Yine upuzun bir gün seni bekliyor Dove diye düşündüm. Çoğunlukla dükkanda işler yoğun olurdu ve babama yardım etmem gerekirdi.Teorik olarak bende buranın bir elemanıyım. Dükkan kayak merkezinin yanında doğal olarak bizde kayak malzemeleri satıyoruz. Kışın işler çok yoğun olur. Ve bu ayda o yoğun kış aylarından biri.İnsanlar buraları görmek için deliriyor. Kendime ayıracak vaktim olmaz ama bu manzarayı seviyorum ve mutluyum. Sabah saat 5:00 da kalktım. Kalın bir kazak, altına kalın bir pantolon,su geçirmez bir bot ve kalın montumu alıp çıktım.Burada kalın giymezseniz ciddi şekilde üşütürsünüz. Havalar çoğunlukla -8 ve -18 Arasında değişir ama bugün hava -20 dereceydi ve kar yağıyordu. Yoğun bir gün olacağı kesindi. Koşarak dükkanın kapısına ulaştım ve bir çırpıda kapının kilidini açtım. İçeresi dışarıdan farksızdı. Hemen kaloriferi açtım ve dağınık olan yerleri toplamaya başladım. İşlerim bittiğinde saat neredeyse 8:00 olmuştu. Lauren birazdan gelir. Lauren buranın bir elemanı aynı zamanda yakın arkadaşım. 2 sene önce annesi ona işe girmesini söylediğinde burada işe başlamıştı. Çoğunlukla eğlenirdik ama şu aralar işlere ve sınavlara çok dikkat ediyoruz. Kapının açılmasıyla düşüncelerimden kurtuldum. Babam gelmiş. Annem çoğunlukla evde kalır ama bugün o da gelmişti. Yeni malzemeler gelecekti yardıma gelmiştir. Müşteriler teker teker gelmeye başlamıştı. Bir sürü turist,aileler,fotoğraf çektiren kalabalık gruplar. Bu yorgunluğun üstesinden gelmek gerçekten zor. Boş zamanlarımızda Lauren'la piste gideriz. O oturur ben snowboard yaparım. Lauren böyle şeylerden çok korkar. Zirve gerçekten çok yüksek ve çoğu zaman kazalar oluyor ama ben oradan kaymayı seviyorum. Şu ana kadar başıma bir şey gelmedi. Sonunda Lauren da geldi. "Günaydııın!" diye sesli sesli bağırdı. O geldikten sonra dükkan tıklım tıklım olmaya başladı. Babam,ben,annem ve Lauren zor yetişiyorduk. En sonunda içeri kalabalık bir grup girdi. Hepsi koltuklara yerleşti ve bir tanesi bana seslendi.
+Buyrun
-Biz kayak ayakkabısı almak istiyoruz.
+Numaralarınızı öğrenmem gerek
Hepsinin ayakkabı numarasını aldıktan sonra rafa gidip uygun çiftleri alıp götürdüm.
+Kiralayacak mısınız yoksa satın mı?
-Kiralayacağız
+Saati 30 dolar. Kayak takımlarınız var mı?
-Bizin snowboard tahtalarımız var ama takım yok.
+Peki.
-Biz daha fazlayız. Birkaç kişi pistte. Onlara alacağım.
+Beden?
Bedenlerinide aldıktan sonra giyinebilecekleri kabini gösterdim. Giderken benimle konuşan çocuk bana seslendi.
-Adın ne?
+ Dove, senin?
-Matt
+Tanıştığıma sevindim Matt
-Bende Dove, sende bizimle kaymaya gelmek ister misin?
+İşlerim bitince neden olmasın.
Kabinlere gittiler ve giyinincede piste doğru yola çıktılar. Koşarak Lauren'ı aldım ve olanları anlattım. Heyecanlıydım çünkü bu sayede Lauren korkusunu yenebilirdi ve bende ona snowboard öğretebilirdim. Takımları giydik ve babama haber verdik. Snowboard tahtamı aldıktan sonra piste doğru yürümeye başladım. Ortalıkta Matt ve arkadaşlarını göremeyince Lauren'e haber verip teleferikle zirveye çıktım. Snowboard'ımı giyip kendimi aşağıya bıraktım. Tam rahatladım derken yolumda birinin oturduğunu gördüm. Çok hızlı iniyordum ve duramayabilirdim. Hızlı bir manevrayla tam ayağının ucunda durabildim. Sinirle sordum
+Burada n'aptığını sanıyorsun sen!
-Oturuyordum.
+Onu bende farkettim. Burası pist seni görmesem altımda ezilicektin.
-Ben seni görmedim ve yol boş sandım arkadaşımı bekliyordum.
+Burada bir daha bekleme. Çünkü diğerleri benim kadar dikkatli ve hoşgörülü olmaz.
Diyip yoluma devam ettim. O oturan çocuğun mavi gözlerini oyasım geldi. Neyse diyip yoluma devam ettim Aşağıya indiğimde yerde oturan çocuk bana bakıyordu. Yanıma geldi ve elini uzattı
-Ben Nash hani şu az kalsın ezeceğin çocuk.
+Ben de Dove. Hani şu az kalsın altında kalacağın çocuk. Tanıştığıma sevindim Nash.
-Bende. Ee ne yapmak istersin?
+Snowboard yapabilir misin?
-Tabiiki
+ O zaman zirveden aşağıya doğru yarış?
-Varım.
Koşarak teleferiğe bindik ve gitmeye başladık.
-Bana kendinden bahsetmeye ne dersin?
+Burada çalışıyorum. Yani babamın dükkanında. Snowboard benim hayatım. Bir kaç kez şampiyonalara gittim ama kazandığım söylenemez. Bu yıl da gideceğim. Profesyonellik benim hayalim.
-Bence sen zaten profesyonelsin. Nasıl atladığını,manevralarını,sürüşünü hepsini gördüm. Bence mükemmeller.
+Teşekkür ederim. Peki ya sen?
-Ben buraya arkadaşlarımla tatile geldim.Snowboard yapabilirim ama senin gibi değil. Daha çok acemice.+Zirveye çıkamıyor musun?
-Çıkıyorum ama profesyonelce süremiyorum.
+Sana bazı hareketler öğretebilirim. Eğer öğrenirsen benimle gelirsin ve bir grup olarak çıkabiliriz. Ne dersin?
-Olur derim.
+Hadi o zaman başlayalım.
