Sana Nereden Rastladım?-Yarı Texting-

0.1

Başlama tarihinizi bırakın lütfen buraya:)

06.05.2021

🌸

Restorandaki mesaim bittiğinde üzerimdeki kıyafetleri değiştirdim ve kapıyı iyice kilitleyip otobüs durağına doğru yürümeye başladım.

Buradan geçecek olan son otobüse yetiştiğimde bir kaç kişi dışında boş olan otobüste en arkalarda cam kenarına oturdum.

Telefonumun ekranından saate göz attığımda çoktan dokuzu geçmişti.
Yarım saate evde olurdum.

Çalışıyordum. Çalışmamı gerektirecek bir durumum yoktu. Sırf evde daha fazla durmamak için her gün okuldan sonra yarı zamanlı olarak restoranda vakit öldürüyordum.

Çünkü vaktim oldukça boldu.

Yarım saat sonra her zaman otobüse inip-bindiğim durakta indim.
Bir kaç metre ilerideki sokakta olan büyük villaların birinde oturuyordum.
Annem ile.
Bir de babam vardı tabii. Ne kadar baba olduğu tartışılır ya neyse.

Lüks evlerin bulunduğu sokağa girdiğimde sokak lambaları altında hafif yağan yağmur ile eve yürüdüm.

Büyük demir kapının gürültülü bir şekilde açılmasına söylenip bahçenin ortasından geçtim.

Cebimdeki anahtar ile kapıyı açtığımda evin içinde bizim için çalışan Ayşen teyze beni karşılamıştı.
Evdekilerin aksine onu çok severdim.

Onunla selamlaşıp kısaca günümün nasıl geçtiği hakkında ayak üstü sohbet ettik. Daha sonra kimse ile karşılaşmadan kendi odama çıktım.

Ablam, annem ve babamın bana karşı bir garezi vardı.

Onların istediği gibi biri olmadığım için.

Onların ne istediği umrumda değildi. Ben kendimin ne istediğini biliyordum. Bu bana yeter de artar bile.

Üzerimi değiştirip uyumak için başımı yastığa koydum. Ama uyuyamadım. Eve gelen ablamın herkese emir veren sesi buraya kadar geliyordu çünkü.

Başımı koyduğum yastıktan kaldırdım. Bir süre öylece durup seslerin kesilmesini bekledim.

Sesler kesildiğinde doğrulup ayağa kalktım. Muhtemelen o her hafta gittimleri cemiyetin mekanından geliyorlardı. Odamdan çıkıp evin büsbüyük olan salonuna geçtim.

Annem ve ablam çoktan baş koltuklara kurulmuş, üzerlerine sürekli giydikleri kalem elbise içinde hiçte rahat olmayan bir şekilde oturmuş karşılıklı sohbet ediyorlardı.

Onlar yedi yirmi dört o tür kıyafetlerin içinde gezerlerken ben rahatlığımdan hiç ödün vermeyerek eşofman ile dolanıyordum evde tam da şuan olduğu gibi.

İkisi de beni fark ettiklerinde konuşan ablam oldu. "Pasaklı gibi dolanma etrafta düzgün bir şeyler giy üzerine." dedi. Ondan hiç lafımı esirgemeyerek "O dapdar kıyafetler içinde yedi yirmi dört durup, zar zor o topukluları giyip ayağımı sıkarak durmak yerine senin deyişinle pasaklı olmayı tercih ediyorum."

Bu söylediğime bozulmuş olmalı ki yüzü garip bir hâl almıştı. Annem ise hemen araya girerek "Ablan ile düzgün konuş!" diyerek aklınca bir uyardı da bulunmuştu. Onlar bana kınayıcı ve küsümceyici bakışlarını gönderirken umursamaz tavrımı takınıp salondan ayrıldım.

Aldığım koku ile ayaklarım beni mutfağa götürdüğünde fırından yeni çıkmış limonlu kurabiyeleri görür görmez ağzıma bir tane attım.

Fırından yeni çıkmış olmasının verdiği sıcaklık ile ağzımı yakmıştım. Bardağa su doldurup bir kaç yudumda içtiğim de annem belirmişti kapıda.

"Olmam gereken kilodan 3 kilo fazlasın. Çok düzensiz besleniyorsun." Aksine tam da olmam gereken kilodaydım. Kadının benim kiloma takıntısı vardı.
"Aç kalmak istemiyorum." dedikten sonra bir kurabiye daha ağzıma atıp koşar adımlarla kendi odama kaçtım.

Telefonumu açıp Ayşen ablanın numarasının üzerine tıkladım. Daha sonra hemen klavyeyi açıp yazmaya başladım.

Elif: O güzelim kurabiyelerden biraz benim odama kaçırsana.

Bir kaç dakika sonra telefonuma mesaj gelmişti.

Ayşen Abla: O iş bende merak etme.

Elif: Sen bir tanesin yaaa!!

Ayşen Abla: Hemen şımarma. Ödevin yok mu senin?

Elif: Yaparım bee. Ödev bir yere kaçmıyor. E bende kaçıyorum. Hallederim yani.

Ayşen Abla: Tamam o zaman.

Mesaja baktıktan sonra telefonumu masanın üzerine bıraktım ve kafamı yastığa gömdüm. Uyumak istiyordum.

🌸

Gözlerimi açtığımda henüz hava hâlâ kararıktı. Neden uyandıysam? Başımı kaldırmadan esnedikten sonra saate bakmak için telefonu elime aldım.

Açma tuşuna bastığımda ekran aydınlandı. Saat 04.38'di. Ama saatten daha çok gözüme çarpan bir şey oldu.
Gelen mesaj bildirimi.

Bildirimin üzerine bastığımda mesaj uygulaması açıldı.

Gelen mesaj bilmediğim bir numaradandı.

Bilinmeyen Numara: Sana nereden rastladım da,

Bilinmeyen Numara: Böyle aklım sende kalıyor sürekli.

(03.08)

🌸