ထိုအချိန် ထိုအချိန်မှာပဲ သူ့ခြေထောက်တွေ ခွေကျကာ အမှောင်ဖုံးသွားခဲ့ရသည်
"ရိပေါ် ရိပေါ် ကျစ် ကိုယ်တွေလည်းပူနေပါလား ဒီလောက်ဖြစ်နေတာတောင် ငါ့ကို မပြောဘူး တောက်"
ရှောင်ကျန်ရိပေါ်ကိုပွေ့ပြီးကားပေါ်တင်ကာဆေးရုံခေါ်လာရသည်
စမ်းသပ်ပြီးတော့ ဆရာဝန်ကပြောသည်
" လူနာကအစာအိမ် ရှိတော့ ဘာမှမစားရသေးတာရော နေမကောင်းတာရော ကြောင့် အားနည်းပြီးမေ့သွားတာပါ နိုးလာရင်အားရှိမဲ့အစာပျော့ပျော့လေးတွေ ပဲကျွေးပေးပါ "
" ဟုတ်ကဲ့ပါဒေါက်တာ"
ကုတင်ပေါ်ကရိပေါ်ကိုကြည့်ရင်း
' မင်းမှာအစာအိမ်ရောဂါ ရှိနေတာကို့ကိုဘာလိုမပြောတာလည်းငယ်
တကယ်ပါငယ်ရာ မင်းကို့ကို ဆတ်ဆံ ပုံက အရင်ကနဲ့ ကိုမတူတော့ဘူး'
ထိုအချိန်တွင်
" ကျန့်ကော ရိပေါ်ဘာဖြစ်တာလည်း"
ကျန်းချန်မေးနေတာကို မဖြေဘဲ ကြည့်နေတဲ့လူကြောင့် ကျောတောင်ချန်းသွားရသည်
စိတ်ထဲတွင်တော့
' ညားတာတောင် ၂နှစ်ကြာနေပြီ ခုချိန်ထိသူ့လင်ကိုတိုတုန်း တကယ်ဘဲ"
စိတ်မရှည်တာကြောင့် အော်ခေါ်တော့သည်
" ရားး ကျန့်ကော ကျွန်တော်မေးတာဖြေလေဗျာ"
" သြော် အမ်း အားနည်းပြီးမေ့လဲသွားတာ မင်းရောက်လာပြီဆို ခဏ စောင့်ပေးဦး ငါသွားစရာရှိလို့"
"ဗျာ "
" ဘာလဲ စောင့်ပေးလို့မရဘူးလား "
" ရ ရပါတယ် ဗျ"
ပြောကာထွက်သွားသောကျန့်ကောအားကျန်းချန် ကြည့်နေမိကာ
' wtf လူစားထိုးခံလိုက်ရတာလား'
" အင်း အင့် ရေ ရေဆာတယ်"
အသံကြား၍ လည့်ကြည့်ရာ သတိရကာရေတောင်းနေသော yibo ကိုတွေ့လိုက်ရသည်
" အာ မင်းသတိရလာပြီလား ရေသောက်မှာမလား ငါလုပ်ပေးမယ်"
" ကျန်းချန်ကိုကိုရော မရှိဘူးလား"
" ဟိုဟာ ဟို ကျန့်ကောက အခုလေးတင်မှထွက်သွားတာကွ"
" သြော် ငါပြန်လို့ရပြီလားသွားမေးပေးပါဦး "
