Selamm:)))Geri döndüm.Uzun zamandır yazamıyordum.Çok özür dilerim.Sınavlarım vardı.Bundan sonra peşpeşe bölüm gelicek.Yazmayı çok özledim.Umarım beğenirsiniz...:)Arkadaşlar bu arada Jackson rolünü değiştirip Vini Uehara'ya vermek istiyorum.
Biraz uyuyabildikten sonra uyandım.Sanırım gece yarısıydı.Hissettiğim acı uykumu engelliyordu.O psikopat kıza nasıl sövdüm bilemezsiniz.Saçmaladı,yani o Jackson'a takık.Söyledikleri saçma,Jackson bana aşık felan değil.Hem ben daha yeni geldim bu okula.Bu kadar kısa bir sürede aşık olamaz ki olmaz zaten.İlk görüşte aşk felan Jackson'a göre değil.En azından ben öyle düşünüyorum.
Kapıyı birinin açmaya çalıştığını farkettim.Ama kilitliydi.Zorlamayı bıraktı ve sessizlik oluştu.Ama sessizlik kısa sürede,kapının kırılmasıyla bozuldu.Jackson!Bu iki oldu,beni ikinci kez kurtarıyor.Yaralarıma rağmen sevinçle gülümsedim.Ama bir yandan da ağlıyordum.
"Ne yaptı lan sana?Kim yaptı?"diye kükrediğinde sıçradım.Koşarak yanıma geldi ve bana sıkıca sarıldı.Bunu yapmasıyla kısa bir şok geçirdim.Bana ilk kez sarılıyordu.Sarılması yaralarımı iyileştirmişti sanki.Çok içtendi,yani ben öyle hissettim.Hemen ellerimi ve ayaklarımı çözdü.Çok sinirliydi.Yine çene kasları seğiriyordu.Elini yavaşça kaldırdı ve acılı yüzüyle,yüzümdeki yarayı okşadı.
Birden doğruldu ve "Sana bunu yapan kim?!" diye kükredi.
"İsmini bilmiyorum." dedim titreyen sesimle.
"Onu bulucam.Bulduğumda da geberticem!Ama şimdi gitmemiz lazım."dedi sinirle ve elini bana doğru uzattı.Elimi uzattım ve odadan çıktık.Onun elini tutmak beni güvende hissettirdi.Ve iyi hissettirdi.Nedenini bilmiyorum.
"Kim olduğunu tahmin edebiliyorum."diye sessizce mırıldandı.
"Kim?" diye sordum sinirle karışık bir merakla.Sonra bir odaya girdik.
"Boşver." diye geçiştirdi.Aslında şu an aldığım yaralar daha önemli.Aynanın karşısına geçtim ve o çökmüş görüntü karşısında yüzümü buruşturdum.Jackson bunu farketmiş olmalı ki bir an beni acı dolu gözlerle süzdü.
Yanıma geldi ve "Bundan sonra benim yanımdan ayrılmayacaksın."dedi.Bunu demesi hem beni şaşırttı hem de sinirlendirdi.
"Ben kendimi koruyabilirim."diye çıkıştım.Aslında söylediği şey az da olsa hoşuma gitmişti.Yani beni korumak istemesi farklı hissettirdi.Ama boş ümitlere kapılmamalıydım.
"Belli oluyor."dedi beni süzerek.Sonra birden ciddileşti ve "İtiraz istemiyorum."dedi kesin bir sesle.Aslında beni koruyan birinin olması işime gelirdi.Ama çocuk muamelelerine katlanamam.Doğrusu Jackson'ı seven kıza gıcıklık olsun diye kabul edicem.
"Peki."dedim omuz silkerek.Hiçbir şey demedi ve bir dolaptanilk yardım çantası alarak yanıma geldi.Uzandığım koltukta yanıma oturdu.
Pantolonumun paçasını kıvırarak dizimdeki yaralara pansuman yaptı.Ben de o sırada yüz hatlarını incelemekle meşguldum.Mükemmel ve kusursuz bir yüzü vardı.Ama o mükemmel yüzde ufacık bir tebessüm bile görmek çok zordu.Kafasını kaldırdığında onu izlediğimi farketti.Yüzümün alevler içinde yandığını hissettim.Yanaklarımın kızarmasından nefret ediyorum.
"Ne o yine beni mi süzüyorsun."dedi her zamanki kabarmış egosuyla sırıtarak.
"Saçmalama!Ben sadece..."Lanet olsun aklıma söyleyebileceğim bir yalan gelmiyor.
"Önemli değil,ben alışkınım."dediğinde ofladım. O ise sadece sırıtıyordu.
Yavaşça doğruldu ve yüzümü elleriyle kavrayıp yaralarımı inceledi.Daha sonra yüzüme pansuman yapmaya başladı.Ben ise o an nedenini bilmediğim bir şekilde utangaçlık hissettim.Onun karşısında kendimi garip hissediyorum. Yani ona karşı içimde nedenini bilmediğim bir şeyler hissediyorum.Onu tanımak istiyorum.
"Tamamdır."dedi ve geri çekildi.
"Teşekkür ederim.Yani beni bir kez daha kurtardın.Sana borçluyum.Buraya geleli çok az oldu ama bela peşimi bırakmıyor."dedim iç geçirerek.
"Buraya alışmak zordur.Yani buradaki kimse masum değil.Kararlı ve sert olmalısın,nazik bir kız değil."dedi tecrübeli tecrübeli konuşarak.Belki de haklıydı.
"Haklısın sanırım."dedim hak vererek.
"Neyse.Dinlenmen gerekiyor.Benim hesaplaşmam gereken kişiler var."dedi ve benim bir şey dememi beklemeden odadan çıktı.
Yatakhaneye gitmek için ben de odadan çıktım.Üzerimi değiştirmem gerekiyordu,ve duş almam.Yatakhaneye giderken üzerinde "GİRMEYİNİZ"yazan bir oda dikkatimi çekti.İçimi bir merak kapladı ve odaya girme isteği duydum.Nedense kapı kilitli değildi.Yavaşça kapıyı açtım ve içeri girdim.
Oda burada okuyan birinin odası olmalıydı.Ve çekmecelerin üzerinde duran bir aile fotoğrafı dikkatimi çekti.Elime aldığımda fotoğrafta Jackson'ın da olduğunu farkedip şaşırdım.Burası onun odası olmalıydı.Daha sonra duvara asılmış kağıtlar dikkatimi çekti.Kağıtları yavaşça incelerken kötü hissetmemi sağlayan bir şey farkettim.Bu bir kaçış planıydı!
UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR.JACKSON ROLÜNÜ VİNİ UEHARA'YA VERMEM HAKKINDA NE DÜŞÜNÜYORSUNUZ ?OYLARINIZI BEKLİYORUM CANLAR...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANORMAL OKUL (#Wattys2015)
FantasyHayatta bize verilen bazı şeylerin ödül olduğunu düşünürüz. Bazen erken davranırız ve o ödülün nelere mal olduğunu hiç düşünemeyiz. Çünkü bir kere onun büyüsüne kapılmışızdır. Yolun sonunu düşünmeden, sadece ilerleriz. Emma'ya eşsiz bir yetenek ve...