gerçeği için miydi?
Bu gün de diğerleri gibiydi; Sütunlar, sevgili Oyakata'larının iyi olup olmadığını kontrol etmek ve hediye verirken sizi selamlamak için düzenli olarak geliyorlar. Her zaman biraz almaktan utanırdın, ama sütunlar sana karşı her zaman çok nazikti, sana sunduklarını reddedemezdin.
Hediyeleri bırakırken aniden arkadan sarıldın. Bu arada, yumuşak kollar seni sarmıştı, elbette kim olduğunu biliyordun.
"İyi misin canım?" Sadece güzel adamı görmek için kendini bükerek sordun.
"Gerçekten önemli bir şey yok. Sadece bunu yapma ihtiyacı hissettim, kusura bakmayın."
Neredeyse gülüyordunuz çünkü evlendiğiniz bu adam sizi hep etkilemişti. İki elini soğuk yanaklarına koydun ve onu sol avucunun içine doğru eğildiğini gördün. Artık seni göremeyeceğini bilsen bile sıcak bir şekilde gülümsedin.
"Seninle ilgili her şeyin önemli olduğunu biliyorsun canım. Bana söyleyebilirsin, Kagaya."
Nazik adam senin bakışlarını aramaya çalıştı ama sefil bir şekilde başarısız oldu. Kalbiniz sızladı çünkü onun düşüncelerini kesin olarak biliyordunuz. Ama artık acı hissetmesine izin vermeyeceksin. Sevgiyle yanaklarını öptün, sonra mor alnını ve sonra artık kapanan gözlerini.
"Yapma."
"Ne düşündüğümü nasıl bilebilirsin?"
Onunla birlikte güldün ve tatlı bir tonla cevap verdin.
"Eh, bunca yıldır seninle olmak ve aslında seninle çocuk sahibi olmak biraz yardımcı oldu."
Daha sonra kapının diğer tarafından bir ses duydunuz ve açıldığını gördüğünüzde Kagaya size daha sıkı sarıldı ve dudaklarınızı bulmak için çenenizi öptü. Aslında sadece bir gagalamaydı ama yüzünün utançtan kızarmasına yetmişti.
"S-Sevgiliim! Çocuklarımızın önünde değil! "
"Ah, onlar burada mıydı?"
Ama sen daha iyi biliyordun. Baştan beri biliyordu.
