Hastaneden çıkmıştık.Nega dinleniyordu.Tam 1 ay geçmişti.Dylan ile konuşmuyordum,görüşmüyordum.O utancından ben ise öfkemden aramıyordum.
Nega ile kalıyordum.Tei'de gelmişti.2 haftadır o da bizimle kalıyordu.Nega ile barışmıştık.Zaten başından beri benimle bir sorunu olmadığını belirtmişti.
''Nasılsın Nia?'' diye sorarak salona girdi Nega.
Ben ise bitkin bir halde camın önünde oturup dışarıyı izliyordum.
Sesiyle irkilmiştim.
''Ah,iyiyim Nega.Sen nasıl oldun?'' diye sordum.
'Ben iyiyim.Ama sen hiç uyumuyorsun,bunun farkındayım.Bu durum beni üzüyor.Neden böyle yapıyorsun?''
''Uyuyorum,ben iyiyim Nega.Sadece farkındasın işte...Son zamanlarda olanla-'' derken ani bir mide bulantısı ile salondan çıkarak hızlı adımlarla tuvalete giderek istifra etmeye başladım.
''Nia,iyi misin? Aç kapıyı.Endişeleniyorum.Ambulans çağırayım mı?'' diyerek soruyordu art arda.
Sonunda ayağa kalkarak elimi yüzümü yıkayarak lavabonun kapısını açarak çıktım.
Nega ellerini yüzüme götürerek;
''İyi misin? Ne oldu sana bir anda? Yemek yemiyorsun hep bu yüzden.'' dedi.
Gözlerim kararak kollarına yığıldım.
...
Gözlerimi açtığımda iğrenç bir b-12 kokusu almıştım.Bembeyaz bir odadaydım.Rahatsızca yerimde kıpırdanarak başımı kaldırdım.
Odada kimse yoktu.
Derken Nega ve Tei içeri girdi.
''Nasıl oldun güzelim?'' dedi Tei endişeli bir sesle.
''B-ben,ben iyiyim.Neden buradayız? Bayıldığımı hatırlıyorum en son.''
''Hemen taksiye bindirdiğimiz gibi hastaneye getirdik işte.Çok korkuttun bizi Nia. '' dedi Nega.
''Ben böyle olsun istemedim.İnan bana.Çok kötü hissediyorum kendimi.'' dedim ağlamaklı bir ses tonuyla.
''Dylan'nın yokluğu seni daha çok yerden yere vuruyor seni,farkındayım.'' dedi Nega.
''Ama artık gönül rahatlığı ile Dylan'nı arayabilirsin'' dedi sırıtarak konuşan Tei.
''Ölsem de onu aramam.Hatalı olan o iken ben niye arayayım?'' diye çemkirdim.
''Baba olacağını öğrenmesi onun en doğal hakkı.'' dedi Tei.
Bir anda şok geçirmiştim.
''N-ne?''
''N-nasıl?''
''B-ben,anne mi olacağım yani?'' dedim gözlerimden yaşlar süzülürken.
Elimi karnıma götürdüm.
O vardı artık...
Bebeğim...
Kızlar ile sarıldığımda ağlamaya başladım.Tei saçlarımı sevmeye başladı...
''İyi olacaksın artık,Nia. Söz veriyorum.Artık çok iyi olacaksın.'' dedi Tei gözyaşları yanaklarından süzülürken.
Nega bu duruma daha mesafeli olduğu için pek özlü bir söz söylememişti.Ama alttan alttan gözlerinin dolduğunun farkındaydım.
''Poei? Ona haber verdiniz mi?'' diye sordum merakla.
''Evet,verdik.Geliyor,yolda.'' dedi Tei.
''Poei sevgilisinin sıcacık koynundan çıkarsa gelir.'' dedi Tei kahkaha atarak.
