Vampir Okulu

38.Bölüm

Yeni bölümün gelmesi için Oy sınırı +70, yorum sınırı +120'dir. Sınır tamamlandığı an 39.Bölüm gelecektir!

Lütfen OY VERMEYİ ve YORUM YAPMAYI unutmayın bu benim için ve yazma tutkum için oldukça önemli. HAYALET OKUYUCU OLMAYIN LÜTFEN! Sizler için çok fazla emek veriyorum sizin yapmanız gerekenler ise saniyelerinizi bile almayacak şeyler.

Arkadaşlarınızla paylaşarak ailemizin büyümesinde yardımcı olabilirsiniz. O yüzden oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Sizleri çok çok çok seviyorum bir tanelerim! Lütfen bölümü hazmederek, yavaşça okuyun.

Satır arası yorumlarınız beni çok mutlu ediyor o yüzden bol bol yorum yapmayı unutmayın.

Keyifli okumalar dilerim...

BÖLÜM 38: |KARANLIĞIN KENDİSİ.|

"Hissettin değil mi?" diye yanıma soru sorarak gelen Andrew'e,"Evet." diyerek onayladım. "Bu kadında kesinlikle bir şeyler var. Resmen etrafımı korkunç bir karanlık çevrelemiş gibi hissettim." dediğimde Andrew, "Bende hissettim onu." dedi bana katılarak. "İlk başta kara büyü ile uğraştığı için olduğunu sanmıştım ama baksana etrafına herkes normal görünüyor." Etrafıma bir bakış attığımda cidden herkes oldukça rahat gözüküyordu.

Anna yanımıza doğru birkaç adım daha atarak," Ben bahsettiğiniz o karanlığı etrafımda hissetmedim açıkçası ama kadının görünüşü bile beni ürküttü." demişti konuya dahil olarak. "Kadının güçlü olduğu buradan bakılınca bile belli oluyor. Onca vampir arasında gözleri sadece beni buldu. O an içimde hissettiğim akımından bahsetmiyorum bile. Sanırım Esila ile konuşsam iyi olacak."

Anna,"Bence de konuşmalısın. Eğer kadın da bir numara varsa onu tanıyabilir de sen Esila'yı buraya çağırmayacaksın herhalde?" diye endişeyle konuştuğunda başımı iki yana sallayarak, "Hayır elbette. Zihnimden konuşmayı öğrenmiştim biliyorsun. O yolla iletişime geçeceğim." demiş ve zihnimin içinden Esila ile aramızda olan bağı kullanarak ona seslendim.

Aradan geçen kısa bir süre sonra Esila'nın sesi zihnimde yankılanırken rahat bir nefes aldım. "Alexandra iyi misin? Bir sorun mu var?"diye endişeyle konuşan Esila'ya, "İyiyim Esila. Sakin ol." demiştim.

Esila bir cevap vermezken zihnimden, "Esila bugün okula yeni bir eğitmen geldi adı Victorya Somber. Kara büyü savunma dersi eğitmeniymiş. İçimden bir ses o kadının altından bir şeyler çıkacağını söylüyor hatta eminim bundan." diye seslendiğimde sürekli yanımda beni dürterek, "Alexandra ne diyor?" diye soran Anna'ya dönerek, "Anna bir sesiz ol lütfen konuşmaya çalışıyorum." diyerek azarlamıştım.

Anna bana trip atar gibi bakarak dudaklarına hayali bir fermuar çektiğinde gözlerimi devirerek Esila'ya odaklandım.

"Esila beni duyuyor musun?" diye tekrarladım birkaç kez. Esila'nın sesi zihnimde yeniden yankılanırken Esila'nın endişe dolu sesinin yerine tuhaf bir soğukluk ve sertlik eklendiğinde gerilmeden edememiştim.

"Alexandra o kadını gördüğünde tam olarak ne oldu?" Arkamda duran boş sandalye oturduğum da boşalmış sahneye baktım. Sanki aynı sahneleri tekrardan yaşıyormuşçasına zihnimden Esila'ya aktardım.

"Kadını gördüğüm andan hatta ondan önce sahneye gelen topuklu ayakkabısının sesinden itibaren kalp atışlarım ve nefesim hızlanmıştı. Bana baktığında ve kendini tanıttığında da bir karanlığın sanki etrafımı çevrelediğini, bir elektrik akımının vücudumdan akıp gittiğini hissettim. Sanki damarlarımda kan yerine ateş akıyormuş gibi yanıyordum. Kulaklarım çınlıyor, sesi zihnimde yankılanıyor gibi hissettim." demiş ve derin bir nefes alarak sol elimi önüme gelen saçlarımın arasına geçirdim.