- They thought I was a Surrealist, but I wasn't. I never painted dreams. I painted my own reality. -
δεν ξέρω από πού απορρέεις
αγαπημένη
δεν ξέρω
πόσες θάλασσες εξάτμισες
για να φτιάξεις τα χρώματά σουξέρω μονάχα
ότι μοιάζεις με κάποια που ξέρω
με κάποια που τα χρώματά της
είναι ανάγλυφα πάνω μουεγώ είμαι σουρεαλιστής
αμετανόητος
και εσύ
και εκείνη
είστε τέχνη και επανάστασησ'ευχαριστώ
αφού μου έμαθες
πώς να μην έχω καμβά
και πώς να βρίσκω τις φωλιές μου
στις μικρές γωνιές
του αγαπημένου μου πίνακα

YOU ARE READING
Γράμμα στην Φρίντα Κάλο
Poetryκαλλιτεχνικές διενέξεις σαν το τέλος να μοιάζει λιγότερο οκνηρό σαν τα πινέλα να μην στεγνώνουν μεταξύ του αόριστου ποτέ και της υπονόμευσης του τώρα