Chapter 07

475 91 28
                                    

අයිශු ගෙදර ඇවිත් මේසෙන් ඔලුව තියාගත්තේ ඉවසන්න බැරි තරමටම ඔලුව රිදෙන්න ගනිපු නිසා.

" අයිශූ, වේ? "

ඩියා අයිශු ළඟින් වාඩි උනේ මොකක් හරි වෙලා තියෙනවා කියලා තේරුන නිසා.

"අනී ඔන්නි. මම හොඳින් මගේ ඔලුව ටිකක් රිදෙනවා .අද වැඩ වැඩි උනා ටිකක්. "

" අයිශු ,මට කියන්න මොකක්ද උනේ කියලා "

" අනී , ඇත්තමයි මම හොඳින් .ඔයා බය වෙන්න එපා . කෝ ඔප්පා ?"

" එයා අයිස්ක්‍රීම් ගේන්න ගියා .දැන් එනවා ඇති .ඔයා හොඳින් කියලා ශුවර් නේද අයිශු ?මට හිතෙනවා ඔයාව මට හුඟක් මග ඇරිලා කියලා "

ඩියා අයිශුගෙ අතින් අල්ලගත්තෙ ඇස් වල කඳුළු පුරවන්.

" අයිගූ... මේ මොකද මේ ,ඔන්නි මම හොඳින් අනේ. අනික ඔයා ඔය විකාර හිතන්න එපා .ඔයා කවදද මාව මග ඇරියේ "

" ඕනම දෙයක් අපි එක්ක කියන්න අයිශු. ඔයා දන්නවනේ අපිට ඔයාව කොයිතරම් වටිනවද කියලා "

" හ්ම්ම් මම දන්නවා ඔන්නි. ඔයා බය වෙන්න එපා .මම හොඳින් "

එතකොටම අයිස්ක්‍රීම් වගයකුත් උස්සන් ආවෙ ජේකේ.

" ආහ්හ් පොඩි නෝනා අද කලින් මොකද ?"

" අද වැඩක් තිබුණේ නැහැ ඔප්පා . ඔයත් දැන් නිවාඩුද ?😂 "

" මට මේ දවස් වල ඒ තරම් වැඩක් නැහැ අයිශු .මේ මම නැති වෙලාවට මෙයා මොනා හරි කරොත් මට ඒ වෙලාවෙම කියන්න ඕන හරිද ?"

" ඕකේ බොස් .ඔයා දන්නවනේ මට ඔය වැඩ හොඳට පුළුවන් කියලා .😌"

" ඒක නෙමෙයි පන ,අයිශු අපිට කවදද දන්නෙ නැහැ නේද අර බොස්ව පෙන්නන්නෙ ."

ඩියා හිනාව තද කරගත්තෙ අයිශුගෙ මූණ බෙරි වෙලා යනවා දැකලා.

" ඔප්පා.........😒"

" වේ ? අපිත් දැනගන්න ඕනනේ කවුද කියලා"

" ඇත්ත ඇත්ත , හෙට එක්කන් එන්න එයාව. අපි ඔක්කොම ගෙදරනේ ඉන්නෙ හෙට ."

ඩියා කියපු දේට ජේකේ ඔලුව වැනුවා .ජිමින් ගැන අයිශුගෙ ගෙදර අය දැනගෙන හිටියට කවදාවත් ජිමින්ට ගෙදර අය එක්ක කතා කරන්න එන්න වෙලාවක් තිබුණේ නැහැ .

With you Without you ( Completed )Where stories live. Discover now