Başımın ağrısıyla gozlerimi hafifce araladim hastanede olduğum aklıma gelince tamamen gozlerimi açtım.
En son o büyük olan saçlarımı okşuyordu.
Ve garip bir şekilde kokusu çok guzel ve huzurlu gelmişti. Daha öncesinde hatırlar gibi...
Kafami yana çevirdiğimde iki elimde de birilerinin elleri vardı.
Birisi o büyük olan digeriyse alpti sanırım oydu.
Bunlar böyle burdami kalmışlardı yani. Kafam cidden çok karışmıştı. Herşeyi öğrenmek istiyorum artık.
Saate baktığımda sabah 10 olmuştu baya bi uyumuşuz belliki.
Ellerimi yavaşça çekmeye çalıştım ama birden ikiside uyandı.
Büyük olanin gözlerinin içi kıpkırmızıydı..
" Bişey mi oldu bir yerin mi ağrıdı?"
" Hayır uyandırmak istemedim kusura bakmayin Lavoboya gidicektim de "
" dur ben sana yardım edim"
" kendim halledebilirim" dedim ama yüzünde üzüldüğü o kadar belli oluyordu ki..
" yada kalkmamda yardımcı olurmusun?" Diyiverdim bianda hemen kafasini salladı.
Yavaşça ayağa kalktık sonra küçük adımlarla yürüdük kapıyı açtı beni klozetin onune kadar getirdi.
" hemem kapıda bekliyorum seslenmen yeterli "
Kafamı salladım.
Işlerimi halletim. Nasıl seslenicektim ki.
" Şey işim bitti " dedim ve hemen kapi açıldı.
Yüzünde secemedigim bir duygu vardı.
Tekrardan yürüdük ve yataga geçtim.
Sari kafa " abla ağrın var mi ?"
" yok suan iyiyim sanırım ilaçların etkisinden fazla bişey hissetmiyorum."
Kafasini salladı.
" bugün çıkmak istiyorum "
" doktorla konusuruz tamam derse çıkariz"
Kafami salladım.
Bir kac saat sonra doktor tamam demişti ve çıkış işlemleri halledilmisti. Büyük olanın kucagindaydim ne gerek vardı yürüyebiliyorum ya ben ...
Son model bir arabaya bindik. Hala kucağında tutuyordu.
" oturabilirim taşımak zorunda degilsin beni"
" rahatsız mı oluyosun"
" sadece tuhaf geliyor suan ki bu durum anlam veremiyorum bazı şeylere sanırım herşeyi öğrenince birseyler oturucak kafamda "
Kafasını salladı. Ve beni yan koltuğa oturttu. Kafami cama doğru çevirdim arabada büyük bir sessizlik vardı.
Yaklaşık bir 20 dakikanin ardından kocaman bi evin önüne gelmiştik.
Şaşırdım ne yani burda mi yaşıyordum ben.
Arabadan yavaşca indim ve küçük adımlarla yürüdüm. Yanima biri geldi benimle yan yana yürüdü bu büyük olandi.
Isimlerini sormam gerekiyordu ama utanıyordum.
Kapıya geldik. Zile bastık içeriye girdik.
Yavaş adımlarla solan olduğunu düşündüğüm yere girdik. Herkes içerdeydi sanırım ve bilmediğim tanımadığım o kadar yüz vardı ki...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni hayatım
JugendliteraturSiz hiç istemediğiniz bir hayat yaşadınız mı? Belki de yaşadınız ama anlatamıyorsunuz. Kayra kendi içinden size yaşadıklarını anlatmak istiyor. 17 yaşında ki kayra lise 3. Sınıftayken bu yaşına kadar zaten zorlu bir mücadeleyle gelmişti. Annesi ve...
