Shifting // Ron Weasley

9

Bir anda yüzüme bir şeyin çarpmasıyla hızlıca gözlerimi açtım, görüşümü engelleyen elleri fark ettiğimde dün gece yaşanan her şeyi hatırladım.

Yanımda hala huzurlu bir şekilde uyuyan Ron'a gülümseyip küçük odayla bağlı olan lavaboya kalkmak istedim fakat bacaklarım çok ağrıyordu, acının geçmesini umarak yatak başlığına kafamı dayadım ve acının geçmesini bekledim.

Bir anda aklıma bu dünyada asla acı çekmeyeceğimi yazdığımı hatırladığımda şokla yeniden doğruldum. Bacaklarımda ki acı yine kendini belli ederken yine bir karmaşıklığın içinde kalmıştım.

Ron'un esnediğini fark ettiğimde çarşafı üzerime çektim kesinlikle ikinci bir rounda hazır değildim. Ron beni görüp gülümsediğinde bende ona gülümsedim, "İyi misin? İki büklüm olmuşsun." Daha yeni uyanmış sesiyle konuşması bana yeniden bir şeyler hissettirse de görmezden geldim.

"Sadece dün gece dolayısıyla biraz ağrım var." Kaşlarını çatarak bana yaklaştı ve ellerini karnıma koydu, "İstersen gidip birilerine gösterebiliriz." Hemen hayır anlamında başımı salladım, kendi dünyama gidip neden acı çektiğimi ve önceden olanların nedenini öğrenmeliydim. "Gerek yok eminim sıcak bir duş alsam kendime gelirim."

Rahatlamış bir gülümsemeyle yataktan kalkıp iç çamaşırını giydi ve yerde ki gömleğini bana uzattı, "Peki ama al giy bunu üşütürsen daha kötü olabilir ağrın." Beni düşünmesi içimi ısıtırken kendi dünyama gitmeyi daha da zorlaştırıyordu.

Bir anda aklına bir şey gelmiş gibi irkilince korkup bende irkildim sorgu dolu gözlerle ona bakınca açıklama hissiyatı duymuş olucak ki, "Profesör Snape bu sabah erkenden beni çağırmıştı dün derste saygısızlık yaptığım için, tamamen aklımdan çıkmış." Korku dolu gözlerle bana bakması gülme istediğimi artırırken derin bir nefes alıp gülmemi engelledim.

"İstersen onun yanına gidebilirsin ben iyiyim." Hızlıca pantolonunu giydikten sonra yatağa benim giymem için koyduğu gömleğinide hemen giydi. "Ben 1 saate dönerim seni büyük salonda bekleyeceğim, ağrın geçmezse bana söyle ben senin olduğun yere gelirim." Hızlı hızlı konuşup dudaklarıma kısa bir öpücük koyduktan sonra hemen kapıdan çıktı.

Bu hareketleri beni gülümsetirken aklıma gitmem gerektiği geldi, derin bir nefes verip geri dönme hareketimi yaptım. Bayılmışım gibi bir etkiden sonra derin nefeslerle kendi yatağımda uyandım.

Her seferinde böyle uyanmak beni çok zorlarken tam vaktinde kapım açıldı, annem gelmişti. "Tatlım gel hadi aşağıya yardımın lazım." Onaylar biçimde hemen başımı salladım ve yatağımdan çıktım. Ani kalkışım yüzünden aniden başım dönünce yeniden yatağıma oturdum.

Babamın beni çağırışını duyduğumda başımın dönmesini umursamadan hemen yataktan kalkıp aşağıya indim.

Küçük mutfağımızın tezgahında annem domatesleri doğruyordu babamda her zaman ki gibi koltuğundaydı. Annemin yanına gidip, "İstersen ben doğrayayım yüzün çok soluk gözüküyor." Küçük bir gülümsemeyle bana bakıp onaylar bir şekilde başını salladı.

"Teşekkür ederim tatlım." Domatesleri doğradıktan sonra salatalıklara geçtim ancak babamın beni yüksek sesle çağırmasından dolayı yanlışlıkla elimi kesince nefesimin altından bir küfür mırıldandım, elimin kesildiğini gören annem hızlıca yanıma yaklaşıp ellerimi suyun altına tuttu.

Soğuk suyun elimdeki kanı götürmesini izlerken içimde ki sıkıntı daha çok büyüyordu, nefes alışım ağırlaşırken bir sorun olduğunu anlamıştım çünkü elimin acısını hissetmiyordum.

kb

bu kız hem ykık hem azık ayn bn