The Unexpected Love

Chapter 7

Jero's POV
Huling araw na pala ngayon. Di ko maiwasan ang malungkot. Baka kasi di na kami magkita pa ni Leo sa mga sumunod na araw o buwan. Pero kapag pasukan na alam ko naman na magkikita pa kami kasi pareho lang kami ng school na pinapasukan iba nga lang ng departamento pero okay narin yun. Papunta nako sa gymnasium dahil dun gaganapin ang graduation ceremony namin. Bigla ko naman nakita sila Mae at Jay. Naghihintay na pala sila sakin sa labas. Kaya pinuntahan ko kaagad.
"Oh! Bat parang malamya ka? Diba dapat masaya tayo ngayon kasi huling araw na so it means wala na tayong trabaho." Salubong agad ni Jay
"Yun na nga eh, taong bahay na naman tayo, maboboryo na naman ako." Kunyaring dahilan ko. Di naman kasi nila alam. Ewan! Nahihiya akong aminin sa kanila Kasi baka pagtawanan nila ako or worst eh layuan. Wala eh! I feel in love in an unexpected way to the unexpected person. Yes, you heard it right. Mahal ko na nga yata siya. Kasi nung tinanong ko si Mae anong pakiramdam ng mainlove Ito yung sinagot niya,
"Di kita masagot nang dirikta sa tanong mo pero ibabase ko nalang sa totoong nararamdaman ko pag kasama ko si Jay. Nung magkakilala kami, naalala mo pa ba yun? Sobrang unexpected nun diba? But we end up being together. Nung una I really really hate him to the point that I always cursed him. Pero anong nangyari? Kinain ko lang yung sariling salita ko na hinding-hindi ako magkakagusto sa tukmol na yun. Wala eh! Di ko maintindihan at first tong nararamdaman ko kasi first time ko eh di ko pato naramdaman buong buhay ko kaya akala ko hatred lang to pero hiindi naman pala. Yung tanong mo na anong pakiramdam ang mainlove? To tell you the truth, when you're inlove it feels like you hit the jackpot. Yung tipong pag tumingin ka sa kanya bigla nalang hihinto Ang lahat at kayong dalawa lang ang gumagalaw. Yun Yung na feel ko. Atsaka everytime he smiles? Feels like there's a butterfly in my stomach. Last but not the least is Yung siya nalang palagi laman ng isip mo ni sa panaginip pinapasok na niya. Kaya sabi ko noon sa sarili ko na kapag nangligaw to susunggaban ko na talaga HAHAHAHA"
And I felt that. Those feeling, alam na alam ko yan kasi yan yung nararamdaman ko pag kasama ko si Leo kaya nasisiguro ko na ngayon na napamahal na ako sa kapareha kong kasarian but I want to stop this fvckn feeling. Kasi di koto dapat nararamdaman eh, di talaga dapat. Kaya ngayon magkasalungat na ang puso't isip ko. Kasi gusto ko nang kalimutan tong nararamdaman ko but my heart still beats for him. Di ko na alam anong gagawin pero bahala na. Sa mga bituin ko nalang iaasa lahat to. Kung di niyo Alam, I'm an astrophile. I really like stars. Kapag nakatingin lang ako sa mga bituin feels like all my worries and uncertainties fades away. I feel very comfortable when I'm talking to the stars tho we can't communicate but at least naipalabas ko lahat ng saloobin ko. Atleast stars won't judge for being imperfect. Kaya nga gabi-gabi nasa terrace lang ako nagpapalipas habang nakatingin sa mga bituin hanggang sa makaramdam na ako ng antok. Ang dami niyo na palang alam sa buhay ko hehe. So yun nga. Kanina pa pala nagsisimula ang program, kanina parin pala ako nakatunganga. Hayyy nakuuu hehe. Sila Leo na pala ang magpeperform. Hanggang ngayon namamangha parin ako sa galing niya sumayaw. Ako kasi marunong lang pero hindi magaling. Habang sumasayaw sila parang biglang nagkaroon ng spotlight at siya lang ang nakikita. At habang sumasayaw siya Ayan na naman yung feeling na Parang huminto lahat at kami lang ang gumagalaw. Habang sumasayaw siya parang tinitingnan niya ako ng malagkit pero gusto ko naman. I can't take my eyes off of him. Feels like may magnet na nakatago sa mga mata namin. Bigla Niya kong kinindatan o hindi ako yon? Basta kumindat siya at bigla akong nahiya. Di ko to dapat naramdaman. Tinamaan ng lintek. Bigla akong napabuga Ng hangin pagkatapos ng sayaw nila. Whoooooo natapos din. Pero tinawag din naman yung grupo namin dahil kami na ang next na magpeperform. Bigla nalang tuloy nawala sa isip ko si Leo dahil sa kaba. Naway di makalimot sa sayaw. Ayokong mapahiya sa harap ni Leo.
Leo's POV
Natatawa ako sa pinakitang expression ni Jero nung kinindatan ko siya. I don't know why pero natuwa ako sa ginawa niya feels like nailang siya dun. Ayokong mag isip ng kung ano dahil ayokong mag expect na may nararamdaman din siya sa'kin. Kasalukuyang sumasayaw ang grupo nila. Magaling din naman siya sumayaw kaya nga ang todo ngiti ako ngayon kasi parang ako yung sinasayawan niya HAHAHA I'm crazy and I know that.
"Tsk. Kulang nalang sayawan ka niya sa harapan mo. Kung makangiti daig pang nanalo." Epal na namang sabi ni Jasmine.
"Ewan ko sayo. Inggit ka lang kasi!" Sabay kindat ko pa sa kanya at ngising nakakaasar.
"Ako? Maiinggit sayo? Hah! Asa ka!" Tinuro niya pa talaga sarili niya tapos biglang nag cross arms.
"Bat ako maiinggit? Jowa mo na ba? HAHA di mo nga alam na mahal ka rin niya."
"Gago ka ba? E kung upakan kita diyan! Di ko napaghandaan yung sinabi mo, sapol eh!" Sabay irap ko sakanya, yung impakta naman natawa.
"Happy? Naku! Nakakagigil ka!" Sabay taas ko sa dalawang kamay tas akmang sasabunutan sya. Nakakainis kasi.
"HAHA your face was priceless. Kung nakita mo lang sana kung paano nagbago yang mukha mo sa sinabi ko HAHAHA"
"Nyenyenye. Pag di ka pa talaga umalis sa tabi mo, makikita mo nalang sarili mo nasa kabaong"
"H-Huyyy! Di magandang biro yan ha!"
"Itong mukhang 'to nagbibiro ba sa tingin mo?"
"Ehhhhh! Kilabutan ka nga!" Sabay tayo at umalis na parang Ewan HAHA
"OA nito masyado. Tsk."
Ayan tuloy tapos na. Di ko man lang siya nakitang sumayaw hanggang sa matapos. Tsk. Nakita ko namang papunta sya rito kaya napaupo tuloy ako ng tuwid. Parang timang lang si ako.
"Ano ayos ba?" Sabi ni Jero sabay tapik at umupo sa tabi ko. Patay di ko pa naman napanood yung sayaw nila. Anong sasabihin ko? Na okay Lang? Or sasabihin ko talaga na di ko napanood ng buo? Ahhh bahala na. Di naman siguro siya magagalit.
"Wuy! Sabi kako na okay lang ba yung sayaw namin?"
"Ah eh. Oo naman. Oo Naman. Hehe" napakamot pako sa ulo ko.
"Tss. Klaro pa lang sa sagot mo na di ka nanood." Yung ngiti niya biglang napalitan. Nakakunot na ang kanyang noo tsaka nahihimigan ko ang pagkadismaya sa boses niya.
"S-Sorry. Ang totoo niyan nanood naman ako eh, sayo nga lang nakatingin pero biglang dumating si Jasmine Kaya ayun." Nahihiya ko namang paliwanag sakanya.
"HAHA ano kaba okay lang. Bat ka nagsosorry. As if naman ako yung priority mo (bulong)"
"Huh? May sinabi ka? Di ko narinig eh."
"Wala naman. HAHA ahh sige dun muna ako kela Mae. May pag uusapan pa kasi me." Sabay tayo niya at dali-daling lumakad paalis.
"Tek-" Wala na umalis na nga. Galit siguro. Aissttt! Lagot ka sakin mamaya Jasmineeeeee!

Gime's Note:
Sana nag enjoy kayo😉
Please do Vote and comment.
Lovelots ❤️✨