RUHUM SENİ SEÇTİ

64.Bölüm Uzatılan Eli Geri Çevirmek

"Gel"

Giderken arkanda bıraktığın birine yeniden gel demek bu kadar mı kolay? Helede beklememesini söylediğin birine. Peki zamanında git diyen biri neden şimdi gel derdi ki acaba. Peki gel diyenin uzattığı eli tutmak kolaymıydı? Değildi elbet insan ne kadar aşık olursa olsun kalp bir kere kırıldı mı, birdaha asla tamir olmadan eskisi gibi olamazdı.

Leyal'in kalbide kırıklarla doluydu. Ve her bir kırığıda canını öyle bir yakıyordu ki. O kırıklar daha küçücük bir kız çocuğu iken başlamış ve bu yaşına gelesiye kadarda gün geçtikçe çoğalmıştı. Artık ne bedeni nede ruhu geride bırakılmayı hazmedemiyordu. Bunun olmasına birdaha da asla izin vermeyecekti.

Şuan bir yanı onun gözlerinin içine bakarak elini uzatıp gel diyen adamın elini tutmak isterken, diğer yanı o eli şimdi tutarsa yine kırılan geride bırakılan sen olacaksın diyordu. Anne tarafı çocukların için bu tabloya sende ortak ol derken, kadın tarafı tamir olmadan tutma o eli diyordu.

Leyal hayatında ilk defa böyle bir ikilem içinde kalmıştı. Ama şimdi doğru karar verirse son defa olacağı kesindi. O yüzden hem kalbini hem aklını dinlemiş kocasının uzattığı eli tutmamıştı.

Giray uzattığı eline boş boş bakan kadının tutmayacağını anlayınca, büyük bir yenilmişlikle aşağıya indirmişti. Kalbi karısının bu hareketiyle baya acımış, canı yanmıştı. Ama buna bile hakkı yoktu aslında. Çünkü buna kendisinin  sebep olduğunun bilinçindeydi. O yüzden de karısının bu yaptığı şeyi sonuna kadar hakediyordu.

Ama yinede ne olursa olsun pes etmeyecekti. Karısı bugün çevirdiği elini çok yakında sıkı sıkıya kendi iradesi ile tutacaktı. Onaracaktı! Küçüğünün kalbindeki de ruhundaki de bütün kırıkları tek tek tamir edecekti. İndirdiği elini tekrar oğullarına saran genç adam bir süre daha oğulları ile o halde durduktan sonra geri çekilmiş, sonrada ufacık ellerinden tutarak birlikte salona geçmişlerdi.

Babalarının kucağında oturan çocuklar hiç susmadan konuşmaya başlamışlardı. Kendilerince o yokken olan herşeyi anlatırlarsa babaları da geçmişlerinden mahrum kalmamış olacaklardı. Oğullarının bu temiz niyetini anlayan genç adam yaptıkları şeye ayak uydurmuştu. Gerçi buda onun işine gelmişti. Çünkü oğulları ona bilmek için can attığı şeyleri tek tek anlatıyorlardı.

Gün içinde  çocuklar babalarının yanından bir saniye bile olsa ayrılmamışlar, küçücük elleri ile babalarının ellerini sıkı sıkı tutmuşlardı. Çocuk kalpleri yine gider diye çok korkmuştu. Böyle yaparakta bir nevi önlem almış olmuşlardı. Öğlen sonuda mahalledeki çocuklara babalarının geldiğini göstermek için onu dışarıya çıkarmışlar, sonrada arkadaşları ile birlikte babalarıyla kar topu oynamışlardı.

Leyal elindeki kahvesi ile pencerenin önünde dikilmiş dışardaki eşsiz manzaranın güzelliğini izliyordu. Oğullarının varlığını öğrendiğinden beri bugünün hayali ile yanıp tutuşuyordu. Genç kadının aklı yine o kara güne gidince ister istemez eli rahminin üzerine gitmişti.

3 Yıl Önce

"Hadi ama canım! Kaç gündür evdeyiz azıcık dışarıya çıkıp dolaşalım. Kendimizi bu şekilde kapatmamız hiç doğru değil. Hem bak Kenan'da gelecek bence çok ayıp olur adama."

"Offf Müge inan hiç halim yok. Beni bu seferlik mazur görseniz bir dahaki sefere söz gelirim. Hem belki Giray arar bugün ben oturup onun aramasını beklemek istemiyorum."

"Telefonumuz açık olacak zaten canım burda oturup bekleyince birşey farketmeyecek ki hadi lütfen!"

Genç kadın arkadaşının ısrarına artık daha fazla dayanamamış mecburen kabul etmişti. Ama gitmeden en fazla iki saat oturacaklarına dair söz almıştı. Kenan iki kadını oturdukları apartmanın önünden almış arada sırada gittiği türkü bara doğru yola çıkmıştı. İki kadın daha önce bir kaç kez geldikleri yerin önünde arabanın durması ile inmişler, kol kola girerek girişten içeriye doğru girmişlerdi. Kenan'ın yönlendirmesi ile diğerlerininde oturduğu masaya doğru yürümeye başlayan iki kadın, ulaştıkları masadaki arkadaşları ile tek tek selamlaşmışlar, sonrada boş buldukları yere yan yana oturmuşlardı.